Sevgilim var ve onu çok seviyorum.
Hatta sevmektende öte bişey bu.
Eski mahallemizden bir çocuk ve 2 seneden beri çıkıyoruz.
Ben kendimi onun yanında çok huzurlu hissediyorum.
Kimse bana dokunamaz, kimse bana laf edemez gibi.
Ailesini, akrabalarını hepsini tanıyorum.
Neyse konuya gelelim.
Benim sevgilim motorsiklet tutkunu ve birazda hız yapıyo.
Annem sadece motora bindiğini bildiği için ona serseri vs. şeyler diyip benim ağlamama sebep oluyor.
Hiç kimse ama hiç kimse bi insanı tanımadan onu yargılayamaz onun hakkında konuşamaz. Heleki bu benim sevdiğin uğruna ölüme bile gidebileceğim bi insansa.
Annem hiç sevgisi bana göstermez. O hep abimin annesidir. Onun için hep o vardır.
Ben sevgilimle evlenme hayalleri kurarken annem görüşmemi istemiyor.
Çocukmuşum gibi beni dışarı çıkartmıyor.
Ben çok bunaldım, artık dayancak gücümde kalmadı. Yaşadıklarımı anlatamıyorum.
Hiç bi cümle anlatamıyor çünkü.
Psikolojim gerçekten bozuldu.
Biri 'A' dese ağlıyorum artık.
Annem anlayışlı değil hiç bişey konuşulmuyo onla.
Hep kendi doğruyu bilirmiş gibi davranıyo dünya onun etrafında dönüyo.
Belki biraz sevgi alsaydım ondan böyle olmazdım.
Dün ÖSS sınavına gittim sevgilimle. Sınava girdi girerkende cüzdanını falan bana verdi.
Bende çantama koydum. Çantada unutmuşum.
Gece annem çantamı karıştırıp nüfüs cüzdanını görmüş.
Ve sabah beni uyandırıp bana bağırmaya başladı.
Yok nüfus cüzdanı neden bendeymiş. Ne işi varmış. Ne yapmaya çalışıyomuşum.
O serseriyle ne işin var falan gibi laflar etti.
Unuttu diyorum susmuyor. Sanki ben birini öldürmüşüm gibi suç işlemişim gibi üzerime geliyo. 17 yaşındayım ve bana çocukmuşum gibi ceza veriyo dışarı çıkartmıyo.
Naparlarsa yapsınlar ben ondan AYRILMAM. ölüme kadar giderim.Evlenecek olan o değil benim benim mutlu olmamı hiç istemiyo ben bundan eminim.
Ve oturupta asla konuşulmuyo o kadınla hep kendi haklıymış gibi davranıyo beni dinleyen beni anlayan benim ne hissettiğimi düşünen yok.
Kafanızı şişirdiysem özür dilerim.
Çünkü bunları birine anlatmam gerekiyordu.
Dışarı çıkamıyorum.
Çıkamadığım içinde sevgilimle dertleşemiyorum Buda benim boğulmamı sağlıyo.
Tekrar kusura bakmayın!
Hatta sevmektende öte bişey bu.
Eski mahallemizden bir çocuk ve 2 seneden beri çıkıyoruz.
Ben kendimi onun yanında çok huzurlu hissediyorum.
Kimse bana dokunamaz, kimse bana laf edemez gibi.
Ailesini, akrabalarını hepsini tanıyorum.
Neyse konuya gelelim.
Benim sevgilim motorsiklet tutkunu ve birazda hız yapıyo.
Annem sadece motora bindiğini bildiği için ona serseri vs. şeyler diyip benim ağlamama sebep oluyor.
Hiç kimse ama hiç kimse bi insanı tanımadan onu yargılayamaz onun hakkında konuşamaz. Heleki bu benim sevdiğin uğruna ölüme bile gidebileceğim bi insansa.
Annem hiç sevgisi bana göstermez. O hep abimin annesidir. Onun için hep o vardır.
Ben sevgilimle evlenme hayalleri kurarken annem görüşmemi istemiyor.
Çocukmuşum gibi beni dışarı çıkartmıyor.
Ben çok bunaldım, artık dayancak gücümde kalmadı. Yaşadıklarımı anlatamıyorum.
Hiç bi cümle anlatamıyor çünkü.
Psikolojim gerçekten bozuldu.
Biri 'A' dese ağlıyorum artık.
Annem anlayışlı değil hiç bişey konuşulmuyo onla.
Hep kendi doğruyu bilirmiş gibi davranıyo dünya onun etrafında dönüyo.
Belki biraz sevgi alsaydım ondan böyle olmazdım.
Dün ÖSS sınavına gittim sevgilimle. Sınava girdi girerkende cüzdanını falan bana verdi.
Bende çantama koydum. Çantada unutmuşum.
Gece annem çantamı karıştırıp nüfüs cüzdanını görmüş.
Ve sabah beni uyandırıp bana bağırmaya başladı.
Yok nüfus cüzdanı neden bendeymiş. Ne işi varmış. Ne yapmaya çalışıyomuşum.
O serseriyle ne işin var falan gibi laflar etti.
Unuttu diyorum susmuyor. Sanki ben birini öldürmüşüm gibi suç işlemişim gibi üzerime geliyo. 17 yaşındayım ve bana çocukmuşum gibi ceza veriyo dışarı çıkartmıyo.
Naparlarsa yapsınlar ben ondan AYRILMAM. ölüme kadar giderim.Evlenecek olan o değil benim benim mutlu olmamı hiç istemiyo ben bundan eminim.
Ve oturupta asla konuşulmuyo o kadınla hep kendi haklıymış gibi davranıyo beni dinleyen beni anlayan benim ne hissettiğimi düşünen yok.
Kafanızı şişirdiysem özür dilerim.
Çünkü bunları birine anlatmam gerekiyordu.
Dışarı çıkamıyorum.
Çıkamadığım içinde sevgilimle dertleşemiyorum Buda benim boğulmamı sağlıyo.
Tekrar kusura bakmayın!