dag cilegi
geçmiş olsun şimdi nasıl oldu çocuğunuz? Ben 4 yaşından küçük çocukların tüm gün evinin dışında kreşte, okulda, bakıcının evinde vs. olmasını doğru bulmuyorum. Ama mecbur olmak çok başkaymış zorunlu hizmetim olmasa istifa etmeyi düşünürdüm. Çocuk anneye yakışıyor başka da bir yere yakıştıramıyorum. Tüm çalışan annelere de Allah yardım etsin kimse ne yaşadıklarını anlayamıyor. Ben napıcam dediğimde hemen herkes ne yapıyorsa sen de onu yap diyorlar ama kolay değil ki yavrunu emanet etmek anlamıyorlar, anlamıyorlar..
Kesinlikle haklısınız, kimse anlamıyor, herkes nasıl bırakıyormuş, nasıl çalışıyormuş...
Sanki herkes çok memnun halinden, çocuğunun bırakmaktan bir ben yapamıyorum gibi konuşuluyor...
Nasıl bir ruh halinde olduklarını, nasıl bıraktıklarını, nasıl çalıştıklarının sorgulayan yok...
Oğlumda çok duygusal bir çocuk, kreşe verdiğimde emekliyordu, yerini değiştirdiklerinde dahi ağlayan bir çocuktu...
(Şimdi de istediği olmayınca sinirlenmeye başladı, hem ağlıyor, hem kafasını yerlere vuruyor )
Biraz düzeldi ama yine de hassas bir çocuk, kreşten ziyade birebir bakım olsa belki daha rahat edebilirdi...
Ancak bakıcı tanıdık bildik olmayınca, nasıl bakacak, nasıl davranacak, tv önüne oturtup telefonda vakit mi geçirecek...
Bakıcı fiyatlarına girmiyorum bile, üstüne sigorta mecburiyeti vs. zor iş maalesef