Merhaba,uyku tutmadı malum.Bu aralar çok fazlaca kafama takılan bir konu bu.Kizimi koruyamamaktan,onunla ilgili durumlarda pasif kalma korkusu.
Bi anda patlak veren bu korku aslında kendimi bi arkadaşımla kiyaslayinca ortaya çıktı.Arkadasim ve ben yaklaşık 1 sene aralıklarla doğum yaptık.Benim kızım büyük olan.O malesef oğlu doğduğundan beri eşinin ailesi tarafından saçma durumlara maruz kaldı.Kucucuk bebeğe biseyler yedirmeye çalışmalar,kv emzirme girişimi,hastalandiginda çocuğun geçer diyip onemesenmemesi gibi.Bu tip.olaylarin hepsinde arkadaşım tepkisini umursamadan koydu ki çok dogru yapti.Esi desteklemese de tek bıraksa da o tepkisini gösterdi.Dogru da buydu zaten.
Gelelim bana.Ben onun kadar büyük şeyler yaşamadım.Ama kv çocuğumu dohum gününde anı bir şekilde korkutarak aldığında o kalabalıkta tepkisini veremedim sadece bebegimi sakinlewtirdim.Sonras9nda kendi anladı hatasını, bende böyle olduğunu bu yüzden aşamalı olarak ortama insanlara alistirdigumi söylemiştim.Yada sürekli yemek yedirmeye çalışması,biri olmazsa biri biri olmazsa diğeri ,biseyler vermesini anne böyle ,yemesi gerekeni de yiyemiyor aç değil yada tok gibi söylüyordum.Esimin kardeşleri kızımı öptuklerinde rahatsız olsam da daha kibar şekilde uyardım.. Sorun ne mi diyebilirsiniz.Cok sert b8 dil hiç kullanmadım.Acaba yapmam gereken bi an gelir ve ben pasif kalırsam diye korkuyrm.Cunku özel hayatımda bu tip.anlarda sakın sessiz çok kaldım.yuz göz olmamak için.Bunun öfkesini de hep içimde yaşadım.cok hirpaladim kendimi. Ama ya kizimi koruyamazsam ya tepki vermezsem diye içimi sıkıntı basıyor.
Bi anda patlak veren bu korku aslında kendimi bi arkadaşımla kiyaslayinca ortaya çıktı.Arkadasim ve ben yaklaşık 1 sene aralıklarla doğum yaptık.Benim kızım büyük olan.O malesef oğlu doğduğundan beri eşinin ailesi tarafından saçma durumlara maruz kaldı.Kucucuk bebeğe biseyler yedirmeye çalışmalar,kv emzirme girişimi,hastalandiginda çocuğun geçer diyip onemesenmemesi gibi.Bu tip.olaylarin hepsinde arkadaşım tepkisini umursamadan koydu ki çok dogru yapti.Esi desteklemese de tek bıraksa da o tepkisini gösterdi.Dogru da buydu zaten.
Gelelim bana.Ben onun kadar büyük şeyler yaşamadım.Ama kv çocuğumu dohum gününde anı bir şekilde korkutarak aldığında o kalabalıkta tepkisini veremedim sadece bebegimi sakinlewtirdim.Sonras9nda kendi anladı hatasını, bende böyle olduğunu bu yüzden aşamalı olarak ortama insanlara alistirdigumi söylemiştim.Yada sürekli yemek yedirmeye çalışması,biri olmazsa biri biri olmazsa diğeri ,biseyler vermesini anne böyle ,yemesi gerekeni de yiyemiyor aç değil yada tok gibi söylüyordum.Esimin kardeşleri kızımı öptuklerinde rahatsız olsam da daha kibar şekilde uyardım.. Sorun ne mi diyebilirsiniz.Cok sert b8 dil hiç kullanmadım.Acaba yapmam gereken bi an gelir ve ben pasif kalırsam diye korkuyrm.Cunku özel hayatımda bu tip.anlarda sakın sessiz çok kaldım.yuz göz olmamak için.Bunun öfkesini de hep içimde yaşadım.cok hirpaladim kendimi. Ama ya kizimi koruyamazsam ya tepki vermezsem diye içimi sıkıntı basıyor.
Son düzenleme:
