annelik hissi

Cicito88

Cicito88

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Kasım 2018
490
749
33
Selam kizlar. Ben iki bucuk senelik evliyim. Esimle aramda 8 yas var. Ben 30 o da 38.
Hayatim boyunca hic anaç olamadim, bazi kadinlar anne olma hevesiyle yanip tutusur. Ben bu duyguyu hic yasamadim, hatta yasayanlari da anlayamadim.
Eşimin yasinin buyuk olmasi sebebiyle (simdi bebek dusunsek neredeyse 40inda baba olacak) bir bebegim olsun istiyorum ama bu isteme suresi o kadar kisa zaman dilimlerinde oluyor ki hemencecik aklimdan ucup gidiyor. Mesela gecen ay oluvasyon testi aldim bir heves, bu ay iliskiye bile girmek istemiyorum.
Bir de ben pko hastasiyim, adetlerim asiri duzensiz. Calismalara baslarsak ve husran olur diye de korkmuyor degilim. Takmiyor gibi gorunsem de bu bilincaltimda var.
Annelik hissi sonradan gelisen bir duygu mu? Yoksa bu korku mu beni annelik hissinden kopariyor?
Kafam cok karisik:(
 
Ben senden beterdim.
Bunun yanında iğne kan ameliyat doğum sezaryen falan filan fobisi en üst seviyedeydi.
Anaçlık hiç gelmicek sandım doğup omzuma koyana kadar bebeğimi.
Şimdi uğruna düşünmeden ölebilirim her anne gibi.
Merak etmeyin o hiç doğunca yüzünü gördüğünüz anda geliveriyo.
 
Anne değilim hatta evli bile değilim ama sizi anlamam için bir engel değil bence =)anac bir insan olmanız sart değil bir bebek sahibi olmanız için.Sadece bebek sahibi olmanın kendi kendine getirdiği bazı zorunluluklar var.Uykusuzluk, güçsüzlük, duygu durum değişiklikleri gbi... Bunların olacagına kendi psikolojinizi hazırlarsanız, bol bol da psikolojik destek kitapları okuyabilirsiniz, hem bebek bakımıyla hem de anne psikolojisi ile ilgili.Teori ile pratik elbette farklı olacaktır ama beyin hazırlanmak ister. Neden bebek istediğinizi düşünün, bunun altından kalkabilirsiniz elbette ama kalkmak istiyor musunuz.Bu ve benzeri soruları kendinize sorarak yol alabilirsiniz.Pko hastalıgı ile ilgili birsey söyleyemem, bana da bu tanı konmustu ilaca basladıgım ay düzeldi. Ama saglıklı beslenmenin sigara ve alkol kullanmamanın yardımcı olduğunu söylemişti doktorum. Korkunuzdan bahsetmiissiniz denemeden sonucu bilemeyiz ki , sonucu muallak olan birsey için endişelenmeyin derim ben. Rahatlamaya calısın biraz
 
Cicito88 .!.:
Selam kizlar. Ben iki bucuk senelik evliyim. Esimle aramda 8 yas var. Ben 30 o da 38.
Hayatim boyunca hic anaç olamadim, bazi kadinlar anne olma hevesiyle yanip tutusur. Ben bu duyguyu hic yasamadim, hatta yasayanlari da anlayamadim.
Eşimin yasinin buyuk olmasi sebebiyle (simdi bebek dusunsek neredeyse 40inda baba olacak) bir bebegim olsun istiyorum ama bu isteme suresi o kadar kisa zaman dilimlerinde oluyor ki hemencecik aklimdan ucup gidiyor. Mesela gecen ay oluvasyon testi aldim bir heves, bu ay iliskiye bile girmek istemiyorum.
Bir de ben pko hastasiyim, adetlerim asiri duzensiz. Calismalara baslarsak ve husran olur diye de korkmuyor degilim. Takmiyor gibi gorunsem de bu bilincaltimda var.
Annelik hissi sonradan gelisen bir duygu mu? Yoksa bu korku mu beni annelik hissinden kopariyor?
Kafam cok karisik:KK43:
Genişletmek için tıkla...

Bende plansız hamile kaldım. Her ay kontrollere gele gide gelişimini gördükçe alıştım bebeğime:) doğup sadece seni istemesi sadece senin yanında sakinleşmesi. Savunmasizligi. Masumluğu herşeyi seni ona çekiyor. Anneliğe asla hiç bir kadın hazır hissetmez bebegi doğana kadar hatta doğduktan sonra bile. Işte bu anacligin verdiği bi his acaba bebeğime yetebilecek miyim onun sorumlulugunu alabilecek miyim kaygısı .

Yanlış anlama ama seninde esinin de yaslariniz kucuk değil şimdi dogurmicaksin da 40'indan sonra mi doğurmayı düşünüyorsun.
 
Bende pek cocuk meraklısı değildim hatta çocuklardan bakarken hic hoşlanmazdım. Evlendikten sonra hemende düşünmedim doktor olmaz senin çocuğun bile dedi. 30 yaşıma gelmeden hamile kaldım ( doktor tavsiyesi üzerine. )
Hamileliğin hep saglik sorunlarıyla geçti. Doğdu aşık olacağım falan zannettim hep öyle anlattılar. Ama yok görür görmez bisey hissetmedim. Sonra gülümsemeler, ilk adımlar, koynumda uyuması, anne demesi farkına varmadan bir baktim anne olmuşum. Şimdi dışarı çıkıyorum bi cocuk görüyorum aaa minik kuzuma benziyor. Oda olsaydı böyle yapardık,söyle derdi falanlarla gezip geliyorum cok-da gezemden. 5 yaşında benim minigim. O olmadan ne yapıyorduk diye bazen düşünüyorum. Yavrum benim gidip öpeyim şunu uyuyor şimdi. Korkmayın yani zamanla tüm duygular yerli yerine oturuyor
 
renksu .!.:
Bende pek cocuk meraklısı değildim hatta çocuklardan bakarken hic hoşlanmazdım. Evlendikten sonra hemende düşünmedim doktor olmaz senin çocuğun bile dedi. 30 yaşıma gelmeden hamile kaldım ( doktor tavsiyesi üzerine. )
Hamileliğin hep saglik sorunlarıyla geçti. Doğdu aşık olacağım falan zannettim hep öyle anlattılar. Ama yok görür görmez bisey hissetmedim. Sonra gülümsemeler, ilk adımlar, koynumda uyuması, anne demesi farkına varmadan bir baktim anne olmuşum. Şimdi dışarı çıkıyorum bi cocuk görüyorum aaa minik kuzuma benziyor. Oda olsaydı böyle yapardık,söyle derdi falanlarla gezip geliyorum cok-da gezemden. 5 yaşında benim minigim. O olmadan ne yapıyorduk diye bazen düşünüyorum. Yavrum benim gidip öpeyim şunu uyuyor şimdi. Korkmayın yani zamanla tüm duygular yerli yerine oturuyor
Genişletmek için tıkla...
Allahim yavrunuzu size bagislasin. Ama o his ya hoc gelmezse? Cok korkuyorum. Bir arkadasim kac ay gecti aradan anne gibi hissetmiyorum kendimi diyor.
 
mamamio .!.:
Bende plansız hamile kaldım. Her ay kontrollere gele gide gelişimini gördükçe alıştım bebeğime:) doğup sadece seni istemesi sadece senin yanında sakinleşmesi. Savunmasizligi. Masumluğu herşeyi seni ona çekiyor. Anneliğe asla hiç bir kadın hazır hissetmez bebegi doğana kadar hatta doğduktan sonra bile. Işte bu anacligin verdiği bi his acaba bebeğime yetebilecek miyim onun sorumlulugunu alabilecek miyim kaygısı .

Yanlış anlama ama seninde esinin de yaslariniz kucuk değil şimdi dogurmicaksin da 40'indan sonra mi doğurmayı düşünüyorsun.
Genişletmek için tıkla...
Bazen hic dogurmasam mi diyorum. Yaslarimiz evet anne baba olmaya musait ama minyon tipleriz yasimizi gostermiyoruz :) ikimiz de yogun calisiyoruz, girisimiz belli cikisimiz belli degil. Bu kadar buyuk bir sorumluluk altina girebilir miyim bilemiyorum. Esimden yana sorunum yok, o hep cok yardimcidir.
 
sunsea .!.:
Anne değilim hatta evli bile değilim ama sizi anlamam için bir engel değil bence =)anac bir insan olmanız sart değil bir bebek sahibi olmanız için.Sadece bebek sahibi olmanın kendi kendine getirdiği bazı zorunluluklar var.Uykusuzluk, güçsüzlük, duygu durum değişiklikleri gbi... Bunların olacagına kendi psikolojinizi hazırlarsanız, bol bol da psikolojik destek kitapları okuyabilirsiniz, hem bebek bakımıyla hem de anne psikolojisi ile ilgili.Teori ile pratik elbette farklı olacaktır ama beyin hazırlanmak ister. Neden bebek istediğinizi düşünün, bunun altından kalkabilirsiniz elbette ama kalkmak istiyor musunuz.Bu ve benzeri soruları kendinize sorarak yol alabilirsiniz.Pko hastalıgı ile ilgili birsey söyleyemem, bana da bu tanı konmustu ilaca basladıgım ay düzeldi. Ama saglıklı beslenmenin sigara ve alkol kullanmamanın yardımcı olduğunu söylemişti doktorum. Korkunuzdan bahsetmiissiniz denemeden sonucu bilemeyiz ki , sonucu muallak olan birsey için endişelenmeyin derim ben. Rahatlamaya calısın biraz
Genişletmek için tıkla...
2 ay oncesinde doktora gittim senelik kontrolum icin, doktor yumurtaliklarin cok canli bir sorun gorunmuyor. 6 ay deneyin dedi ama deneyen kim :) beni rahatlattiniz tesekkur ederim
 
deliha86 .!.:
Ben senden beterdim.
Bunun yanında iğne kan ameliyat doğum sezaryen falan filan fobisi en üst seviyedeydi.
Anaçlık hiç gelmicek sandım doğup omzuma koyana kadar bebeğimi.
Şimdi uğruna düşünmeden ölebilirim her anne gibi.
Merak etmeyin o hiç doğunca yüzünü gördüğünüz anda geliveriyo.
Genişletmek için tıkla...
Biraz cesarete ihtiyacim var sanirim
 
renksu .!.:
Bende pek cocuk meraklısı değildim hatta çocuklardan bakarken hic hoşlanmazdım. Evlendikten sonra hemende düşünmedim doktor olmaz senin çocuğun bile dedi. 30 yaşıma gelmeden hamile kaldım ( doktor tavsiyesi üzerine. )
Hamileliğin hep saglik sorunlarıyla geçti. Doğdu aşık olacağım falan zannettim hep öyle anlattılar. Ama yok görür görmez bisey hissetmedim. Sonra gülümsemeler, ilk adımlar, koynumda uyuması, anne demesi farkına varmadan bir baktim anne olmuşum. Şimdi dışarı çıkıyorum bi cocuk görüyorum aaa minik kuzuma benziyor. Oda olsaydı böyle yapardık,söyle derdi falanlarla gezip geliyorum cok-da gezemden. 5 yaşında benim minigim. O olmadan ne yapıyorduk diye bazen düşünüyorum. Yavrum benim gidip öpeyim şunu uyuyor şimdi. Korkmayın yani zamanla tüm duygular yerli yerine oturuyor
Genişletmek için tıkla...
Evet ya o muhtaçlıkları beni öldürüyor
 
Kadınlar kulübü bugün anne hissedip hissedemeyenler diye ikiye ayrıldı. Negzel.
 
Annelik kendini hazırlayabileceğin birşey değil. Ne kadar beklersen bekle yaşamadan bilemeyeceğin ve asla hazır olamayacağın bir deneyim. Zor mu? Evet çok zor, ama dünyanın en güzel şeyi. Yaşamadan bilemezsin.
Arkadaşına gelince, bebeği için üzüldüm..
 
Lacrymose .!.:
Annelik kendini hazırlayabileceğin birşey değil. Ne kadar beklersen bekle yaşamadan bilemeyeceğin ve asla hazır olamayacağın bir deneyim. Zor mu? Evet çok zor, ama dünyanın en güzel şeyi. Yaşamadan bilemezsin.
Arkadaşına gelince, bebeği için üzüldüm..
Genişletmek için tıkla...
Sanırım çok fazla detay düşünmeden istemek gerekiyor. Ben de üzülüyorum bebişe, o kadar masum o kadar minik ki...
 
Cicito88 .!.:
Selam kizlar. Ben iki bucuk senelik evliyim. Esimle aramda 8 yas var. Ben 30 o da 38.
Hayatim boyunca hic anaç olamadim, bazi kadinlar anne olma hevesiyle yanip tutusur. Ben bu duyguyu hic yasamadim, hatta yasayanlari da anlayamadim.
Eşimin yasinin buyuk olmasi sebebiyle (simdi bebek dusunsek neredeyse 40inda baba olacak) bir bebegim olsun istiyorum ama bu isteme suresi o kadar kisa zaman dilimlerinde oluyor ki hemencecik aklimdan ucup gidiyor. Mesela gecen ay oluvasyon testi aldim bir heves, bu ay iliskiye bile girmek istemiyorum.
Bir de ben pko hastasiyim, adetlerim asiri duzensiz. Calismalara baslarsak ve husran olur diye de korkmuyor degilim. Takmiyor gibi gorunsem de bu bilincaltimda var.
Annelik hissi sonradan gelisen bir duygu mu? Yoksa bu korku mu beni annelik hissinden kopariyor?
Kafam cok karisik:KK43:
Genişletmek için tıkla...
Hamileliğimin başında bile bişey hissetmedim. Sonra hareketlerini hissetmeye başlayınca duygular oluşmaya başlıyo hele o hareketleri dışardan gördüğün zaman :KK68: lohusalıktada sorguluyosun kendini seviyo muyum bebek yapmakla hata mı ettim diye. 4 aylık bebeğim var dünyalara değişmem. Ağlaması bile hoşuma gidiyo. Gülmeleri çığlık atması. Zor mu evet zor ama vücut alışıyo Allah bi kolaylığını veriyo.
 
Pkoysan erteleme bence yasinda uygun daga gencsin bende pkoyum ogluma yumurtalik takbi yapdim 3 ay sonra pes ettim birakdim takibi o ay kendiligimden hamile kaldim ilaclarin etkisi vardi tabi oglum suan 17 aylik 12 ayindan bellidir korunmuylrum hamile kalamadim pkoda zor bence sende erteleme
 
O tekmeleri yemedikçe hazır olamazsın beklersen çok beklersin yani daha. kimse fiziksel olarak hissetmediği, göremediği birşeye bağlanmaz. Doğumdan sonra bile alışma süreci var bunlar geçici şeyler o alışamadım diyene çocuğu bana ver de tırnağını bile veremez :)
 
ahyalandunya .!.:
Pkoysan erteleme bence yasinda uygun daga gencsin bende pkoyum ogluma yumurtalik takbi yapdim 3 ay sonra pes ettim birakdim takibi o ay kendiligimden hamile kaldim ilaclarin etkisi vardi tabi oglum suan 17 aylik 12 ayindan bellidir korunmuylrum hamile kalamadim pkoda zor bence sende erteleme
Genişletmek için tıkla...
Hangi ilaclari kullandiniz?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X