Anne olmaya hazır değil miyim?

AriaBlue .!.:

Konuyu bölmeyeyim ama sizi hiç çocuklu biri olarak düşünmemiştim çok şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

estreladanoite .!.:

Çok tatlısınız, Allah bağışlasın yavrunuzu sanırım filmlerdeki dizilerdeki sahnelerden fazla etkilenmiş olabilirim. Pembe bulutlar, çiçekler böcekler beklediğimden boşluk hissettim belki de. Teşekkür ederim iyice rahatladım tecrübeleri dinledikçe

Genişletmek için tıkla...

estreladanoite .!.:

Çok teşekkürler ya sanırım anlattığınız gibi kutsallık atfedilmesi, gökten zembille annelik yüklenmesi gibi bir beklentim varmış. Aslında mutluyum, aklıma geldikçe gülümsüyorum ama tekme atıp kendini belli etmesini filan bekliyordum sanırım böyle yokmuş gibi geliyor onun için de daha erken sonuçta. İyi dileklerinize teşekkür ederim. Aslında psikoterapi almayı da ne zamandır istiyordum. Hayatımda bir sorun olduğundan değil de öz farkındalık, iç görü kazanmak, kendimi tanımak için filan. Sanırım tam zamanı, anneliğe hazırlık da olur

Genişletmek için tıkla...

estreladanoite .!.:

Merhaba herkese. Ben 28 yaşında yaklaşık 1.5 senelik evli bir kadınım. Eşimle 4 ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik ve denemeye başladık. Neden bilemiyorum ilk aydan gebe kalacağıma inanıyordum ama olmadı ve ben 3. Ayda strese girdim ve hormonlarıma baktırdım muayene oldum derken, eşimi de üroloğa yollamak üzereydim ki bir hafta önce adetimin gecikmesi üzerine b hcg verdim ve yüksek çıktı. 2. Kere verdiğimde de 2ye katlanmıştı yani yüksek ihtimalle hamileyim. Ama garip şekilde çok isteyerek bu yola girmeme rağmen 1 haftadır öyle ciddi bir farkındalık, bir duygulanma yaşamadım. Habere çok sevindik ama o ilk sevinçten sonra hissizleştim gibi. Henüz kalp atışını duymadık belki de ondan ama acaba gerçekten hazır mıyım? Bebek büyütebilecek olgunlukta değil miydim de şu an uçuş uçuş mutlu değilim? Anneler ve anne adayları tecrübeleriniz nelerdir? Acaba normal mi bu ruh halim

Genişletmek için tıkla...

Leopar Taytli Burhan .!.:

Bunu öncesinde mi düşünseydiniz keşke?

Genişletmek için tıkla...

leilani .!.:

Kendi üzerine düşünen, kendi duygu ve davranışlarının sorumluluğunu alan birisiniz belli ki. Annelik için ruhsal durumunuzu bile hazırlamak istiyorsunuz, ne güzel. Çok iyi bir anne olacağınıza inanın, o küçük kalbin attığını gördüğünüzde içinizdeki anne uykusunda bir kıpırdanacak siz de şaşıracaksınız Kucağınıza aldığınızda ve onu tanımaya başladığınızda da duygularınız derinleşecek. Dünyanın en tatlı, en güzel duygusu annelik. Çok güzel bir yolculuğa başladınız

Genişletmek için tıkla...

estreladanoite .!.:

Aslında filmlerde salya sümük ağlayan duygusal bir yanım da var ama bazen de buz mantık insanı oluyorum. Ama sanırım ilk 3 ay olmayınca paniğe kapıldım ve asla çocuğumuz olmasa ne yaparıza kadar kafamda kurup “nolacak biz de edi ile büdü yaşar gideriz” kabullenişini bile yaşamıştım. Sonra kendimi saldım ve pat diye oldu onun şoku ve sanki bir sınavı geçmişim gibi sevinen ruhumdaki çalışkan öğrenci baskın geldi ve bebek olayını tam oturtamadım kafamda. “Nasıl yani şimdi bende bi canlı mı var ulan??!!” diye aydınlanıyorum ara ara. Ama eşim de ben de maddi manevi elimizden geleni yapacağız sağlıkla doğsun dasiz de bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alın inşallah

Genişletmek için tıkla...

estreladanoite .!.:

Merhaba herkese. Ben 28 yaşında yaklaşık 1.5 senelik evli bir kadınım. Eşimle 4 ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik ve denemeye başladık. Neden bilemiyorum ilk aydan gebe kalacağıma inanıyordum ama olmadı ve ben 3. Ayda strese girdim ve hormonlarıma baktırdım muayene oldum derken, eşimi de üroloğa yollamak üzereydim ki bir hafta önce adetimin gecikmesi üzerine b hcg verdim ve yüksek çıktı. 2. Kere verdiğimde de 2ye katlanmıştı yani yüksek ihtimalle hamileyim. Ama garip şekilde çok isteyerek bu yola girmeme rağmen 1 haftadır öyle ciddi bir farkındalık, bir duygulanma yaşamadım. Habere çok sevindik ama o ilk sevinçten sonra hissizleştim gibi. Henüz kalp atışını duymadık belki de ondan ama acaba gerçekten hazır mıyım? Bebek büyütebilecek olgunlukta değil miydim de şu an uçuş uçuş mutlu değilim? Anneler ve anne adayları tecrübeleriniz nelerdir? Acaba normal mi bu ruh halim

Genişletmek için tıkla...

estreladanoite .!.:

Merhaba herkese. Ben 28 yaşında yaklaşık 1.5 senelik evli bir kadınım. Eşimle 4 ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik ve denemeye başladık. Neden bilemiyorum ilk aydan gebe kalacağıma inanıyordum ama olmadı ve ben 3. Ayda strese girdim ve hormonlarıma baktırdım muayene oldum derken, eşimi de üroloğa yollamak üzereydim ki bir hafta önce adetimin gecikmesi üzerine b hcg verdim ve yüksek çıktı. 2. Kere verdiğimde de 2ye katlanmıştı yani yüksek ihtimalle hamileyim. Ama garip şekilde çok isteyerek bu yola girmeme rağmen 1 haftadır öyle ciddi bir farkındalık, bir duygulanma yaşamadım. Habere çok sevindik ama o ilk sevinçten sonra hissizleştim gibi. Henüz kalp atışını duymadık belki de ondan ama acaba gerçekten hazır mıyım? Bebek büyütebilecek olgunlukta değil miydim de şu an uçuş uçuş mutlu değilim? Anneler ve anne adayları tecrübeleriniz nelerdir? Acaba normal mi bu ruh halim

Genişletmek için tıkla...

morkity- .!.:

Aynı yaştayız. Ben de hamileyim ve biz çift olarak gezmeyi, yemeyi, içmeyi çok severiz yani düzenli bi ev hayatımız yok. Artık olsun mu bebeğimiz acaba falan derken biz bi yıldır korunmuyoruz ama özellikle yumurtlama dönemine denk gelsin diye de uğraşmıyoruz derken geçen ay hamile olduğumu öğrendim. Çok endişelendim. Bu kadar rahat yaşıyorken acaba nasıl anne olacağım, şimdiden hareketlerim sınırlandı düşük riskim olduğu için. istediğimi yiyip içemiyorum vs vs... Taaki kasım 23te kanamam olana kadar. O kadar korktum ki onu kaybetmekten. Çok şükür iyiyiz üzerine kalp atışlarını da duyduk. Demem o ki, şimdilik hislerin çoook normal. Korkuların,endişelerin.. Ama onunla şimdiden konuşmaya başla. Ben her gün şu kadar günlük olduk artık kolların bacakların var vs diye diye konuş. Zaten isteyerek gebe kaldığın için bir kaç doktor randevusunda eni konu heyecanlanıp anne oluyorum moduna geçeceksin merak etme:) hatta randevu gününe gün sayacaksın. geçmiyo çünkü, acile mi gitsem bi bahane bulupta görsem bebeğimi diye planlar yapıyorum bebek mağazaları gez bak bu da çok etkili hissetmekte.. :)

Genişletmek için tıkla...

wttrress .!.:

Merhabalarr, öncelikle tebrik ederim inşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız bebeğinizi:) ben de 23 haftalık hamileyim, ben de dediğiniz gibi ilk başta çok mutlu oldum mutluluktan ağladım sonra duygularımın yoğunluğu hafifledi. Bence kimse 7/24 ben hamileyim çok mutluyum diye gezmiyor. Hatta biz eşimle ilk kez ultrasonda gördüğümüzde ben donup kalmıştım tepki bile vermemiştim, eşim de öyle ponçik bir insan değil o da sert durur, hatta doktor bizimle dalga geçmişti, bir yanlışlık yok değil mi "sizde hiç anne baba olma heyecanı göremiyorum" ben de bu lafına aşırı sinirlenmiştim, bir yanlışlık yok değil mi siz psikolog değilsiniz kadın doğum doktorusunuz? Demiştim. Sizin kendi hislerinizin farkına varıp ben de bir gariplik mi var diye sorgulamanız zaten çok iyi bir anne olacağınızın garantisi:) canınızı hiç sıkmayın.

Genişletmek için tıkla...