annem mi suçlu ben mi

merhaba ben bipolar teşhisliyim ve bunun annemden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. kendisi ablamla beni hiç sevmiyor, yani biz böyle düşünüyoruz. bana o kadar değil ama ablamdan nefret ediyor ama bazen normal davranıyor. küçükken ablamı herkesin içinde aşağılar iğrenç şeyler söylermiş, bazen sinirlenince de orospu falan diyor. annemin temizlik takıntısı gibi bişeyi de var, bi kere çocukluk arkadaşım annemin yüzüne gerçekten abarttığını söyledi. böyle düşününce üzülüyorum çünkü o benim yemeğimi hiç eksik etmez bana tatlılar alır ama neden beni bu kadar aşağılıyor? dış görünüşümden kişiliğime arkadaşlarımı her şeyimi aşağılıyor. asla beni umursamaz lisede bayıldığım zaman bana kızdı. hep yalancı olduğumu düşünür neden bilmiyorum. yanında sinir krizi geçirip yüzümü yolmuştum o bana bakmamıştı bile kendimi iple asmaya çalışığtığım zaman bile komiktim onun gözünde. kendimi kendi ellerimle parçalarken bana bakmadı bile bakmadı. babamdan da nefret ediyor. iki yabancı gibiler kaç senedir hiç sohbet etmiyolar annem de bana anlatıyor. annem bana cinsel hayatlarını falan da anlatmaya çalışıyor bazen. zaten uzun bi aldatılma hikayeleri var okumak isterseniz

annem babamı babam annemi aldattı

benim babamla da aramda hiç bir bağ yok. bunu diyince de çok üzülüyorum babamı seviyorum o da beni seviyor her istediğimi yapıyor az önce sofradan kalkıp bana sarıldı. ama ben babamla hayatımda hiç sohbet etmedim ve onun eksikliğini hissetmiyorum hayatımda, özür dilerim.

neyse işte anneme kötü diyince üzülüyorum ama gerçekler bunlar sanırım. babama olan sinirini hep bizden çıkardı, çok yoruldum her şeyden. ev hiç bir saniye sessiz değil her saat başı farklı kavgalar kendini yırtarcasına herkes bağırıyor bu evde. su bardağımı odamda bıraktım diye annem genelde sanki birini öldürmüşüm gibi bağırıyor bana gören çok farklı sanar yani. o çok git gelli, duyguları hep uçlarda aynı benim gibi. bebeklik arkadaşım dün konuşurken annen size değil dışarıya bağlı dedi ve çok doğru. ailem o kadar uzak ki birbirinden. anlatmak istediğim bir sürü şey olmasına rağmen anlatamıyorum daha o kadar çok çektim ki. ben insanlara annemin bana davrandığı gibi davranıyorum.

Bence anneniz de hasta. Doktora götürün.

annen sağlıklı bir ruh halinde değil. tedavi olması gerektiğini düşünüyorum. babanla konulup tedaviye ikna etmeye çalışsanız?

Çalışıyor musunuz, neden o evdesiniz hala? Anneniz sorunlu biri, tedavi de olmak istemez. Tek çareniz uzaklaşmak

Anne normal değil maalesef psikolojik olarak büyük sorunları olduğunu düşünüyorum. Onun da sebebi başkalarıdır veya başka olaylardır. Sadece size karşı mı böyle, dışarıya nasıl?

Konu başlığına gelecek olursak bence bu hikayede suçlu yok. Suçlu aramayın. Böyle işin içinden çıkamazsınız.

Siz sevin kendinizi. Kendinize iyi davranın. Hayatınıza bedeninize sahip çıkın. Zarar vermeyin. Annemizin sizden esirgedigi o şefkati siz kendinize verin. Biliyorum bunu yazmam kolay, sizin için uygulaması zor olacak ama Uzak durun anne babanızdan.
Duygusal bir engel olsun aranızda. Tedaviniz için kullanmanız gereken ilaçları ihmal etmeyin. Bağırsa, satassa tepkisiz kalın. Belli ki onda da bipolar durumu söz konusu. Belki genetik bir durum bu sizde. Kendinizi ihmal etmeyin. allah yardımciniz olsun