Annem her geldiginde psikolojim bozuluyor

iylik perisi

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
27 Haziran 2023
233
218
18
Annemle cok ciddi sorunlarimiz var
Kucuklugumden beri bu durum boyle babami ve beni yetersiz goruyor
Ikimizin ustune cok geliyor , yillarca cok buyuknsorunlar yasadik
herseyi kontrol etmek istiyor , cok dar cok geri kafali birisi giydigim elbiseye bile karisir acikca mesela onunla oturup kalkmak birseyler yaomak zor benim gibi rahat insanlar icin
Goguslerin gorunuyor edepsiz diye konusuyor babamin yaninda
Halbuki etrafima bakiyorum herkes benim gibi ben acik degilim olsamda kime ne?
Ben anneme sinir koymayi ogrendim zamanla ama inanilmaz cirkef birisi onunla kavgasiz bir anlasma yapamazsiniz onun hakkinda cirkef dedigim icin cok uzgunum ama konunun net anlasilmasi icin yazmaliyim
Terapiye gidiyordum bir sure ve terapistim annemle mesafe koymami istedi terapiye devam edemedim maddi sebeplerdej dolayi ama sonra tekrar devam edecegim

O yokken ben islerime kendimi verebiliyorum mutluyum
O benim kitapnokumama , enstruman ogrenmeme bile karsi neymis bunlar yerine kpss ye zaman ayirmaliymisim ama zaten ayiriyorum

Bazen arkadaslarimla bazen de yalniz hafta sonlari tatile cikiyorum arada bir sahil kentindeyim
Bana o kadar iyi geliyor ki deniz
Ama annem yanima bir haftaligina geldi simdi
Sanki hayat durdu
Ona zaman ayirmama ragmen aksam arkadaalarla sahile gitmeme kizdi niye onlarlq gitmiyor musum


Otuz yasindayim
Anne ve bqbamla cocuk gibi heryere gitmek istemiyorum zaten geldiklerinden beri her gun avm geziyoruz
Ensruman da calisamiyorum halbuki pazar ders var
Bir an once gitsinler istiyorum ama soyleyemiyorum

Her geldiklerinde ( iki haftaya bir ) ben bunalim yasiyorum
Benim kendi hayatima engel oluyor
Ben isyiyorum ki babamla gezsinler istediklerini yapsinlar
Ama bana engel oluyorlar
 
Anneniz çok zor birisi üstelik bu saatten sonra da değişmez.ayrı yaşamanız sizin için bir avantaj en azından.çok fazla taviz vermeyin o zanan kendini hep haklı görür.
 
Anneniz çok zor birisi üstelik bu saatten sonra da değişmez.ayrı yaşamanız sizin için bir avantaj en azından.çok fazla taviz vermeyin o zanan kendini hep haklı görür.
Ayri sehirdeyiz ama iki haftaya bir geliyorlar bir gun kaliyorlar yada kalmiyorlar o yuzden sabredebiliyorum
Ama simdiki gibi bir haftaligina tatile geldiklerinde resmen hayatim donuyor
Icimden sabret onlar ssnin ailen diyorum
Ilerde babam emekli oldugunda buraya daha sık gelecekler ve ben naisl yasamimi surdurecegimi bilmiyorum
Istedigim saatte uyuyamiyorum
Rahatca ayaklarimi uzatip oturamiyorum bile
Dua ediyorum o gune kadar baska bir suru ugrasim olsun ve zaman kalmasin onlara diye baska turlu olmuyor
 
Ayri sehirdeyiz ama iki haftaya bir geliyorlar bir gun kaliyorlar yada kalmiyorlar o yuzden sabredebiliyorum
Ama simdiki gibi bir haftaligina tatile geldiklerinde resmen hayatim donuyor
Icimden sabret onlar ssnin ailen diyorum
Ilerde babam emekli oldugunda buraya daha sık gelecekler ve ben naisl yasamimi surdurecegimi bilmiyorum
Istedigim saatte uyuyamiyorum
Rahatca ayaklarimi uzatip oturamiyorum bile
Dua ediyorum o gune kadar baska bir suru ugrasim olsun ve zaman kalmasin onlara diye baska turlu olmuyor
Başka şehre taşınma imkanınız yok mu?
 
Off aynı benim annem. Maalesef böyle insanlarla sınır koymak imkansız. Hatta sınır koyduğunuz zaman da işler çok garipleşebiliyor. Mesela benimki sınır koyduğumu anladığı zaman öyle bir düzelir ki şaşarsınız. Moralinizi bozmak istemem ama böyle insanlar anca ülke değiştirince yakanızdan düşer gelebilmesi mümkün olsa oraya da gelir tabii. Ben bi taktik uyguluyorum artık baya faydasını gördüm. Taktiğin adı gri kaya. YouTubedan özlem özsoylar ve beyhan budakın kanallarından inceleyebilirsiniz. Sizden istediği aksiyonu alamadıkça zamanla biraz da olsa rahatlayacaksınız. Bir de bu konuda babanızdan da yardım isteyebilirsiniz tabii bu konuşmayı babanızın onun yanında ağzından kaçırmayacağından eminseniz. Bir duyarsa vayyyy halinize
 
Başka şehre taşınma imkanınız yok mu?
Yakin zamanda boyle bir imkanim yok
Antalyadayim ogrenciyken de burdaydim alistim on senedir buradayim neredeyse
Huzur icin gitmek gerekirse giderim ama orada da beni rahat birakmayacak
Ssn ataninca rahat edeceksin , belki guzel bri yere atanirsin biz de yazlik aliriz diyor
BAgimsiz bir yasamlari yok esleri dostlari yok eskidsn vardi artik yok ben hayret ediyorum niye arkadaslarimin aileleri gibi es dost gezmiyorlar anlamiyorum
Ama tasinmaknzorunda kalirsam onunla bir daua gorusmek istemiyorum
 
Off aynı benim annem. Maalesef böyle insanlarla sınır koymak imkansız. Hatta sınır koyduğunuz zaman da işler çok garipleşebiliyor. Mesela benimki sınır koyduğumu anladığı zaman öyle bir düzelir ki şaşarsınız. Moralinizi bozmak istemem ama böyle insanlar anca ülke değiştirince yakanızdan düşer gelebilmesi mümkün olsa oraya da gelir tabii. Ben bi taktik uyguluyorum artık baya faydasını gördüm. Taktiğin adı gri kaya. YouTubedan özlem özsoylar ve beyhan budakın kanallarından inceleyebilirsiniz. Sizden istediği aksiyonu alamadıkça zamanla biraz da olsa rahatlayacaksınız. Bir de bu konuda babanızdan da yardım isteyebilirsiniz tabii bu konuşmayı babanızın onun yanında ağzından kaçırmayacağından eminseniz. Bir duyarsa vayyyy halinize
Beni o kadar iyi anladiniz ki
Gercekten ulke degistirmeyi dusunuyorum😪 ama gidebilme sansim yok maalesef
Annemi cok seviyorum bir yandan da ya onlari kayndersem ( 6 subat depremi aklima geliyor) birakayim gezsinler denize girsinler yarin ne olacagi belli degil onlari ozleyecegim zamanlar da gelecekndiyorum
Ama dayanamiyorum
Yasaidgim sey hayat degil kesinlikle
Cok ozeniyorum ailesinden uzakta insanlara
Ve herkes sizler gibi anlamiyorbbeni , keske bizim ailemiz de yakin olsa diyorlar
Sizin soylediginiz yontemi arastiracagim

Peki merak ediyorum siz annenize ragmen hayatinizi kurup mutlu olabildiniz mi

Ben evlenebilecegimi dusunmuyorum mesela
Cunku daha kiz arkadaslarimla bile kafam rahat tatil yapamiyorum
Annem boguyor herseyi merak ediyor icine ediyor resmen

Tek ciktigimda hic soylemiyorum bile
ORnegin adrasandayim, kizlarla merkezdeyim denize geldik diye yalan soyluyorum
Resmen dizi ceviriyorum hayret edersiniz
Bu cok yoruyor beni
Babamin hayati da kcuk yalanlarla doluydu gecmiste 🤣ama o annemi seviyor ve artik ona alismis
 
Çirkef insanlar kendilerinden daha çirkef olmadığınız sürece baskılarının dozunu arttırır.

Bence bir cinnet her şeyi çözer.

Cinnetten sonra da mümkün olduğunca az görüşün.
AGlama krizlerine girip kavga etrigim evden gittigim oldu ama o zaman geri adim attiysa da bu bir kandirmaca goz boyama oluyor hersey yeniden eski haline donuyor

Ve gucum kalmadigini hissediyorum
MIzaclarimiz cok farkli annemle
Onun ustune cikamam
Intihar etmeyi bile dusundugum oldu onceden
Ama vazgectim
Cabalamak istedim
Ama sanirim basaramiyorum
 
Beni o kadar iyi anladiniz ki
Gercekten ulke degistirmeyi dusunuyorum😪 ama gidebilme sansim yok maalesef
Annemi cok seviyorum bir yandan da ya onlari kayndersem ( 6 subat depremi aklima geliyor) birakayim gezsinler denize girsinler yarin ne olacagi belli degil onlari ozleyecegim zamanlar da gelecekndiyorum
Ama dayanamiyorum
Yasaidgim sey hayat degil kesinlikle
Cok ozeniyorum ailesinden uzakta insanlara
Ve herkes sizler gibi anlamiyorbbeni , keske bizim ailemiz de yakin olsa diyorlar
Sizin soylediginiz yontemi arastiracagim

Peki merak ediyorum siz annenize ragmen hayatinizi kurup mutlu olabildiniz mi

Ben evlenebilecegimi dusunmuyorum mesela
Cunku daha kiz arkadaslarimla bile kafam rahat tatil yapamiyorum
Annem boguyor herseyi merak ediyor icine ediyor resmen

Tek ciktigimda hic soylemiyorum bile
ORnegin adrasandayim, kizlarla merkezdeyim denize geldik diye yalan soyluyorum
Resmen dizi ceviriyorum hayret edersiniz
Bu cok yoruyor beni
Babamin hayati da kcuk yalanlarla doluydu gecmiste 🤣ama o annemi seviyor ve artik ona alismis
Evlenince de sorunlar bitmiyor tabii ki hatta evlilik sürecindeyken daha beter olduk. Çok ağlattı beni. Eşime eşimin ailesine karşı çok doldurmaya çalıştı. Evlilikle ilgili aklınıza gelebilecek her konuda eleştirdi, doldurdu, aşağıladı. Çok ağladım çook. Ama zamanla bi şekilde kendimi korumayı öğrendim sanırım. Sürekli narsist insanlardan korunma, manipülasyon teknikleri vs konuları araştırıyorum. İşe yaradı herhalde. Bir de anksiyete bozukluğum vardı tam iyileştim derken tekrar ortaya çıktı. Onun için de eşimi suçlamaya falan kalktı. Ama bu suçlamayı eşimin yüzüne yapmıyor bana söylüyor sürekli eşin yüzünden diye. Ben de en sonunda ortalığı ver yansın eden bir konuşma yaptım. Bu durumumda katkısı olan kim varsa hakkımı helal etmiyorum üzüleceğimi bile bile beni strese sokan kim varsa aynılarını yaşasın vs vs dedim. Telefonlarına cevap vermedim gelmek istediği zaman bahane uydurdum davet ettiği zaman gidip 1-2 saat durup ayrıldım. Şimdi özet geçiyorum çok mücadele ettim aslında. Çok ağladım kendime kızdım hayırsız evlat mıyım diye. Ama sonra beni buna mecbur bırakanın o olduğunu idrak ettim. Sonuçta güllük gülistanlık ilişkimiz olsaydı ben bunları düşünemezdim. Şimdi hep iyi olsun mutlu olsun ama benden uzak olsun diyorum. Bazen dediğiniz gibi benim de aklıma onu kaybettiğim geliyor çok üzülüyorum vicdan yapıyorum ama bi tarafta da benim ruh sağlığım var. Bi aralar annemi her gördüğümde anksiyete atağı yaşıyordum. Biliyo musunuz bana o anlarda bile destek olacağına sende kesin tansiyon var sen kendine bakamıyosun bi beceremedin kendine bakmayı vs derdi hem de eşimin yanında. Eşim bile artık annemin laflarından rahatsız olmaya başlamıştı. Yani mecburen mesafe koymayı öğrendim. Şimdi de senden korkulur sen çok cazgırsın diyor bana. Ben de evet bana çok yaklaşmasın kimse ben insan sevmiyorum deyip kapatıyorum konuyu. Ne derse he aynen deyip tartışmasına izin vermemeye çalışıyorum baya da işe yarıyor şimdi benim yerime kız kardeşime sarmaya başladı
 
Evlenince de sorunlar bitmiyor tabii ki hatta evlilik sürecindeyken daha beter olduk. Çok ağlattı beni. Eşime eşimin ailesine karşı çok doldurmaya çalıştı. Evlilikle ilgili aklınıza gelebilecek her konuda eleştirdi, doldurdu, aşağıladı. Çok ağladım çook. Ama zamanla bi şekilde kendimi korumayı öğrendim sanırım. Sürekli narsist insanlardan korunma, manipülasyon teknikleri vs konuları araştırıyorum. İşe yaradı herhalde. Bir de anksiyete bozukluğum vardı tam iyileştim derken tekrar ortaya çıktı. Onun için de eşimi suçlamaya falan kalktı. Ama bu suçlamayı eşimin yüzüne yapmıyor bana söylüyor sürekli eşin yüzünden diye. Ben de en sonunda ortalığı ver yansın eden bir konuşma yaptım. Bu durumumda katkısı olan kim varsa hakkımı helal etmiyorum üzüleceğimi bile bile beni strese sokan kim varsa aynılarını yaşasın vs vs dedim. Telefonlarına cevap vermedim gelmek istediği zaman bahane uydurdum davet ettiği zaman gidip 1-2 saat durup ayrıldım. Şimdi özet geçiyorum çok mücadele ettim aslında. Çok ağladım kendime kızdım hayırsız evlat mıyım diye. Ama sonra beni buna mecbur bırakanın o olduğunu idrak ettim. Sonuçta güllük gülistanlık ilişkimiz olsaydı ben bunları düşünemezdim. Şimdi hep iyi olsun mutlu olsun ama benden uzak olsun diyorum. Bazen dediğiniz gibi benim de aklıma onu kaybettiğim geliyor çok üzülüyorum vicdan yapıyorum ama bi tarafta da benim ruh sağlığım var. Bi aralar annemi her gördüğümde anksiyete atağı yaşıyordum. Biliyo musunuz bana o anlarda bile destek olacağına sende kesin tansiyon var sen kendine bakamıyosun bi beceremedin kendine bakmayı vs derdi hem de eşimin yanında. Eşim bile artık annemin laflarından rahatsız olmaya başlamıştı. Yani mecburen mesafe koymayı öğrendim. Şimdi de senden korkulur sen çok cazgırsın diyor bana. Ben de evet bana çok yaklaşmasın kimse ben insan sevmiyorum deyip kapatıyorum konuyu. Ne derse he aynen deyip tartışmasına izin vermemeye çalışıyorum baya da işe yarıyor şimdi benim yerime kız kardeşime sarmaya başladı
Cok uzgunum😪 gercekten sanki benim annemi anlatiyor gibiisniz ben kotu hissettigimde destek olmak bir yana o da beni suclardi
hasta oldugumda bile beni sucluyor niye dikkat etmedij seninle mi ugrasicam diyor

Ben de annemi gordugumde hatta telefonda konusurken bile kotu oluyorum
Kendimi bir seye veremiyorum
Onlar gittiginde mutlu oluyorum en basitinden isten eve dondugumde yalniz olmak oyle guzel ki
Pandemi doneminde sehirler arasi seyahat yasaklandiginda inanilmaz mutlu olmustum gitme gelme kavgasi polemigi olmayacak diye gelemiyorlardi ve ben kendimi iyi hissediyordum

Destek almam gerektigini biliyorum
Sizinle konusmak bana cok iyi geldi dertlestigim bir arkadasim gibi hissettim
Sizin icin de dua edecegim,.her seyin kolaylasmasi icin
 
Cok uzgunum😪 gercekten sanki benim annemi anlatiyor gibiisniz ben kotu hissettigimde destek olmak bir yana o da beni suclardi
hasta oldugumda bile beni sucluyor niye dikkat etmedij seninle mi ugrasicam diyor

Ben de annemi gordugumde hatta telefonda konusurken bile kotu oluyorum
Kendimi bir seye veremiyorum
Onlar gittiginde mutlu oluyorum en basitinden isten eve dondugumde yalniz olmak oyle guzel ki
Pandemi doneminde sehirler arasi seyahat yasaklandiginda inanilmaz mutlu olmustum gitme gelme kavgasi polemigi olmayacak diye gelemiyorlardi ve ben kendimi iyi hissediyordum

Destek almam gerektigini biliyorum
Sizinle konusmak bana cok iyi geldi dertlestigim bir arkadasim gibi hissettim
Sizin icin de dua edecegim,.her seyin kolaylasmasi icin
Çok teşekkür ederim. Ben de sizin için dua edeceğim. Benim annem çok erken yaşta evlenmiş hem ailesi hem babamın ailesi tarafından çok üzülmüş. O yüzden psikolojisi berbat durumda. Zaten onda da panik atak var. Eminim sizin annenizin de onun psikolojisini bu kadar bozacak sebepleri vardır. O yüzden onları bu şekilde değerlendirmeliyiz. Annelerimize bazı şeyleri yakıştıramadıkça nasıl olur diye düşündükçe kendimizi üzüyoruz. Öncelikle annenizi olduğu gibi kabul edin. Biraz da amaaan diyebilmeyi öğrenmek gerekiyor yoksa her laflarına takılır insan. Mesela benimki geçen yeni aldığım koltuğun rengine kalitesizliğine basitliğine aklınıza gelebilecek milyon tane kötü özelliğine saydırmıştı 😂 en son çöpün yanına koysan hurdacı almaz bile dedi. Başta çok üzüldüm buraya konu bile açtım. Sonra ay daha iyisini kendisi alsın öf dedim içimde kapattım konuyu. Takmadığımı görünce evime koltukları görmeye geldi. Ay sen bunlara layık değilsin annecim keşke koltuklarımı görmek için gelmeseydin buraya kadar dedim dalga geçer gibi kahkaha attım falan iyice sinirini bozdum. Üzülerek söylüyorum artık onun sinirini bozmak hoşuma gidiyor. Siniri bozulunca da kendi uzaklaşıyor zaten
 
Annemle cok ciddi sorunlarimiz var
Kucuklugumden beri bu durum boyle babami ve beni yetersiz goruyor
Ikimizin ustune cok geliyor , yillarca cok buyuknsorunlar yasadik
herseyi kontrol etmek istiyor , cok dar cok geri kafali birisi giydigim elbiseye bile karisir acikca mesela onunla oturup kalkmak birseyler yaomak zor benim gibi rahat insanlar icin
Goguslerin gorunuyor edepsiz diye konusuyor babamin yaninda
Halbuki etrafima bakiyorum herkes benim gibi ben acik degilim olsamda kime ne?
Ben anneme sinir koymayi ogrendim zamanla ama inanilmaz cirkef birisi onunla kavgasiz bir anlasma yapamazsiniz onun hakkinda cirkef dedigim icin cok uzgunum ama konunun net anlasilmasi icin yazmaliyim
Terapiye gidiyordum bir sure ve terapistim annemle mesafe koymami istedi terapiye devam edemedim maddi sebeplerdej dolayi ama sonra tekrar devam edecegim

O yokken ben islerime kendimi verebiliyorum mutluyum
O benim kitapnokumama , enstruman ogrenmeme bile karsi neymis bunlar yerine kpss ye zaman ayirmaliymisim ama zaten ayiriyorum

Bazen arkadaslarimla bazen de yalniz hafta sonlari tatile cikiyorum arada bir sahil kentindeyim
Bana o kadar iyi geliyor ki deniz
Ama annem yanima bir haftaligina geldi simdi
Sanki hayat durdu
Ona zaman ayirmama ragmen aksam arkadaalarla sahile gitmeme kizdi niye onlarlq gitmiyor musum


Otuz yasindayim
Anne ve bqbamla cocuk gibi heryere gitmek istemiyorum zaten geldiklerinden beri her gun avm geziyoruz
Ensruman da calisamiyorum halbuki pazar ders var
Bir an once gitsinler istiyorum ama soyleyemiyorum

Her geldiklerinde ( iki haftaya bir ) ben bunalim yasiyorum
Benim kendi hayatima engel oluyor
Ben isyiyorum ki babamla gezsinler istediklerini yapsinlar
Ama bana engel oluyorlar
Niye 2 haftada 1 geliyorlar. Araları açmaya calışın.
 
Hh
Çok teşekkür ederim. Ben de sizin için dua edeceğim. Benim annem çok erken yaşta evlenmiş hem ailesi hem babamın ailesi tarafından çok üzülmüş. O yüzden psikolojisi berbat durumda. Zaten onda da panik atak var. Eminim sizin annenizin de onun psikolojisini bu kadar bozacak sebepleri vardır. O yüzden onları bu şekilde değerlendirmeliyiz. Annelerimize bazı şeyleri yakıştıramadıkça nasıl olur diye düşündükçe kendimizi üzüyoruz. Öncelikle annenizi olduğu gibi kabul edin. Biraz da amaaan diyebilmeyi öğrenmek gerekiyor yoksa her laflarına takılır insan. Mesela benimki geçen yeni aldığım koltuğun rengine kalitesizliğine basitliğine aklınıza gelebilecek milyon tane kötü özelliğine saydırmıştı 😂 en son çöpün yanına koysan hurdacı almaz bile dedi. Başta çok üzüldüm buraya konu bile açtım. Sonra ay daha iyisini kendisi alsın öf dedim içimde kapattım konuyu. Takmadığımı görünce evime koltukları görmeye geldi. Ay sen bunlara layık değilsin annecim keşke koltuklarımı görmek için gelmeseydin buraya kadar dedim dalga geçer gibi kahkaha attım falan iyice sinirini bozdum. Üzülerek söylüyorum artık onun sinirini bozmak hoşuma gidiyor. Siniri bozulunca da kendi uzaklaşıyor zaten
ahaha iyi demissiniz 😀 benimki siniri bozulunca daha cok kavga ediyor ama sonra dediginiz gibi uzaklasiyor
Aynen dediginiz gibi amann diyebilmeyi basarmak lazim , belki bu sorun bizi hayattaki diger problemlere karsi daha guclu yapar ne bileyim bizim icin de boylesi daha hayirliymis belki iyi dusunmek istiyorum
Yazdiginiz her cumleye de💙 birakiyorum💙💙
 
Anneniz 1 haftalığına tatile geldiyse akşam onlarla değil de arkadaşlarla sahile gitmenize bozulması normal.
30 yaşındaysanız ve halledilmesi gereken kpss gibi gündem varsa, kitap okuma ve enstrüman çalmaya laf etmesi normal.
Bir terapistin annenizle mesafe koymanızı istemesi garip.
2 haftada 1 gün gelen anne hayata engel olmaz aslında o da hayatın içindedir.

Konuyu 30 yaşında biri değil de ailemden nefret ediyorum, beni hiç anlamıyorlar, arkadaşlarım da arkadaşlarım diyen bir ergen açmış gibi...
 
Anneniz 1 haftalığına tatile geldiyse akşam onlarla değil de arkadaşlarla sahile gitmenize bozulması normal.
30 yaşındaysanız ve halledilmesi gereken kpss gibi gündem varsa, kitap okuma ve enstrüman çalmaya laf etmesi normal.
Bir terapistin annenizle mesafe koymanızı istemesi garip.
2 haftada 1 gün gelen anne hayata engel olmaz aslında o da hayatın içindedir.

Konuyu 30 yaşında biri değil de ailemden nefret ediyorum, beni hiç anlamıyorlar, arkadaşlarım da arkadaşlarım diyen bir ergen açmış gibi...
Sadece geldiginde degil her zaman bozuluyor
Zaten bu nedenle istemiyorum
Para kazanabiliyorsam gerisi baskasini ilgilemdirmez herkes kpss ile atanmak zorunda degul kaldi ki her gun ders de calisiyorum neyle ugrastigim annem de dahil ilgilendirmez kimseyi asil enstruman calmayi engellemek cok sig geliyor bana , kpss olsa daha rahat olurum ekonomik acidan tabi ki benim icim daha iyisini isteyebilir ama niyetinin o oldugunu dusunmuyorum onceki yaptiklarindan dolayi
Ben ailemle cok zaman gwcirmek istemiyorum
Bunun icin yeterince sebeplerim var
BIr yetiskinin ailesiyle fazla gezmesi bana normal gelmiyor etrafimdaki herkes benim gibi
Belki bubyuzden
Herkes farkli birbirinden herkes ayni olmayabilir
Anlamanizi beklemiyorum
 
Altı üstü 1 hafta gelmişler. 1 hafta enstrüman çalmasan, arkadaşlarınla görüşmesen birşey olmaz. Psikolojin de bozulmaz. Anne ve baba gelmiş yani onlarla ilgilenmen gerek. Avm kendi memleketlerinde de gezerler.
Ayrıca kpss gibi bir hedefin varsa kesinlikle tek odak noktan o olmalı bir yıl. Sosyalleşirken kpss kazanmak zor yani. Aynı yollardan geçtim ve benim gibi olan düşünen arkadaşlarım kpss işini halletti
 
Annenizin karakterine birşey diyemem fakat aileniz geldiğinde bi zahmet onlarla vakit geçirin gittiklerinde sizi görelim hergün arkadaşlarınızla buluşun.
 
Her geldiklerinde ( iki haftaya bir ) ben bunalim yasiyorum
Benim kendi hayatima engel oluyor
Ben isyiyorum ki babamla gezsinler istediklerini yapsinlar
Ama bana engel oluyorlar
Başta "anneme sınır koymayı öğrendim" demişsiniz ama pek sınır koymamışsınız.
İki haftada bir evinize gelmeleri sizi rahatsız ediyorsa "gelmeyin" deyin? Ne olur ölürler mi? "Ben kafamı dinlemek istiyorum, ksınavıma konsantre olmak istiyorum anne bir süre gelmeyin" demek bu kadar zor değil.
Çocuk değilsiniz 30 yaşındasınız.
En fazla küserler, küssünler dünyanın sonu mu?
Para kazanabiliyorsam gerisi baskasini ilgilemdirmez herkes kpss ile atanmak zorunda degul kaldi ki her gun ders de calisiyorum neyle ugrastigim annem de dahil ilgilendirmez kimseyi asil enstruman calmayi engellemek cok sig geliyor bana
Hah işte bunları bize değil, olduğu gibi annenize söyleyeceksiniz. Noktasına virgülüne dokunmadan.
Sınır koymak budur.
 
Back
X