- 27 Ocak 2016
- 1.181
- 1.845
- 133
- 31
Çok bunaldım arkadaşlar birşey söyleyin ne olur. Bu yıl sınava hazırlanıyorum. Psikolojik olarak sıfırı tüketmek üzereyim. Dün sinir krizi geçirdim. Saatlerce ağladım.Annem ve babam o kadar duyarsız o kadar körler ki içim acıyor. Bunaldığımı hiç görmüyorlar. Aylarca burnumu evden çıkartmasam sorun etmiyorlar. Annem bozuk plak gibi sürekli ben hastayım der. Evin temizliği ne olucak der. Tüm hayatı hastalıklar ve temizlik üzerine kurulu. Ağlamamla geçirdiğim bunalımla o kadar ilgisiz ki aklını başına topla dedi ve gitti. Babam desen ayrı bir dert. Sevgileri o kadar koşullu ki sevinçli bir haber versem etrafımdan ayrılmazlar. Ama en ufak bir derde,sıkıntıya tahammülleri ilgileri yok. Yarın bir gün evlenir gider kafasındalar. Zerre kadar evliliğe ve ebeveyn olmaya saygım yok. Anneliği babalığı sadece yedirmek içirmek olarak algılayan insanlara zerre saygım yok. Ben ne yapıcam?