annem bırakıp gitmeseydi belkide tum bunlar olmayacaktı

zumush .!.:

sevgili birgül geçmişte anneniz ve babanız ayrılmış
ama mutlu bir aile olamadıktan sonra aynı evin içinde
yabancılaşan insanların boşanmasının doğru bir karar
olduğuna inananlardanım
zira arada sevgi saygı bittikten sonra evlilik nasıl yürür

anneniz ve babanızda evliliklerini yürütememişler ve boşanmışlar
anladığım kadarıyla da siz babanızla kalmışsınız anneniz de başkasıyla evlenmiş
anneniz belki çocuklarını başına toplayıp evlenmeyebilirdi diye geçiyor aklımızdan
ama onun da içinde bulunduğu ekomonik koşulları ve şartlarını bilmiyoruz tabi velhasıl
bu konu geçmişte kalmış,şimdi öyle olsaydı böyle olsaydı demenin size bize faydası yok
tam tersi daha da çok üzülüyorsunuz böyle düşünmekle

eşinizin sizin sevginizi haketmediğini düşünüyorum
çocuklarını seviyor,hiçbir şeyimizi eksik etmiyor diyosunuz ama en önemli şeyi
eksik bırakıyor;size saygısı yok,kıymetinizi bilmiyor ve gözü dışarda...

bunun sizin ailenizin, size sahip çıkmamasından ziyade,
eşinizin karakteriyle bağlantılı olduğunu düşünüyorum
size sabırlı davranın demek, bu safhada bir çözüm önerisi olmayacak
zira yeteri kadar fedakar bir anne ve eş olarak elinden geleni yapıyorsundur
tabi arada senin de hataların muhakkah vardır belki sen göremiyorsundur

evliliğinde çok mutsuz bir hale gelirsen,
eşin şiddet göstermeye , sana sadakatini de bozmaya devam ederse
söylemesi çok zor ama kendi hayatına devam et, eşinden ayrılarak
bunu yapan pek çok kadın var zorluklar elbette yaşanacaktır,hayat kolay değil

bu evlilik senden sağlığını,insanlığını,kadınlık gururunu alıyorsa nereye kadar devam edebilirsin bilemiyorum
kendine ayrı bir ev tutabilirsin,annen belki çocuklarına bakabilir,sende bir iş bulursun
ama yanlış anlama ben hemen sana boşanmaya sarıl demiyorum ola ki
artık çok çaresiz kaldın,evliliğin zorlamayla yürümüyor,eşin hayatını zindan ediyor, o zaman başının çaresine bakabildiğin kadar
bakmanı tavsiye ediyorum,her kadın bunu başarırken ailesinden destek görüyor mu sanıyorsun

ama durumu kabullenip bir süre sonra evlatlarına destek verenler çoğunlukta oluyor
Allah yardımcın olsun, öncelikle ilk dileğim eşinin kötü huylarını bırakması ve seni üzmemesi
her insan olumlu yönde değişebilir,
değişmezse sana bol şanslar diliyorum,hakettiğin güzel hayatı yaşarsın inş

Genişletmek için tıkla...

birgul_38 .!.:

5 senelik evliyim.ilk.4 sene kayınbbabamgilin yanındaydık.okadar şey yaşadımki hangisini anlatayım kaynnanm beni hiç kabulenmedi.hep ayrı eve çıkmamız içinn sıkıştıdı beni yapmadı oyun kalmadı.kıızımı hiç sevmez kimse yokken ama varken çok iyi bir babanne öyle biri.oglunda cok kıskanır.yemek yapmaya bile mutfga sokmazdı.okadar varki yaptıgı kötulukler.eşimin yanında yaptıgı zaman eşim kızardı.ayrı eve çıkmamızı çok söyledim.hepimizin arasında kaldını sölerdi.çok kötü gunler geçirdim.sonra tam kurtuldum derken evden ayrılacagım.sıra eşim çok deiştieşim akşamları eve gelmez oldu.evden ayrıldıktan sonra duzenimizi kurtuk eşimin beni aldattını başka bi hat kullandnı ggördum.dayak bile yedim tam ayrılıyodukki babamın herkesin içinde sen gelirsen benim yuvam dagılır demesi (Annem uvey)beni geri çekti.2 tane yavrum var.daha kuçükler dedim belki duzelir diye yaradana sıgındım.duzeldide eşim o kızııda bıraktı çok özürler diledi benden ama benim iç,mde artık kocaman bi yara vardı kırgındım;uzgundum çok yanlız kaldım.eşim hiç bi eksimzi koymaz bebelerini çok sever.ama kaç gundur komşu arkadaşlarına takıldı gene geç gelmiye başladı sordumda sen bana karışamazsın deyip çıkar oldu çekemeyen gider der oldu.eşimi çok sevmiştim.meger o beni hiç sevmemiş hep kendimi kandırmışım.eger babam arkamda olsaydı şimdi bunları yaşamıyacaktım.çocuklarım için hatam diyemiyorum onlar dunya tatlısı bebişlerim hiç bir şeye degişmem.annem bizleri bırakmasaydı belkide bu evlilik olmayacaktı.23 yaşındayım 17de evlendirdiler.görucu usulu.
başınızı agrıtmayım artık yaşadıklarımın bi kısımını anlattım lutfen yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...