annelik hissi

_D_O_ .!.:
O tekmeleri yemedikçe hazır olamazsın beklersen çok beklersin yani daha. kimse fiziksel olarak hissetmediği, göremediği birşeye bağlanmaz. Doğumdan sonra bile alışma süreci var bunlar geçici şeyler o alışamadım diyene çocuğu bana ver de tırnağını bile veremez :)
Genişletmek için tıkla...
Dogru diyorsunuz ama cidden hic ilgilenmiyor ve ustune dusmuyor.
 
Namename .!.:
Hamileliğimin başında bile bişey hissetmedim. Sonra hareketlerini hissetmeye başlayınca duygular oluşmaya başlıyo hele o hareketleri dışardan gördüğün zaman :KK68: lohusalıktada sorguluyosun kendini seviyo muyum bebek yapmakla hata mı ettim diye. 4 aylık bebeğim var dünyalara değişmem. Ağlaması bile hoşuma gidiyo. Gülmeleri çığlık atması. Zor mu evet zor ama vücut alışıyo Allah bi kolaylığını veriyo.
Genişletmek için tıkla...
Zorluklarinin farkindayim. Hep olumsuz taraflarina bakiyorum. Biraz pozitif dusunmem lazim. Eşim de icinden gelmiyor ki diyor. O istiyor ama ben :(
 
hele sen bir hamile kal,usg ye gir, o minicik kalp atışlarını duy bak bakalım anaçmısın değilmisin.:anne:
 
Ben 31 yaşında evlendim. 1 yıl çocuk istemedim, evliliğimi eşimi tanımak için. 1 yıl geçti hamile kalma planları yapmaya başladık. Eşim benden 2 yaş küçük :) Çocukları seven biri hiç olmadım. Arkadaşların çocuklarını zorla sevmişliğim vardır ama yalan değil dışardaki hayvanlar çok daha sevimli geliyor bana. Yani öyle anne olma hayali kuran bir kadın olmadım. Ama yaş geçti 30'u, çok ta ertelememk lazım dedim, ve karar vermemize rağmen 4 ay olmadı. Yani bu çocuk istediğinde hemen olan bişi değil ve seneler geçtikçe zorlaşıyor. Ha şu var, kimisi 20 yaşında hamile kalamaz, kimisi 40 yaşında tık diye hamile kalır ama bunlar istisnai durumlar.
Hamile kaldım çok sevindim, o minik kalp atışlarını da duyuyorum ama annem kadar yoğun duygular hissetmiyorum. :KK70:
Sana tavsiyem, hamile kalmak için annelik duygusunun gelmesini beklersen o gün çok geç olabilir. Sebile ölmez, nam-ı değer sebi bebi.. takip etmiyorsan da bir videosunu izlemeni tavsiye ederim. 40 yaşında gelen annelik isteği, tüp bebek süreci vs...
 
Anaçlık bi karakter özelliği bence. Kediye, köpeğe, kuşa, bazen koca adama bile “ah bebeğim” diye koşturuyor sizi. Bide biraz bağımlı bi duygu. Çok detaycı bi sevgi anlayışı var. Bu sonradan kazanılamaz bana göre. Ama anne olmanıza engel değil.

Ben evli ve yaşının geçtiğini düşünenler için hep şu hesabı yapıyorum; ortalama insan ömrü 65-70 yıl. Çocuklarınızın belki mezuniyetini görürsünüz, belki evliliğini görürsünüz. Ortalama bi ömürle hepsi ucu ucuna gerçekleşir. Ne bileyim o kadar doğurmuşum, düğününde 2 göbek atayım isterim. Bi başarı yada başarısızlığa şahit olmak isterim. İlk sevgilisini, ilk kazığını, ilk terkedilişini görmek isterim. O yüzden en ufak bi çocuk arzunuz varsa hemen yapın diyeceğim ben. Çaba harcayın en azından.
 
minnos26 .!.:
Ben 31 yaşında evlendim. 1 yıl çocuk istemedim, evliliğimi eşimi tanımak için. 1 yıl geçti hamile kalma planları yapmaya başladık. Eşim benden 2 yaş küçük :) Çocukları seven biri hiç olmadım. Arkadaşların çocuklarını zorla sevmişliğim vardır ama yalan değil dışardaki hayvanlar çok daha sevimli geliyor bana. Yani öyle anne olma hayali kuran bir kadın olmadım. Ama yaş geçti 30'u, çok ta ertelememk lazım dedim, ve karar vermemize rağmen 4 ay olmadı. Yani bu çocuk istediğinde hemen olan bişi değil ve seneler geçtikçe zorlaşıyor. Ha şu var, kimisi 20 yaşında hamile kalamaz, kimisi 40 yaşında tık diye hamile kalır ama bunlar istisnai durumlar.
Hamile kaldım çok sevindim, o minik kalp atışlarını da duyuyorum ama annem kadar yoğun duygular hissetmiyorum. :KK70:
Sana tavsiyem, hamile kalmak için annelik duygusunun gelmesini beklersen o gün çok geç olabilir. Sebile ölmez, nam-ı değer sebi bebi.. takip etmiyorsan da bir videosunu izlemeni tavsiye ederim. 40 yaşında gelen annelik isteği, tüp bebek süreci vs...
Genişletmek için tıkla...
Tavsiyenize uyup izleyecegim, tesekkur ederim.
 
Ben başkalarının çocuklarını sevmezdim, çocuklara ilgim pek yoktu. Hatta bende de pko var, çocuğum olmayabilir, ya da zor olur tedavi gerekir diye düşünüyordum. Çocuğum olmasa da olur diyordum. Evliliğimizin 3. senesinde çocuk istiyoruz diye karar verdik, korunmayı bıraktık. Ben o zamanlar ales kursuna gidiyordum, onun stresi ve pkolu olduğumdan adetimin gecikmesinin üstünde durmadım. Sonra kanamam oldu, ben regl zannettim. Ama kanama uzun sürdü bu sefer ve çok yoğun kanamam olduğu ve sancımın olduğu gece hastaneye gittik ve aslında hamile olduğumu öğrendik. Öğrenmemizle bebeğimizi kaybetmemiz bir oldu, düşük yapmıştım. Tarif edilemez bir acıydı, eşimde bende çok üzülmüştük. O kayıpdan sonra olmasada olur diyen ben, çok istedim bir çocuğum olsun. düşükten sonra 7 ay sonra tekrar denedik ve kısa sürede yine hamile kaldım ve bir kızımız oldu. Kızımı kendim büyütmek için çalışmayı bile bıraktım. Annelik bir o kadar zor, bir o kadar da çok güzel bir şeymiş. Demem o ki Annelik hissi insanın hep içinde olan bir şey olmak zorunda değil, sonradan da oluşabilir bence.
 
A
Ccelik .!.:
Anaçlık bi karakter özelliği bence. Kediye, köpeğe, kuşa, bazen koca adama bile “ah bebeğim” diye koşturuyor sizi. Bide biraz bağımlı bi duygu. Çok detaycı bi sevgi anlayışı var. Bu sonradan kazanılamaz bana göre. Ama anne olmanıza engel değil.

Ben evli ve yaşının geçtiğini düşünenler için hep şu hesabı yapıyorum; ortalama insan ömrü 65-70 yıl. Çocuklarınızın belki mezuniyetini görürsünüz, belki evliliğini görürsünüz. Ortalama bi ömürle hepsi ucu ucuna gerçekleşir. Ne bileyim o kadar doğurmuşum, düğününde 2 göbek atayım isterim. Bi başarı yada başarısızlığa şahit olmak isterim. İlk sevgilisini, ilk kazığını, ilk terkedilişini görmek isterim. O yüzden en ufak bi çocuk arzunuz varsa hemen yapın diyeceğim ben. Çaba harcayın en azından.
Genişletmek için tıkla...
Annem babam da 70ine dayandi, torun sevsinler dimi :110:
 
Butterfly465 .!.:
Ben başkalarının çocuklarını sevmezdim, çocuklara ilgim pek yoktu. Hatta bende de pko var, çocuğum olmayabilir, ya da zor olur tedavi gerekir diye düşünüyordum. Çocuğum olmasa da olur diyordum. Evliliğimizin 3. senesinde çocuk istiyoruz diye karar verdik, korunmayı bıraktık. Ben o zamanlar ales kursuna gidiyordum, onun stresi ve pkolu olduğumdan adetimin gecikmesinin üstünde durmadım. Sonra kanamam oldu, ben regl zannettim. Ama kanama uzun sürdü bu sefer ve çok yoğun kanamam olduğu ve sancımın olduğu gece hastaneye gittik ve aslında hamile olduğumu öğrendik. Öğrenmemizle bebeğimizi kaybetmemiz bir oldu, düşük yapmıştım. Tarif edilemez bir acıydı, eşimde bende çok üzülmüştük. O kayıpdan sonra olmasada olur diyen ben, çok istedim bir çocuğum olsun. düşükten sonra 7 ay sonra tekrar denedik ve kısa sürede yine hamile kaldım ve bir kızımız oldu. Kızımı kendim büyütmek için çalışmayı bile bıraktım. Annelik bir o kadar zor, bir o kadar da çok güzel bir şeymiş. Demem o ki Annelik hissi insanın hep içinde olan bir şey olmak zorunda değil, sonradan da oluşabilir bence.
Genişletmek için tıkla...
Okurken tuylerim diken diken oldu. Rabbim kizinizi size bagislasin, mutlu huzurlu saglikli omurler versin.
 
Cicito88 .!.:
Okurken tuylerim diken diken oldu. Rabbim kizinizi size bagislasin, mutlu huzurlu saglikli omurler versin.
Genişletmek için tıkla...
Amin, hepimize İnşAllah. Allah size de nasip etsin. Bence siz aslında istiyorsunuz, ama olmazsa hayal kırıklığına uğramaktan korkuyorsunuz. Ama olup olmayacağınıda denemeden bilemezsiniz.
 
Cicito88 .!.:
A

Annem babam da 70ine dayandi, torun sevsinler dimi :110:
Genişletmek için tıkla...
E yani bi torun görseler fena olmaz. Ama benim motivasyonum anne babanın istekleri, 2 gün sonra aile büyükleri mutlu evdeki anne baba mutsuz oluyor. Siz kendiniz seveyim diye yapın bence :)
 
Cicito88 .!.:
Dogru diyorsunuz ama cidden hic ilgilenmiyor ve ustune dusmuyor.
Genişletmek için tıkla...
Çünkü korkuyla sınanmamış sınanmasında inşallah anlasın yavrusunun değerini zaman lazım kimseyle kendini kıyaslama inan bu duygu bambaşka millet aramadan bulduğu için kıymetini bilmiyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X