Anne

Ben ailemle yaşarken çook mutluydum biz gerçekten evinde huzurlu ailelerdendik... evlenirken istanbulun bir ucunda ailem diğer ucunda ben olacaktım. Trafikte bizimde mesafemiz zaman zaman 4 saati buluyr malum istanbul! Ama ben kendimi nedense hiç kötü hissetmedim şimdi anlıyorum ki evlerin uzak olması hiç birşey iyi ki o zamanlar kendimi fazla hırpalamamışım.. Allah başka ayrılıklar vermesin bunlar güzel ayrılıklar babacığımı kaybettikten sonra bunu çook daha iyi anladım. Keşe dünyanın bir ucunda olsaydım da babamın sağlıkla mutlu yaşadığını bilseydim... lütfen üzmeyin kendinizi istediğinizde gidip görebileceksiniz ailenizi bu çok büyük bir şans..
 
Canim evinle yasadigin sorunlardan dolayi mi boyle diyorsun.mutlu olunca alismakta kolaylasir tabi kimse mutlulugun garantisini de veremez.ne olacagmiz ne yasayacagimiz belli degil.merk icinde bekliyorum evim hazirlandi ama sanki misafirr gibi hazirladm yabanciyim umarm duzelir.umarim senin acinda hafifler.
Teşekkür ederim.

Evliliğimde sorun yok , sorun benim :) evlilik insanı değildim sanırım :) eşim çok iyi bir adam .. yalnız ben babamı herseyin üstüne koyduğum için böyle oldu ..aşırı bagimlilik ..huzursuzluk olsa zaten çeker giderdim ..

Sen benim gibi yapma ..evini benimse ,burası artık benim de ,misafir gibi davranirsan ,esin ne kadar iyi olursa olsun hayatı kendine zehir edersin ..sürekli babamın evindeydim .görenler ,sen evlenmemiş miydin yaa , diyordu :D
 
Ben annemin tek cocuguyum.cumartesi evlendim.2.dugun icin esimin memleketine gidicez.bugune kadar bir sey yoktu az once sarilmamla birlikte aglamaya basladik.bu gece son gecen dedi annem.mesafemiz 4 saat olacak.universite okudugum sehire gidiyorum ama annem hep yaninda isterdi her anne gibi.73 yasinda ve kalp hastasi.cok korkuyorum.o da yalniz kalmaktan cok korkuyor.ve bu uzuntunun kalbini tetiklemesinden de korkuyorum.iyi ki babam var.


bu gece son gecem bogazim dugum dugum yaziyorum.nasil dayandiniz nasil basettiniz.bu moral bozuklugu ile balayi falan bile umrumda degil gibi.annemi oyle gormek icimi parcaliyor.ne yapmaliyim.surekli telkinlerde bulunuyoruz anne bak geleceksin bir ay kalacaksin.ama ikimiz icinde cokcok zor

ala ala ben de mi var gariplik, hiç ağlamadım. Annem de ağlamadı zaten, üzülmüştür illaki ama kendi isteyerek gidiyor diye içi rahattı. Yalnız babamla vedalaşmam düğün sonrası ben yine ağlamadım ama babam gitmiş lavoboya ağlamaya, yanına amcam gitmiş destek olmaya o da başlamış. en son erkek kardeşim gitmişti trio yapmışlar anlayacağınız. Bunu duyunca üzülmüştüm tabi.. İlk kşiydim aileden evlenen. Yalnız evden çıkarken erkek kardeşimin kuşağımı bağlayıp göğsüme kafasını koyması vardı o zaman içim titremişti.Velhasıl kelam geçiyor böyle şeyler, en güzel günlerinizi böyle düşünüp mahvetmeyin. Anne baba illaki üzülecek, ama bu üzüntü kötü bir üzüntü değil.. Allah korusun anneni. müsterih ol.

Baba eviyle aramda çok mesafe yok,il farkı olmasına rağmen ama lanet trafik inanın beni yollara düşmekten soğutuyor. Ayda 1 görüşebiliyoruz maalesef.
 
Ben ailemle yaşarken çook mutluydum biz gerçekten evinde huzurlu ailelerdendik... evlenirken istanbulun bir ucunda ailem diğer ucunda ben olacaktım. Trafikte bizimde mesafemiz zaman zaman 4 saati buluyr malum istanbul! Ama ben kendimi nedense hiç kötü hissetmedim şimdi anlıyorum ki evlerin uzak olması hiç birşey iyi ki o zamanlar kendimi fazla hırpalamamışım.. Allah başka ayrılıklar vermesin bunlar güzel ayrılıklar babacığımı kaybettikten sonra bunu çook daha iyi anladım. Keşe dünyanın bir ucunda olsaydım da babamın sağlıkla mutlu yaşadığını bilseydim... lütfen üzmeyin kendinizi istediğinizde gidip görebileceksiniz ailenizi bu çok büyük bir şans..
Cok haklisiniz.basiniz sagolsun.mekani cennet olsun babaciginizin
 
Teşekkür ederim.

Evliliğimde sorun yok , sorun benim :) evlilik insanı değildim sanırım :) eşim çok iyi bir adam .. yalnız ben babamı herseyin üstüne koyduğum için böyle oldu ..aşırı bagimlilik ..huzursuzluk olsa zaten çeker giderdim ..

Sen benim gibi yapma ..evini benimse ,burası artık benim de ,misafir gibi davranirsan ,esin ne kadar iyi olursa olsun hayatı kendine zehir edersin ..sürekli babamın evindeydim .görenler ,sen evlenmemiş miydin yaa , diyordu :KK70:
Evet surekli baba evinden cikmayincada zor benimseniyormus oyle diyorlar.cok tesekkur ederim tavsiyelerinize uyacagim.mutluluklar diliyorum:)
 
ala ala ben de mi var gariplik, hiç ağlamadım. Annem de ağlamadı zaten, üzülmüştür illaki ama kendi isteyerek gidiyor diye içi rahattı. Yalnız babamla vedalaşmam düğün sonrası ben yine ağlamadım ama babam gitmiş lavoboya ağlamaya, yanına amcam gitmiş destek olmaya o da başlamış. en son erkek kardeşim gitmişti trio yapmışlar anlayacağınız. Bunu duyunca üzülmüştüm tabi.. İlk kşiydim aileden evlenen. Yalnız evden çıkarken erkek kardeşimin kuşağımı bağlayıp göğsüme kafasını koyması vardı o zaman içim titremişti.Velhasıl kelam geçiyor böyle şeyler, en güzel günlerinizi böyle düşünüp mahvetmeyin. Anne baba illaki üzülecek, ama bu üzüntü kötü bir üzüntü değil.. Allah korusun anneni. müsterih ol.

Baba eviyle aramda çok mesafe yok,il farkı olmasına rağmen ama lanet trafik inanın beni yollara düşmekten soğutuyor. Ayda 1 görüşebiliyoruz maalesef.
Diyorum ya yapi meselesi.ben reklamlarda gozleri dolan biriyim annemde oyle.durum bu olunca fazla hassas yaklasiyoruz
 
Ben çok kütük bir insanım. Aile bağlarımız da çok kuvvetli değildir.. Çeyiz araca yüklendi herkesle vedalaştım.. Annem babam da düğün için bizle birlikte geliyorlardı.. O şehirden çıkarken öyle bi öküz oturdu ki içime. Ağlamamak için 15 saatlik yol boyunca dudak içlerimi yedim resmen... Geldik buraya, bana şuan oturduğum evi gezdiriyorlar, içimden "banane lan sizin evinizden ben kendi evime gitmek istiyorum, benim zaten evim var" diye bağırmak geliyor. Hala daha sevmiyorum bu şehri. "Bizim sahil daha güzel' diyorum 'bizim deniz daha temiz" Halbuki avuç kadar yer bizim ora, köyden bozma kasaba :)) 3 yıl oldu sevemedim bu şehri... Ama evimi, düzenimi benimsedim, mecbur.. Yine de memlekete giderken, tabelayı görünce otobüsü durdurup inip koşasım geliyor. Annem de ketumdur benim gibi, sarılıyoruz ama içimize ağlıyoruz. Hiç güzel şeyler söyleyemeyiz ama çok güzel sarılırız...

Zor ama alışırsın...
 
Ben çok kütük bir insanım. Aile bağlarımız da çok kuvvetli değildir.. Çeyiz araca yüklendi herkesle vedalaştım.. Annem babam da düğün için bizle birlikte geliyorlardı.. O şehirden çıkarken öyle bi öküz oturdu ki içime. Ağlamamak için 15 saatlik yol boyunca dudak içlerimi yedim resmen... Geldik buraya, bana şuan oturduğum evi gezdiriyorlar, içimden "banane lan sizin evinizden ben kendi evime gitmek istiyorum, benim zaten evim var" diye bağırmak geliyor. Hala daha sevmiyorum bu şehri. "Bizim sahil daha güzel' diyorum 'bizim deniz daha temiz" Halbuki avuç kadar yer bizim ora, köyden bozma kasaba :)) 3 yıl oldu sevemedim bu şehri... Ama evimi, düzenimi benimsedim, mecbur.. Yine de memlekete giderken, tabelayı görünce otobüsü durdurup inip koşasım geliyor. Annem de ketumdur benim gibi, sarılıyoruz ama içimize ağlıyoruz. Hiç güzel şeyler söyleyemeyiz ama çok güzel sarılırız...

Zor ama alışırsın...
En guzel sen ozetlemissin aslinda.burada dramatize etme diyen arkadaslara orneksin.ne kadr ketum olursan ol annenden babandan ayriliyorsun.uzulmedim diyenin ruhen saglikli olmadigini dusunuyorum.cabuk alisirim umarim:)
 
3 4 saatlik yola 2 haftada 1 gidersinz.cocuk olana kadar bol bol gidin.sonra belki bisekilde onlar duzeni bozar ve torun askina gelirler.sen yavastan yol yapmaya basla.ikna edersin zamanla kafalarinda yer eder.diger turlu helede duskunsen cok zor.
 
Ben annemin tek cocuguyum.cumartesi evlendim.2.dugun icin esimin memleketine gidicez.bugune kadar bir sey yoktu az once sarilmamla birlikte aglamaya basladik.bu gece son gecen dedi annem.mesafemiz 4 saat olacak.universite okudugum sehire gidiyorum ama annem hep yaninda isterdi her anne gibi.73 yasinda ve kalp hastasi.cok korkuyorum.o da yalniz kalmaktan cok korkuyor.ve bu uzuntunun kalbini tetiklemesinden de korkuyorum.iyi ki babam var.


bu gece son gecem bogazim dugum dugum yaziyorum.nasil dayandiniz nasil basettiniz.bu moral bozuklugu ile balayi falan bile umrumda degil gibi.annemi oyle gormek icimi parcaliyor.ne yapmaliyim.surekli telkinlerde bulunuyoruz anne bak geleceksin bir ay kalacaksin.ama ikimiz icinde cokcok zor
73 yaş mı. Ben annemle aynı kentte yaşamak için çözüm bulmayı tercih ederdim herhalde. Bir de en hızlısından bebiş sahibi olmayı.
 
3 4 saatlik yola 2 haftada 1 gidersinz.cocuk olana kadar bol bol gidin.sonra belki bisekilde onlar duzeni bozar ve torun askina gelirler.sen yavastan yol yapmaya basla.ikna edersin zamanla kafalarinda yer eder.diger turlu helede duskunsen cok zor.
Babami ikna etmek guc tabii :( ama denemem lazim
 
73 yaş mı. Ben annemle aynı kentte yaşamak için çözüm bulmayı tercih ederdim herhalde. Bir de en hızlısından bebiş sahibi olmayı.
73 ama nufusta iste eskiden biliyosunuz.muallak annemin yasi 70 falaan tahminimizce.101 yasinda tanidigimiz sapasaglam.Allah saglik versin.
 
Ben annemin tek cocuguyum.cumartesi evlendim.2.dugun icin esimin memleketine gidicez.bugune kadar bir sey yoktu az once sarilmamla birlikte aglamaya basladik.bu gece son gecen dedi annem.mesafemiz 4 saat olacak.universite okudugum sehire gidiyorum ama annem hep yaninda isterdi her anne gibi.73 yasinda ve kalp hastasi.cok korkuyorum.o da yalniz kalmaktan cok korkuyor.ve bu uzuntunun kalbini tetiklemesinden de korkuyorum.iyi ki babam var.


bu gece son gecem bogazim dugum dugum yaziyorum.nasil dayandiniz nasil basettiniz.bu moral bozuklugu ile balayi falan bile umrumda degil gibi.annemi oyle gormek icimi parcaliyor.ne yapmaliyim.surekli telkinlerde bulunuyoruz anne bak geleceksin bir ay kalacaksin.ama ikimiz icinde cokcok zor


Annemler bni kv de birakip gitmisti iste ozaman dunyam basima yikildi gitmeyin dedim ama onlar bni orda birakip gttiler :KK42:
 
Babami ikna etmek guc tabii :KK43: ama denemem lazim
O surece kadar yer edersin canim 1 2 seneyi bulur belki ama illa biyerden sonra ikna olur.dogumdan sonra yalniz yapamiyrm edemiyrm ayagina yatarsin kiyamazlar ozaman :) tum zaaflarini kullanirsin :)
 
Dramatize edeyim diye aglamiyorsunuz hissettikleriniz sizi o konuma getiriyor uni okurken geri donecek umudu oluyor aileniizin.donmeyenlerde olsa da ben donmustum.evlilik bambaska.artik o evde yoksun.iki tarafada zor geliyor o yuzden.
bende evlıyım hıcte boyle duygular hıssetmedım acıkcası, ailemin zaten evlenmem için beklentısı vardı artık benımde bırlıkte yasadıgım bırı vardı ve bızde evlendık oldu bıttı, aglanacak bır durum yok, hatta sunu soyleyım evlılık sonrası aılenıze daha cok baglanacaksınız esınız de oyle ve o ev her daım sızın evınız..
 
bende evlıyım hıcte boyle duygular hıssetmedım acıkcası, ailemin zaten evlenmem için beklentısı vardı artık benımde bırlıkte yasadıgım bırı vardı ve bızde evlendık oldu bıttı, aglanacak bır durum yok, hatta sunu soyleyım evlılık sonrası aılenıze daha cok baglanacaksınız esınız de oyle ve o ev her daım sızın evınız..
O sizsiniz herkes hissettginizi hissetmek durumunda degil.hissettginde de dramatize etmis olmuyor
 
Bir ben mi taş kalpliyim ya ,tamam ben de ailemi çok severim ama salya sümük olmadım ayrılırken.
 
Back
X