annemin beni anlamamasından yoruldum artık..zor şeyler yaşadık babamla boşandılar 3 yıl önce falan.ondan öncede kanser geçirmişti.şimdide erkek kardeşimin psikolojisi bozuk.ben okb hastasıyım,ilaç kullanıyorum.daha iyiyim ama geneldede iyi gozukurum zaten.stresten,sıkıntıdan çok bunalıyorum kalbim sıkışıyor resmen.ama annem sürekli kardeşin hasta napcaz diye gelip bana dert yanıyor.oda haklı tabiki benle paylaşıcak.ama bir yandanda senin bişeyin yok neden ilaç kullanıyorsun kardeşinin durumu daha kötu diyip duruyor.sanki ben kendimin çok kötu oldugunu savunuyormuşum gibi.kardeşimi ne psikiyatrlara göturdu.peşinde koşturuyor.benim durumumu birkez doktoruma sormuş değil.alınıyorum.bu kıskançlıkmı bilmiyorum..ama ona dediğim zaman nankörsun diyor.anne hep kötu şeylerden bahsetme çok geriliyorum huzur istiyorum diyorum bende istiyorum ama olmuyor napıyım diyor.kardeşim iyileşsin diye köpek aldı.o ilgilenmedi şimdi ben bakıyorum çok sevyorum.kardeşime alınmıştı.iş bulamıyorum diyede bunalıyorum kursa gidiyorum o ödüyor,bişi dediğimde daha napalım seni kursa gonderiyorum ya diyor..ben çok hassasım galiba ama bu durumlardan çok sıkılıyorum,babamlada goruşmuyorum.erkek ark.yeni ayrıldım..çok yalnız hissediyorum