- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Kızlar yıllardırrr size babamdan dert yandım burada artık sıkıldım kendi kendimden ve sustum.. Bu arada benim yıllardır korumaya calıstıgım psikolojim son 2 yıldır bozuldu ve düzelmedi.. Şimdi kimseyi sevemiyorum içimde hep negatif duygular düşünceler var önüne geçemiyorum babam değişmez bunu anladım yinw calısmıyor ve içki içiyor mesela. Sorun su ki anneme de acıyorum evet elinden birşey gelmiyor o da mutsuz ama hep söyleniyor bıktım artık. Devamlı babamı kötülüyor bende biliyorum ama moralim çöküyor eve gelince negatif enerji alıp gidiyor hiç mutlu olamıyorum bu evde. Anneme ne yol gösterim bilmiyorum psikologa gitmiyor reddediyor sadece elişi yapar bide nota kafa mermerdir. Okumadığı için acıkgörüşlü de değil kendini geliştirmez ve haklı olarak babam yüzünden yüzü gülmediği için ve hiçbirşeye sahip olmadıgı için kendini salmıs durumda. Yani genelde hep söyleniyor kardeşimle de hiç anlasamazlar annem herseyi kafaya cok takar panik biridir. Ve ben ne annemden ne babamdan yana gülemiyorum napıcam bilmiyorum babam esas suclu ama annem de bilmiyorum ne yapabilir boşansın demeyin öle bişe mümkün değil zaten. Evlensem kendim de birini sevemiyorm karsıma iyi birini gectim hiç kimse cıkmıyor
yasım 24 oldu işe basladım okul bitti.. Cogu kez neden yasıyoruz diye sorgularken buluyorum kendimi mutlu olmaya calısıyorum ama hep negatifim anneme benzedim
((

