Klasik soruyu soracağım, 2 yaşında bir oğlum ve bugüne kadar ben baktım. Memurum ve artık işe döneceğim. Bakıcı mı kreş mi noktasında kitlenmiş durumdayım. İlimizde iki tane kreş var üst seviyelerde değil ama idare edecek durumdalar. Bakıcının da eve gelmesini istiyorum onu da zor buluyorum yani bulduklarım tam içime sinmiyor. Kreş için de daha küçük olduğunu düşünüyorum hergün sıcak yatağından kaldırıp nasıl bırakıcam çocuğu diyorum. Ayrıca oğlum çok sosyal, öğrenmeyi , topluma karışmayı çok seviyor. Kötü tarafı aşoto duygusal sürekli ilgi istiyor bir yabancı bişeyi yapma dese ağlamaya başlıyor hemen korkuyor. Bu da oğlumun genel yapısı. Aynı yoldan geçmiş anneler lütfen tecrübelerinizi paylaşın, hangisi daha iyi olur bakıcıyla evde bunalır mı ya da kreş de kendini sevgisiz hissedrr mi bu gibi sorular beynimi tırmalıyor.....
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Anneler lütfen fikirlerinizi paylaşın bakıcı-kreş..
- Konu Sahibi ecrinar
- Başlangıç Tarihi
Çocuğunuzun bakıcı veya kreş deneyimleri, önerirler, tavsiyeler, karşılaşılan problemler, oyun ablaları ve oyun grupları
- 13 Haziran 2011
- 12.766
- 7.927
- 448
bakıcı derim.26 aylıkken 2 ay kreş deneyimimiz oldu çocuğun psikolojisi mafoldu.kucukler çok.kreste neler olduğunu anlayamadıkları yaştalar.cok zor günler geçirdik ı iki ay kötü tecrübe oldu bize
- 27 Ekim 2013
- 316
- 254
- 53
dag cilegi
geçmiş olsun şimdi nasıl oldu çocuğunuz? Ben 4 yaşından küçük çocukların tüm gün evinin dışında kreşte, okulda, bakıcının evinde vs. olmasını doğru bulmuyorum. Ama mecbur olmak çok başkaymış zorunlu hizmetim olmasa istifa etmeyi düşünürdüm. Çocuk anneye yakışıyor başka da bir yere yakıştıramıyorum. Tüm çalışan annelere de Allah yardım etsin kimse ne yaşadıklarını anlayamıyor. Ben napıcam dediğimde hemen herkes ne yapıyorsa sen de onu yap diyorlar ama kolay değil ki yavrunu emanet etmek anlamıyorlar, anlamıyorlar..
- 27 Ekim 2013
- 316
- 254
- 53
Kesinlikle haklısınız, kimse anlamıyor, herkes nasıl bırakıyormuş, nasıl çalışıyormuş...
Sanki herkes çok memnun halinden, çocuğunun bırakmaktan bir ben yapamıyorum gibi konuşuluyor...
Nasıl bir ruh halinde olduklarını, nasıl bıraktıklarını, nasıl çalıştıklarının sorgulayan yok...
Oğlumda çok duygusal bir çocuk, kreşe verdiğimde emekliyordu, yerini değiştirdiklerinde dahi ağlayan bir çocuktu...
(Şimdi de istediği olmayınca sinirlenmeye başladı, hem ağlıyor, hem kafasını yerlere vuruyor )
Biraz düzeldi ama yine de hassas bir çocuk, kreşten ziyade birebir bakım olsa belki daha rahat edebilirdi...
Ancak bakıcı tanıdık bildik olmayınca, nasıl bakacak, nasıl davranacak, tv önüne oturtup telefonda vakit mi geçirecek...
Bakıcı fiyatlarına girmiyorum bile, üstüne sigorta mecburiyeti vs. zor iş maalesef
Benim oğlum da çok duygusal en çok manen yıpranmasından korkuyorum. Orta yaşta bir bakıcı bulamadım bekar 29 yaşında bir kız var, ne kadar sabırlı olabilir bilmiyorum. Ev işlerine falan destek olmam diyor çok fazla kriteri var, uygun biri olursa evlenirim diyor, biraz nazlanıyor maaş da 1000 tl çok da azımsanacak bir miktar olduğunu düşünmüyorum. Ah bizim de bir torununa düşkün anneanne babaannemiz olsaydı da gelip baksaydı. Artık özeniyorum o insanlara kıymetini bilmek lazım. Sizin için de en hayırlısı olsun. Belki yarım gün çalışmaaya geçersiniz ilerde ikiniz de daha iyi hissedersiniz
