annemden bıktıımmm

polyanna1993

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Aralık 2011
160
1
46
Kocaeli
Öncelikle hepinize meraba nasıl başlayım bilmiyorum ben annemden resmen bıktım nefret ediyorum yaşım olmuş 20 ben ne dışarı çıkabiliyorum ne tek başıma bi akrabama gidebiliyorum ne arkadaşlarımla buluşabiliyorum hatta evimin karşısındaki parka arkadaşlarım geliyo ben 5 dakikalığına bile yanlarına gidemiyorum hastalanırım doktora gitcem derim ne işin var oralarda tek başına der tüm bunlardan bıktığım için başka şehirde üniversiteye gittim ama yurtta yapamadım geldim gelmez olaydımm bıktım artık hayattan soğudumm karşı çıkınca 20 yaşıma geldim senden izin almama gerek yok diyince gez sokakta o zaman sokak or*spuları gibi gece 1lerde 2lerde gel eve diyo vuruyo psikolojim bozuldu antidepresan kullandım uzun süre sonra ilaçlarımı çöpe attı doktora göndermedi kontrolsüz ilaç bırakmamdan daha da kötü oldum bütün hastalıklar bende kafayı yicem artıkkk yaaa :(
 
CANIM ÇOK ZOR BİR DURUM ALAH YARDIMCIN OLSUN. TAMAM İNSAN ÇOCUĞUNU KORUR KOLLAR AMA NU KADARDA OLMAZ DAHA KÖTÜ OLAYLARA YOL AÇAR. AİLE AKLI BAŞINDA KİMSE YOKMU DURUMU ANLATSAN ANNENLE GÖRÜŞSÜN. OLMADI BERABER BİR DOKTORA GİDİN. :kkk:
 
Bazı aileler ayarı kaçırıyor gerçekten, bir şey olacak endişesiyle ya da gördüğü kötü örnekleri baz alarak çocuklarını koruduklarını, onların başına gelebilecekleri engellediklerini düşünüyorlar böyle yaparak.

Bazıları da var kız kısmı gezmez, o kız kısmı evde iş yapar, kardeşlerine bakar, annesiyle gezmeye gider. Makyaj yapsa ayıp sen şeym misin? derler. Bir yere gitmek istese olmaz başına bir şey gelir, kaçırırlar sonra ırzına geçerler diye diye ot gibi yaşatıp sonrada evlendirirler. Evlelnince her şey daha da b..k' a sarar tabii, bu seferde evlilik bir kere olur, koca hem döver hem sever, erkek adam yapar elinin kiri mantığıyla hayatını daha mahvederler.

20 yaşındasın ve annenin bu kadar üzerine gelmesi doğru bir şey değil, senin istediğin gece 1' lere, 2' lere kadar gezmek değil ki? Hem dışarı çıkmak, dolaşmak suç muymuş? Arkadaşlarını görmek, vakit geçirmek istemek? Ben ki tek başıma dolaşmayı o kadar çok severim ki, annen beni görse hakkımda ne düşünür Allah bilir.. :26:
Annen bu saatten sonra değişir mi bilmiyorum ama sen sen ol derslerine sıkı sarıl, ihmal etme. Konuşmayı dene belki değişir, belki hata yaptığını farkeder? Olmaz mı? :44:

Değişmez diyorsan da inan ne diyeceğimi bilmiyorum..
Böyle insanlar kendi ayaklarının üzerinde durmana bile müsade etmeyebiliyor. Senin ailen de böyle olacak demiyorum yanlış anlama sakın, olan kişilerdem örnek vermek istedim sadece..
 
Öncelikle hepinize meraba nasıl başlayım bilmiyorum ben annemden resmen bıktım nefret ediyorum yaşım olmuş 20 ben ne dışarı çıkabiliyorum ne tek başıma bi akrabama gidebiliyorum ne arkadaşlarımla buluşabiliyorum hatta evimin karşısındaki parka arkadaşlarım geliyo ben 5 dakikalığına bile yanlarına gidemiyorum hastalanırım doktora gitcem derim ne işin var oralarda tek başına der tüm bunlardan bıktığım için başka şehirde üniversiteye gittim ama yurtta yapamadım geldim gelmez olaydımm bıktım artık hayattan soğudumm karşı çıkınca 20 yaşıma geldim senden izin almama gerek yok diyince gez sokakta o zaman sokak or*spuları gibi gece 1lerde 2lerde gel eve diyo vuruyo psikolojim bozuldu antidepresan kullandım uzun süre sonra ilaçlarımı çöpe attı doktora göndermedi kontrolsüz ilaç bırakmamdan daha da kötü oldum bütün hastalıklar bende kafayı yicem artıkkk yaaa :(

ben 23 yaşındayım, konsere gittim bi iki sene önce bir kereliğine, 1 saat boyunca hakaret dinledim..
dar giyinen, kısa giyinen, abartılı giyinen, hatta şu peluş yeleklerden giyinen kadınlara, kızlara bile
o..pu gözüyle bakan, arkasından sayan döken bir ailem var malesef..
puanım başka şehirde üni okumama yettiği halde bu şehirde okumak ya da ev kızı olmak seçeneğine mahkum eden bir aile..
şuanda iki farklı antidepresan kullanmaya mecbur kaldığım anılarım, yaşanmışlıklarım...
dilerim senin sıkıntıların çabuk geçer, Allah yardımcın olsun, gönlüne göre versin. sende dua et, kendine ve tüm darda olanlara..
 
CANIM ÇOK ZOR BİR DURUM ALAH YARDIMCIN OLSUN. TAMAM İNSAN ÇOCUĞUNU KORUR KOLLAR AMA NU KADARDA OLMAZ DAHA KÖTÜ OLAYLARA YOL AÇAR. AİLE AKLI BAŞINDA KİMSE YOKMU DURUMU ANLATSAN ANNENLE GÖRÜŞSÜN. OLMADI BERABER BİR DOKTORA GİDİN. :kkk:

Aminn. Doktorada gittik psikologa beraber gittik doktor çok güzel konuştu sıkmayın bu kdr falan filan ama annem olcak insanda öyle bi inat varki ne saçmalıyo bu doktor dedi beni aldı çıktı yengemde konuştu çok sıkıyosun arkadaşlarına gönder bak ben kızımı gönderiyorum herşeyini anlatır bana arkadaş gibiyizdir falan dedi yok değişmiyoo sesini falan duyunca şeytan görmüşe dönüyorm bazen ya :18: ağla ağla helak oldumm bıktım artık hayatımı yaşayamadan canımdan bezdirdi beni :43:
 
Bazı aileler ayarı kaçırıyor gerçekten, bir şey olacak endişesiyle ya da gördüğü kötü örnekleri baz alarak çocuklarını koruduklarını, onların başına gelebilecekleri engellediklerini düşünüyorlar böyle yaparak.

Bazıları da var kız kısmı gezmez, o kız kısmı evde iş yapar, kardeşlerine bakar, annesiyle gezmeye gider. Makyaj yapsa ayıp sen şeym misin? derler. Bir yere gitmek istese olmaz başına bir şey gelir, kaçırırlar sonra ırzına geçerler diye diye ot gibi yaşatıp sonrada evlendirirler. Evlelnince her şey daha da b..k' a sarar tabii, bu seferde evlilik bir kere olur, koca hem döver hem sever, erkek adam yapar elinin kiri mantığıyla hayatını daha mahvederler.

20 yaşındasın ve annenin bu kadar üzerine gelmesi doğru bir şey değil, senin istediğin gece 1' lere, 2' lere kadar gezmek değil ki? Hem dışarı çıkmak, dolaşmak suç muymuş? Arkadaşlarını görmek, vakit geçirmek istemek? Ben ki tek başıma dolaşmayı o kadar çok severim ki, annen beni görse hakkımda ne düşünür Allah bilir.. :26:
Annen bu saatten sonra değişir mi bilmiyorum ama sen sen ol derslerine sıkı sarıl, ihmal etme. Konuşmayı dene belki değişir, belki hata yaptığını farkeder? Olmaz mı? :44:

Değişmez diyorsan da inan ne diyeceğimi bilmiyorum..
Böyle insanlar kendi ayaklarının üzerinde durmana bile müsade etmeyebiliyor. Senin ailen de böyle olacak demiyorum yanlış anlama sakın, olan kişilerdem örnek vermek istedim sadece..

Bu kadarmı olur benim hakkımdaki herşeyi biliyomuşsun gibi konuştun benm anlamadıklarımı anlattın resmen gerçekten makyaj yapmam bile suç bırak gece 1i 2yi zaten çık desede çıkmam bende sevmem gece dışarı çıkmayı ya tek istediğim arada bir 2-3 saat yeter bana dışarı çıkıyım hava alıyım arkdaşlarımla geziyim yemek yiyim inanırmısın ben bunları hiç yapamadım ya nasıl dışarı çıkabiliyorum biliyomusun ben avon temsilcisiyim bankaya ödemeye yapcağım zaman çıkablyorum dışarı oda anca 1 saat arkdşlarımıda öyle görebliyorum hatta bazen beni evden çıkarmamak için siparişlerimi bile o götürüyo konuşmaya çalışıyorum bu seferde bana cevap verme sokak şeyleri gibi diyo sussam tınlamasam sen kimsin mi diyosun bana cevap versene diyo kendi gibi benimde dengemi bozdu aynen dediğin gibi iş başvurusu yapmaya gitcem ona bile izin vermiyo kendi başına gidemezsin diye oldu olacak elimden tutta götür bnm yerimede sen konuşuver hatta sen çalışırsın dedm kavga ettik niye cevap veriyomuşum kendi başıma buyruk yaşamayı seviyomuşum çıldırtcaak beni yakındaa :52:
ha evlilik konusuna gelince evleniyimde kurtuluyum diyorum bazen bu seferde hazırda var galiba çok meraklısın kocaya diyo gelde delirmee
 
Son düzenleme:
ben 23 yaşındayım, konsere gittim bi iki sene önce bir kereliğine, 1 saat boyunca hakaret dinledim..
dar giyinen, kısa giyinen, abartılı giyinen, hatta şu peluş yeleklerden giyinen kadınlara, kızlara bile
o..pu gözüyle bakan, arkasından sayan döken bir ailem var malesef..
puanım başka şehirde üni okumama yettiği halde bu şehirde okumak ya da ev kızı olmak seçeneğine mahkum eden bir aile..
şuanda iki farklı antidepresan kullanmaya mecbur kaldığım anılarım, yaşanmışlıklarım...
dilerim senin sıkıntıların çabuk geçer, Allah yardımcın olsun, gönlüne göre versin. sende dua et, kendine ve tüm darda olanlara..

ALLAH yardımcımız olsun inşallah bi gün düzelirler diycemde iş işten geçtikten biz gençliğimizi yaşamadıktan sonra düzelseler ne faydaa allah bize bol sabır versin
 
Allah yardımcın olsun canım çok zor bir durum... İnşallah annen seni anlar yakında o kadar sıkmaz. Ama yinede anne kötü şeyler söylememeye çalış :44:
 
Babanın tepkisi nedir bu olanlara?

Ben tek kız evlat olduğum için (başka kardeşim yok) anne baskısını bir hayli üzerimde yaşadım.
Fakat benim annem neyseki senin anlattığın kadar aşırı takıntılı değildi.
Babam sağolsun, onun desteği de çoktu üzerimde.
Onun yardımları sayesinde bir çok şeyi aştık...

İş hayatı da büyük unsur buna.
Ben 16 yaşımdan beri dur durak bilmeden çalışıyorum desem yeridir.
Çünkü senin yaşadığın baskıları bu çalışmalar sayesinde üzerimden atabildim.
Artık kendi maddi özgürlüğü olan, sosyal çevresi olan, neyin yanlış neyin doğru olacağını ayırt edebilen bir birey olmaya başlayınca, anne baba da (tabii güven çerçevelerini aşmamak üzere) evladına güvenmesini öğreniyor...
İnşallah sende bir şekilde ailene bunu ispatlayabilir ve nefes alacak alanlar yaratabilirsin.
Allah yardımcın olsun...
 
Öz annen mi ?
Çok garip biri, çok ta çirkin konuşmuş :19:

Benim ablam da tutucudur, annem bile bize öyle yapmadı ama o kızına yapıyor
Bu yüzden yeğenim birşey olunca anneme ya da bize söyler biz kızarız ablama
Bu bile yanlış ama çocuğun da çok üstüne gitmesine tahammül edemiyoruz

Senin ablan, teyzen herhangi biri var mı böyle ?
Varsa onu da al bi doktora git hatta anneni de psikologa götürün, hiç normal değil
 
Bu kadarmı olur benim hakkımdaki herşeyi biliyomuşsun gibi konuştun benm anlamadıklarımı anlattın resmen gerçekten makyaj yapmam bile suç bırak gece 1i 2yi zaten çık desede çıkmam bende sevmem gece dışarı çıkmayı ya tek istediğim arada bir 2-3 saat yeter bana dışarı çıkıyım hava alıyım arkdaşlarımla geziyim yemek yiyim inanırmısın ben bunları hiç yapamadım ya nasıl dışarı çıkabiliyorum biliyomusun ben avon temsilcisiyim bankaya ödemeye yapcağım zaman çıkablyorum dışarı oda anca 1 saat arkdşlarımıda öyle görebliyorum hatta bazen beni evden çıkarmamak için siparişlerimi bile o götürüyo konuşmaya çalışıyorum bu seferde bana cevap verme sokak şeyleri gibi diyo sussam tınlamasam sen kimsin mi diyosun bana cevap versene diyo kendi gibi benimde dengemi bozdu aynen dediğin gibi iş başvurusu yapmaya gitcem ona bile izin vermiyo kendi başına gidemezsin diye oldu olacak elimden tutta götür bnm yerimede sen konuşuver hatta sen çalışırsın dedm kavga ettik niye cevap veriyomuşum kendi başıma buyruk yaşamayı seviyomuşum çıldırtcaak beni yakındaa :52:
ha evlilik konusuna gelince evleniyimde kurtuluyum diyorum bazen bu seferde hazırda var galiba çok meraklısın kocaya diyo gelde delirmee


Evlilik kurtuluşun olsa hiç düşünme sevdiğini bulunca hemen evlen derim ama değil..:50:
Özgürlüğünü yaşayamadan evlilik yapıp sorumlulularını üstlenmen, hemde yaşın evlilik için daha çok küçük. Yanlış bir adım olur.
Ne yapabilirsin onuda bilmiyorum?
İşe gidince işe getirip, eve de götürür seni annen. :ssz:
Anneler başımızın tacı, aileler elbette çok önemli ama annenin bu yaptığını otur, sindir, çek' te diyemiyorum sana..
Sadece anlaşamama, kavga olsa cevap verme, sen duymazdan gel derdim, ama hayatını kısıtlıyor. Bu doğru bir şey değil.
Keşke kaydını dondursaydın, hem uzaktayken daha az müdahale ederlerdi sana, rahat ederdin biraz belki bu süreçte alışırlardı okulun bitince her şey daha da farklı olurdu?
 
Son düzenleme:
Öncelikle hepinize meraba nasıl başlayım bilmiyorum ben annemden resmen bıktım nefret ediyorum yaşım olmuş 20 ben ne dışarı çıkabiliyorum ne tek başıma bi akrabama gidebiliyorum ne arkadaşlarımla buluşabiliyorum hatta evimin karşısındaki parka arkadaşlarım geliyo ben 5 dakikalığına bile yanlarına gidemiyorum hastalanırım doktora gitcem derim ne işin var oralarda tek başına der tüm bunlardan bıktığım için başka şehirde üniversiteye gittim ama yurtta yapamadım geldim gelmez olaydımm bıktım artık hayattan soğudumm karşı çıkınca 20 yaşıma geldim senden izin almama gerek yok diyince gez sokakta o zaman sokak or*spuları gibi gece 1lerde 2lerde gel eve diyo vuruyo psikolojim bozuldu antidepresan kullandım uzun süre sonra ilaçlarımı çöpe attı doktora göndermedi kontrolsüz ilaç bırakmamdan daha da kötü oldum bütün hastalıklar bende kafayı yicem artıkkk yaaa :(

:) Annenin sana bir kastı olmadığını bunları seni hayattan bıktırmak için yapmadığını biliyorsun değilmi? Eminim tek ve tek amacı seni korumak.. Bazen bizleri korumak için böyle oluyorlar :) Hak vermek gerek. neler görüyor neler duyuyoruz. Böyle yaparak koruyabilirmi? Belki bir nebze.. ama terste tepebilir. korumak isterken tam tersinide yapıyor olabilir. Nasıl çözersin durumu bilemem.. ama üstüne basa basa söylemek istediğim şu.. bunları yapıyor çünkü korkuyor ve seni korumak istiyor. Okadarki senin ondan belki nefret etmeni bile göze alıcak kadar seviyor seni. :) Varsın beni sevmesin ona zarar gelmesin diye. Canını sıkmamaya çalış. Güvenini kazanmaya çalış. Bir ortak nokta bulabilirsiniz belki. Ama sen sen ol ''annemden bıktım'' deme..

Sonrandan pişman olucağın bir cümle bu. Akıl vermek büyüklük taslamak değil amacım. Hemen aynı dönemlerden geçmiş ve senden 4 yaş büyük biri olarak söylüyorum bunları..
 
yasaklar herzaman daha çekici gelmiştir insanlara..kaldı ki bu yasaklanacak bir durum değil...gayet doğal olarak karşılanabilecek bir davranış(gezmek dolaşmak,arkadaşlarla buluşmak) dahi yapılamıyorsa ki bu kişilği saldırıdır..müdahaledir..bence buna ana babanın bile hakkı yoktur yani bu türlüsüne.. çocuğunu korumak adına sergilenen bu baskı ve koruma iç güdüsünün yarattığı bunalım, çocuğun başına bişey gelmesi ihtimallinden daha yüksek..ve daha dehşet verici..çünkü dış dünyada ne olduğunu bilmek isteyen ve bu dünyaya karışmak isteyen birey illaki bu dünyaya dahil olmak isteyecektir..çünkü merak ediyordur yada arzu duyuyordur ve doyurulmak zorundadır..ki çok masum bir istek bu..izin verilmez diretilirse sonuç vahim.....örnek: baskıya dayanamayıp evden kaçmak gibi..böylese daha mı güzel?sonrası malum tv kanallarında çocuğu arayan ailleler...baskı,şiddet ve hakaret dolu sözlerle değil karşısına alınarak konuşulan çocuk yada evlat herneyse olabileceklerin daha bilncinde olur ne demişler ttalı dil yılanı deliğinden çıkarır.konuşma özürlü bir toplumuz özelikle evlatlarıyla..bu durumda olan insanların diğer insnalarla olan ilişkilerini düşünmek bile istemiyorum..hem kendini, hem giyimiyle nerde nasıl davranılacağını bilecek duruma gelmesi için çocuklarınızla konuşun..ama olabilecekleri artıları ve eksileriyle anlatın..bir kez ,iki kez yada üç kez, ama tatlı dile ile..mutlaka bir tanesi kulağında küpe olarak kalacaktır...;)
 
Bu durumdan bu kadar dertliyken neden okulu bıraktın anlamadım, en fazla 1 ay dişini sıksan yurda alışırdın:26:
 
Bencede okuluna tekrardan basla aynı unı olmasa bıle öss puannınla baska bır unıye baslaya bılırsın eger o baskıdan kurtulmak ıstıyorsan önce oku ve kendı ayaklarının uzerınde durmaya calıs..En buyuk hatan okulu bırakmak olabılır ustunu basa basa söyluyorum en fazla 1 yada 2 ay zorluk cekersın okuluna tekrardan basla...ustekı..

Aıle baskısından kurtulmak ıcınde evlılıgı dusunme derım pişman olursun okulunu bıtır herseyden önce..


Annenın dedıgıne gelıncede he de gec ..

Senı cok ıyı anlıyorum benım yaptıgım hataları yapmaman ıcın sana bunları söyluyorum önce okulunu bitirmelısın cok gec olmadan:4:
 
Öncelikle hepinize meraba nasıl başlayım bilmiyorum ben annemden resmen bıktım nefret ediyorum yaşım olmuş 20 ben ne dışarı çıkabiliyorum ne tek başıma bi akrabama gidebiliyorum ne arkadaşlarımla buluşabiliyorum hatta evimin karşısındaki parka arkadaşlarım geliyo ben 5 dakikalığına bile yanlarına gidemiyorum hastalanırım doktora gitcem derim ne işin var oralarda tek başına der tüm bunlardan bıktığım için başka şehirde üniversiteye gittim ama yurtta yapamadım geldim gelmez olaydımm bıktım artık hayattan soğudumm karşı çıkınca 20 yaşıma geldim senden izin almama gerek yok diyince gez sokakta o zaman sokak or*spuları gibi gece 1lerde 2lerde gel eve diyo vuruyo psikolojim bozuldu antidepresan kullandım uzun süre sonra ilaçlarımı çöpe attı doktora göndermedi kontrolsüz ilaç bırakmamdan daha da kötü oldum bütün hastalıklar bende kafayı yicem artıkkk yaaa :(


zor durumda gibi görüyorsun kendini haklısında belki ama sonuçta o bir anne nefret ettim annemden yazman doğru bir kelime değil...sorununa gelince okulu bırakıp gelmişsin tekrar dön okulunu bitir dişini biraz daha sık herşey yoluna girer ALLAHIN izniyle
 
Öncelikle hepinize meraba nasıl başlayım bilmiyorum ben annemden resmen bıktım nefret ediyorum yaşım olmuş 20 ben ne dışarı çıkabiliyorum ne tek başıma bi akrabama gidebiliyorum ne arkadaşlarımla buluşabiliyorum hatta evimin karşısındaki parka arkadaşlarım geliyo ben 5 dakikalığına bile yanlarına gidemiyorum hastalanırım doktora gitcem derim ne işin var oralarda tek başına der tüm bunlardan bıktığım için başka şehirde üniversiteye gittim ama yurtta yapamadım geldim gelmez olaydımm bıktım artık hayattan soğudumm karşı çıkınca 20 yaşıma geldim senden izin almama gerek yok diyince gez sokakta o zaman sokak or*spuları gibi gece 1lerde 2lerde gel eve diyo vuruyo psikolojim bozuldu antidepresan kullandım uzun süre sonra ilaçlarımı çöpe attı doktora göndermedi kontrolsüz ilaç bırakmamdan daha da kötü oldum bütün hastalıklar bende kafayı yicem artıkkk yaaa :(

Annemden nefret ediyorum demeni sinirine bağladım. Annen senin için endişelenmese bu kadar kısıtlama getirir miydi? Sevgisine karşılık nefret duymak haksızlık değil midir annene? Neyse bu olayın farklı bir boyutu.

Aranızdaki sorun iletişim kopukluğu. Annene neden dışarı çıkmak istediğini ve izin verdiği takdirde ne kadar mutlu olacağını ve belirli bir saati asla geçmeyeceğini garanti edeceğini söyleyerek onu rahatlatıp izin alabilirsin belki. Açıkcası aynı sorun bende vardı 2 sene önce, o zaman 18 yaşındaydım ve annem sinemaya bile göndermiyordu, okuldan çıkarken mesaj atardım çıktım diye vs. Sürekli çatışmaya başladık hayliyle, soluğu psikologda aldık. Annen ile bir aile danışmanına görünün derim, bu şekilde iki tarafta uzlaşamaz tek çözüm.:31:

Ve annemi çok seviyorum, o benim için çok değerli.:114:
 
Benim annem değil ama babam böyle :(

Aslında gez,toz,iç,eğlen der babam ama bi şartla Yanımda babamda olacakmış...Ben de 20 yaşındayım ve tek çocuğum.Geçen sene şehir dışında ki üniversitemi bırakıp geldim ve hayatımda ki en büyük hataydı...
Neyse tabi geçmişte kaldı ama büyük bi ihtimalle sana güvenmiyor annen.Ben annemi okuldan çıktıktan sonra,gün içinde ararım,eve geldiğimde arkadaşlarımı anlatırım başıma gelen komik ya da kötü şeyleri anlatırım.Böyle yapa yapa onu alıştırdım ve bana çok güveniyor.Bunu deneyebilirsin.
Bir de annenin bulunduğu ortam çok önemli evde oturup sürekli 'kötü şeyler oluyor çocuklar genç kızlar kaçırılıyor' odaklı şeyler izlerse zaten aşmanız zor.İnsanlar inkar etse de beyin yıkamasından başka işe yaramıyor bu programlar...

Bir de mesela bir gününü annene ayırıp sinemaya gidip,ardından yemek yemeye gidebilirsin.Daha sonra da 'işte ben bunu arkadaşlarımla da yapmak istiyorum' diyebilirsin.Hatta arkadaşlarınla buluşucağın zaman annen izin vermezse anneni de al git...Utansın,bozulsun biraz ama yine de annenden bıkma (:
 
Back
X