Anne olmak üzereyim ama ya eşimin ailesi..

bence bu işe derhal bir çare bulun. eşinlegüzel güzelkonuş. doğumdan sonra insan çok değişiyor. ben şahsen depresyona girmiştim. evde kalabalık misafir asla olmamalı.

Herkese tüm yorumlar için çok teşekkür ederim.Ben zaten duygularını saklayabilen biri değilim,keyfim kaçınca malesef belli ediyorum.İşin garibi ben bir şekilde bu konudan rahatsızlık duyduğumu her zaman belli ettim.Ama karşımdaki insanlar öylesine garipler ki görmezden gelip aynı davranışlara devam ediyorlar.Tek üzüntüm lohusalık döneminde uykusuzluk,yorgunluk gibi zorlu dönemlerde artık tahammül edemeyip ağzıma ne gelirse söylemekten korkuyorum.Bunu eşime de söyledim.Bence erkekler son derece nankörler,biz örneğin ancak geçinebilen,binbir fedakarlıkla yuvasını sürdüren bir çiftiz.Herşeyin ceremesini ben çekiyorum ama sevgili kocam keyif yapmayı onlarla yapıyor.En son evimden giderken kardeşi yenge hadi allah ısmarladık bile demedi.zaten selamsız sabahsız senin evinde rahat rahat takılacaklar sonra da sana böyle saygısızlık yapacaklar.Kayınpeder de mesela doğumuma 15 gün falan kaldı,adam yurtdışına gidiyor bir gidiyom kızım bile demiyor o derece saygısızlar ve işi evirip çevirip kendi lehine çevirmek de bunlar da.benim en büyük sıkıntım hayata bakışımın ve değer yargılarımın bu insanların tam zıttı olması.Düğünümde birşey yapmadılar kaynana kendini süsledi,kadının tek maksadı kendişni insanlara olduğndan farklı göstermek.şimdi de bana ne bir hediye ne bebeğe bir şey eksik mi diyor hanım doğmu yapacak olan ben o kendine kıyafet alıp saçını yaptırmak peşinde.Kadın Allahın mevlidinde bile kendini diğer insanlardan farklı göstermek için yapmadığı şey yok.İnsan bu insanların ne tür insanlar olduğunu bilince,evinin ne halde olduğunu ve karşısınde kendini yüksek sosyete gibi göstermeye çalışan bu kadını boğası geliyor.Aslında bu sefer kaynanama söylemek istediğim her şeyi söyledim,kadın gibi kadınsa kontrol etsin kocasını çocukları .yok yine kulağının üstüne yatarsa olacaklardan ben sorumlu değilim.Dört yıldır eddebimizi bozmadan idare etttim,kıymet bilen yok.:dilcikar:Artık tahammül edemeyeceğim.Evlilik tabii ki aileleri yok saymak değil,idare edilir kimdse de mükemmel değil.ama herkesin bir hayatı var ve huzur herkesin hakkı.Kimse kimsenin sınırlarına giremez,sınırlarına girip huzurunu kaçrıyorsan geççerli bir nedenin de yoksa sırf kendi keyfin için,haddini bildirirler adama.lmaz:Gelişmeleri yazarım.Bu hamile halimle bana huzur vermiyorlar ya Allah ıslah etsin diyorumBeni günaha sokuyorlar,ama tepkisiz jkalmak kötü düşüncelere kapılmamak mümkün değil,sabrın da bir sınırı var çünkü.Sevgiler.teşekkürler herkesea.s.

canım okudum yazdıklarını kedımı buldum...
aynılarını dugun donemınde bende yasadım..hıcbırsey yapmadılar dugunu bıle....
evımı kendı aılem verdı onlar aldı esyalarımı...
takılan takılarımı verdım esıme araba aldı kendıne...
cok fedakarlık yaptım anlayacagın..
ama esımden yana sıkıntım yok allahtan su an 8 aylık hamıleyım...esımın bır saygısızlıgını gormedım benım aıleme karsı..anneme anne dıyo babama baba..ben dıyemedım onunkılere..bırgun bıle problem etmedı..
ama kendı aılesınden hayır olmadıgını anladı...babam kendı ıs yerıne aldı...onun babası annesı hala para ıstıycez ne koparabılırsek dıye dusunuyolar...
gecenlerde esım bı borca gırdı aılesınden ıstedı kımse yanasmadı..cıkardım setımı verdım gıt ode dedım...
ona bunu kımse yapmadı..beraber oturduk agladık...acıyorumda cunku bole aıle bole anne baba olmaz..
sımdı evıme gelemıyolar o tavrı koydum bende gıtmıyorum..dogumda yeltenecekler bılıyorum o yuzden annemın evınde 40ımı cıkarıcam...lohusayken onları gormemem lazım kendım ve cocugum ıcın yoksa sınırden ne sutum gelır ne gozyasım dıner...
allah yardımcımız olsun