Kimseyi yargılamıyorum. Ne konu sahibesini ne çalışmak zorunda olan anneleri. Ancak 2.5 yaş.. Çok küçük. Anne bir figür ama yok. Sabah öğle akşam yok. Gece geliyor eve. Paldır küldür yorgun argın hatta stresli. Doyamıyor ki çocuk anneye. Üzgünüm siz çocuğunuza 10 yıl sonra en pahalı ayakkabıyı kıyafeti alsanız, en iyi hocayı tutsanız ruhunda açtığınız şu yarayı tamir edemezsiniz.
Bahsettiğiniz 3-4 aylık bir süreç değil. Kazanma Umudunuz yok. Diyelim ki kazandınız bu defa babadan ayrı kalacak bu çocuk.
Hayır. Çocuğuma geleceği sadece parayla sağlamayı tercih etmezdim ben olsam. Başkalarının çocuğuyla ilgilenip para kazanacaksınız ancak kendi çocuğunuzun çocukluğunu kaçıracaksınız. Çok üzüldüm çocuğunuz için.
Dilerim durup ne yaptığınızı düşünmeye vaktiniz olur birgün.