• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ânneler lutfen yardim.

Bugun kres ogretmeni aradi. Yok getirin biz ona kendini savunmasini ogretiriz. Yok soyle boyle. Sinifta bir de cocuklari isiran bir ogrenci varmis. Bunu bile bile nasil gondereyim
 
Yatak .!.:
Arkadaslat 3.5 yasinda bir oglum var. Aslinda korkar bir cocuk degil ama bazen bizi deli ediyor. Parkta kayakta bir cocuk gorse kayaga cikmaz. Yada ona dokunmamak icin acele eder. Ya da yon degistirir. Kuzenleriule oynarken ayni yastalar birisi bagirsa kizsa hemen aglayip yanima gelir. Krese baslamadan once boyle degildi. Insanlarla konusmasi derdini anlatmasi gayet iyidir. Her yerde siradini bekler hircin degildir. Ama baxen cokk korkark davranir. Yasitlari bagirsa kizsa hemen aglar. Bu durumu bizi cok uzuyor. Trk cocuk bir dedigi iki olmaz. Ne yapmak lazim acaba.
Genişletmek için tıkla...

Korkanın anası ağlamaz derler, ne güzel :1:

Şaka bir yana, çocuğunuz huzurlu bir ortamda büyüyorsa, hırçın, gürültülü, ne yapacağı belli olmayan çocuklardan çekinmesinden doğal bir şey olamaz. Benim yiğenimde aynı. Büyüklerle oynar, sohbet eder, ama kolay kolay bir çocuğa yanaşmazdı...

Merak etmeyin, zamanla alışır diğer çocukların hallerine de.

.
 
Yatak .!.:
Arkadaslat 3.5 yasinda bir oglum var. Aslinda korkar bir cocuk degil ama bazen bizi deli ediyor. Parkta kayakta bir cocuk gorse kayaga cikmaz. Yada ona dokunmamak icin acele eder. Ya da yon degistirir. Kuzenleriule oynarken ayni yastalar birisi bagirsa kizsa hemen aglayip yanima gelir. Krese baslamadan once boyle degildi. Insanlarla konusmasi derdini anlatmasi gayet iyidir. Her yerde siradini bekler hircin degildir. Ama baxen cokk korkark davranir. Yasitlari bagirsa kizsa hemen aglar. Bu durumu bizi cok uzuyor. Trk cocuk bir dedigi iki olmaz. Ne yapmak lazim acaba.
Genişletmek için tıkla...

sorunuzun cevabı burada gizli.
Bir dediği iki olmazsa korkak olması çok normal.
 
Samsonn .!.:
Korkanın anası ağlamaz derler, ne güzel :1:

Şaka bir yana, çocuğunuz huzurlu bir ortamda büyüyorsa, hırçın, gürültülü, ne yapacağı belli olmayan çocuklardan çekinmesinden doğal bir şey olamaz. Benim yiğenimde aynı. Büyüklerle oynar, sohbet eder, ama kolay kolay bir çocuğa yanaşmazdı...

Merak etmeyin, zamanla alışır diğer çocukların hallerine de.

.
Genişletmek için tıkla...

Insallah duzelir. Kavga gurultu ortami hic sevmez. Babasi cok sakin dir. Heralde ona cekmis.ama bu durumu beni cok uzuyor.
 
Kusura bakma ama sorun sizde. Sakin kavga sevmeyen cocugu zorla kavgaci yapmaya calisiyorsunuz.
 
Yatak .!.:
Peki ne yapmak lazim aglatmalimi cocugu .dedigini yapmayinca agliyor
Genişletmek için tıkla...

Canım hiç büyüklerden falan size çocuk eğitim ile ilgili bir şey söyleyen olmadı mı? Çocuk hayırdan anlamalı derler. Gerekirse bir oyuncak için avmde kendini yerlere atsa da o oyuncak alınamdan eve dönen çocuklar var ki kendini yerlere atarak bir şey alınmayacağını öğrensin diye. Çocuk eğitim ile ilgil içocuğum olmamasına rağmen araştırıp soruşturuyorum. Aklıma gelen abuk senaryoları başarılı bulduğum ebeveynlere soruyorum ne yapıyorsunuz diye. Çocuk ağlıyor o yüzden her dediğini yapıyoruz olmaz ki.
 
Cocugumu kavgaci yapmak istemiyorum tabiki. Ama birisi ona vurunca kendini de savunsun istiyorum.
 
Merhaba, sizi çok iyi anlıyorum. Benim büyük oğlumda öyleydi. Doğduğundan beri sakin büyümüştü. Kavgadan kaçınmasını arkadaşları ile iyi oynamasını öğreterek büyüttük. Kavga nedir bilmez arkadaşları ile sakin oynayan bir çocuktu.Onunda sağlık problemleri olduğndan üzerine titreyerek hiç ağlatmadan büyüttük.Beni çokda zorlamadı açıkcası ..Ancak 4 yaşından sonra biraz daha sosyalleşmeye başladığında ve ana okuluna başladığında hemen hemen aynı şeyleri gözlemledim. Yani arkadaşlarından birisi vurduğnda falan acımasa bile ağlıyordu yani birinin vurması olayı onu ağlatıyordu. Alışık değildi.. Ana okulunda sınıflarında çok hırçın bir çocuk vardı.Herkezle dalaşıyor ,kavgacı bir çocuktu. Kaç kere şikayete gttim öğretmene,ya ailesi o çocuğu alsın ya ben alıcam diye. Sonra ögretmeni ile konuştuğumda ben kavgacı büyütmediğimi,birisi vurduğunda sen vurma oğlum falan dediğimi söyledim. Öğretmen öyle demeyin dedi. Kendini savunmayı bilsin öğrensin dedi.
Senmisin bunu diyen .O günden sonra tamamen tüm bakış açımı değiştirdim. Yani o tipde çocuklar ile heryerde karşılacacaktı ve ben nereye kadar onun arkasında bekliyecek onu kaçıracaktım. Bende başladım artık doğru yada yanlış oğluma" oğlum sen onlardan buyüksün (yaşıtlarından daha uzundu ) ,sen daha güçlüsün.. Sana vururlarsa sende vur. Ögretmenine şikayet et. Sen onların hepsinden güçlüsün diye özgüven aşılamaya çalıştım .Stede bahçede arkadaşlarından Biri ittirip kaktırdığında ağlayarak geldiinde ,Ağlama bidaha kine sende onu ittirirsin ,okadarcık şeyden bişey olmaz falan dedim. Yine gözetimim altında tuttum ama biraz da sorunla karşılaştığında bunların büyük şeyler olmadğını falan göstermeye çalıştım.
Şu an oğlum 10 yaşında .Hala kavgacı bir çocuk değil..Ama en azından bende stres yapmıyorum ..
Yani okuldan almanız bir çözüm değil. Sorunları çocuktan öğrenip ona göre çözümler bulmanız gerekiyor.
 
Erenn .!.:
Merhaba, sizi çok iyi anlıyorum. Benim büyük oğlumda öyleydi. Doğduğundan beri sakin büyümüştü. Kavgadan kaçınmasını arkadaşları ile iyi oynamasını öğreterek büyüttük. Kavga nedir bilmez arkadaşları ile sakin oynayan bir çocuktu.Onunda sağlık problemleri olduğndan üzerine titreyerek hiç ağlatmadan büyüttük.Beni çokda zorlamadı açıkcası ..Ancak 4 yaşından sonra biraz daha sosyalleşmeye başladığında ve ana okuluna başladığında hemen hemen aynı şeyleri gözlemledim. Yani arkadaşlarından birisi vurduğnda falan acımasa bile ağlıyordu yani birinin vurması olayı onu ağlatıyordu. Alışık değildi.. Ana okulunda sınıflarında çok hırçın bir çocuk vardı.Herkezle dalaşıyor ,kavgacı bir çocuktu. Kaç kere şikayete gttim öğretmene,ya ailesi o çocuğu alsın ya ben alıcam diye. Sonra ögretmeni ile konuştuğumda ben kavgacı büyütmediğimi,birisi vurduğunda sen vurma oğlum falan dediğimi söyledim. Öğretmen öyle demeyin dedi. Kendini savunmayı bilsin öğrensin dedi.
Senmisin bunu diyen .O günden sonra tamamen tüm bakış açımı değiştirdim. Yani o tipde çocuklar ile heryerde karşılacacaktı ve ben nereye kadar onun arkasında bekliyecek onu kaçıracaktım. Bende başladım artık doğru yada yanlış oğluma" oğlum sen onlardan buyüksün (yaşıtlarından daha uzundu ) ,sen daha güçlüsün.. Sana vururlarsa sende vur. Ögretmenine şikayet et. Sen onların hepsinden güçlüsün diye özgüven aşılamaya çalıştım .Stede bahçede arkadaşlarından Biri ittirip kaktırdığında ağlayarak geldiinde ,Ağlama bidaha kine sende onu ittirirsin ,okadarcık şeyden bişey olmaz falan dedim. Yine gözetimim altında tuttum ama biraz da sorunla karşılaştığında bunların büyük şeyler olmadğını falan göstermeye çalıştım.
Şu an oğlum 10 yaşında .Hala kavgacı bir çocuk değil..Ama en azından bende stres yapmıyorum ..
Yani okuldan almanız bir çözüm değil. Sorunları çocuktan öğrenip ona göre çözümler bulmanız gerekiyor.
Genişletmek için tıkla...
 
Oglum cok hassas. Bu durumuna cok uzuluyorum valla stresten dis etlerim cekildi artik. Ne yapsam olmuyor. Kisiligi boyle heralde seni iteni sende it diyorum yok anne olmaz diyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X