• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemi çok özlüyorum

Valla acı ve eksiklik gecmiyor ben de babami kaybedeli sene olacak.Kolay olmayacak.Daha cekecegiz bence
 
Bende son 1 senesi çok yorucu ve yıpratıcı , toplamda 4 seneye dayanan bir hastalık sürecinden sonra annemi 14 gün önce kaybettim. ÜZüntümü ve duygularımı anlatmam, ifade etmem imkansız ..
Ama çocuklarım ve ailem için devam etmek zorunda olduğumu da biliyorum.
Neden diye çok düşünmemek gerek .. vardır elbette bir nedeni biz bilmiyoruz .
Kalbim çok acıyor nasıl olacak bilmiyorum ama bu acıyla yaşamayı öğreneceğiz kardeşim 😢
Allah tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin.
Umarım bir gün buluşuruz 🖤
 
Annemi kaybedeli tam 30 yıl oldu. Ben daha 5 buçuk yaşındaydım. O kadar özlüyorum ki bilmediğim kokusunu , ellerinin hatırlayamadığım sıcaklığını ve tanımadığım sesini...
Hangi yaşta kaybedersen kaybet anneni, öksüz kalıyorsun.
Ama şükret, kokusunu duymussun doya doya, sesi belki kulaklarına geliyor duymussun çünkü, ellerinin saçlarına dokunsun hatirliyorsun. Kahkahasıni hatirliyorsun. Emin ol hiç bir anne evladına küsmez.
Sadece şunu demek istiyorum şanslı gördüğüm insanlardansin.
 
Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
Kacmaniz annenizi uzmenizle ilgili bir şey diyemem beni ilgilendirmez. Ama anne özlemi anne acısı yasanamayan güzel şeylerin düşüncesi hiç geçmiyor. Hamdolsun mükemmel bir eşim var bir anne gibi her seyimi düşünür hep yanimdadir ama her gün ağlarım annemin yokluğuna. Başıma gelen her zorlukta ağlarım annem olsaydı diye. Onunla başbaşa kahve içmek bile ne kadar güzel olurdu. Hayatta en zoru da başına güzel veya kötü bir şey geldiğinde arayıp anlatamamak
 
Mekani Cennet olsun annenizin takdiri Ilahi üzülmeyin ne mutluki dügünüzü görebilmis öyle yada böyle cok önemli annenin kizini gelinlikler icinde görmesi küs de ayrilmamissiniz buda cok güzel sizin ve annenz icin onun icin dualar miktari önemli degil ne kadar verebilirsen az cok fark etmez sadakalar vererek ruhunu hosnut edersiniz Rabbim yar ve yardimciniz olsun amin
 
Başıma gelen her zorlukta ağlarım annem olsaydı diye. Onunla başbaşa kahve içmek bile ne kadar güzel olurdu. Hayatta en zoru da başına güzel veya kötü bir şey geldiğinde arayıp anlatamamak
Bu cümleniz hislerimin tercümanı olmuş. En çok da kötü bir şey yaşadığımda onsuzluğumu derinden hissediyorum..
Ve yaşanacak güzel günlere onunla şahitlik edemeyecek olmama üzülüyorum...
Bu öyle bir yokluk ki alıştığınızı sanıyorsunuz, evet hayata devam edip yine gülebiliyor yine mutlu oluyorsunuz. Ama bazen hiç olmadık zamanda ya da onu hatırlatacak bir olayda boğazınız düğüm düğüm oluyor, sizi kimsenin anlamadığını hissediyorsunuz...
Konu sahibi arkadaşım başınız sağ olsun. Temennim bu yokluğu hayatınızda en az şekilde hissetmeniz... :KK42:
 
Bu sene 20 sene olucak babami kaybedeli. Simdi insan oturup düsünse "Hayat onsuz nasil geciyor" diye, iste geciyor. Gecmek zorunda. Babamin mezari üstelik Türkiyede. Yanina gidemiyorum bile istedigim zaman..iste bir yanimiz böyle sizliyarak hayatimizi sürdürüyoruz. Pek verebilecegim bir tavsiyem yok. Ama acinizi derinden paylasiyorum. Allah annenizin mekanini cennet eylesin. Sizede sabirlar dilerim
 
Başınız soğalsun. Allah sabır versin. Fakat kendinizi suçlayarak hiç bir şey elde edemezsiniz.
Kendinize iyi gelecek şeyler yapın, Onun için dua edin.
 
Anneniz sizin mutlu olmanızı ve iyi olmanızı isterdi. Öyle düşünün. Şimdi mutlu olmaya çalışın. Hayata tutunun. Annenize olan sevginiz her zaman yüreğinizde olacak.
 
Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
Kendinizi suçlu hissetmeyin. Başınız sağolsun öncelikle mekanı cennet olsun. Kolay değil. Benimde hayatımda ki tek kişi annem başka kimsem yok akrabalar desen olmamaları daha sağlıklı olurdu. Şuan yanındayım ama gitmekte zorundayım o yalnız kalmak istemiyor evlenemiyorda :D ama bende yaşadığım şehirde kalamıyorum çünkü çok küçük ve vasıfsız bir şehirde yaşıyoruz yani iş olanağı yok denecek kadar az. Antalya'da okudum normalde oraya dönmeyi düşünüyorum iş için anneme gel diyorum ben yaşayamam orada diyor e nereye kadar faydam olmadan yanında kalacağım bilmiyorum cidden. Yalnızlığı severim ama en kötü tarafı bu maalesef. Ne gidebiliyorsun ne de kalabiliyorsun.
 
Bu cümleniz hislerimin tercümanı olmuş. En çok da kötü bir şey yaşadığımda onsuzluğumu derinden hissediyorum..
Ve yaşanacak güzel günlere onunla şahitlik edemeyecek olmama üzülüyorum...
Bu öyle bir yokluk ki alıştığınızı sanıyorsunuz, evet hayata devam edip yine gülebiliyor yine mutlu oluyorsunuz. Ama bazen hiç olmadık zamanda ya da onu hatırlatacak bir olayda boğazınız düğüm düğüm oluyor, sizi kimsenin anlamadığını hissediyorsunuz...
Konu sahibi arkadaşım başınız sağ olsun. Temennim bu yokluğu hayatınızda en az şekilde hissetmeniz... :KK42:
Aynen öyle doğan Cüceloğlunun dediği gibi. Annen yok kimsen yok... Ben 17 yaşında kaybettim o kadar çok şey yasayadim ki hepsi boğazımda düğüm. Annem vefat ettikten 2 ay sonra başıma bir olay gelmişti eve gidip hemen anlatmak istedim anlatacak kimsemin olmadığını aslında kimsenin umurunda olmadığımı fark ettim. İlk orda anladım annemin öldüğünü kimsesiz olduğumu. Öyle zor ki Rabbim sizin de yardımcınız olsun inşallah 🙏
 
Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
Annemi kaybedeli tam 11 yıl oldu. Sizi üzmek istemem ama asla geçmiyor acısı. Ben de üniversiteye gittiğimde annem hastalandı ve öyle vefat etti. Benimle alakası yoktu ama hep içimde keşke o okulu okumasaydım da 6 ay daha annemin yanında olabilseydim fikriyle boğuşuyorum. Bu asla dinmeyen bir acı. Sizi çok iyi anlıyorum. Bilmiyorum benden küçük müsünüz ama canım kardeşim sana sarılmak istedim.
 
Aynen öyle doğan Cüceloğlunun dediği gibi. Annen yok kimsen yok... Ben 17 yaşında kaybettim o kadar çok şey yasayadim ki hepsi boğazımda düğüm. Annem vefat ettikten 2 ay sonra başıma bir olay gelmişti eve gidip hemen anlatmak istedim anlatacak kimsemin olmadığını aslında kimsenin umurunda olmadığımı fark ettim. İlk orda anladım annemin öldüğünü kimsesiz olduğumu. Öyle zor ki Rabbim sizin de yardımcınız olsun inşallah 🙏
Rabbim mekanını cennet eylesin. Ahirette kavuştursun inşallah.

Ne doğru yazmışsınız. Ben de ilk o zaman anlamıştım annemin gittiğini. Bana cenazeden sonra sakinleştirici vurmuşlardı uyuyakalmıştım. Uyandığımda içeri gidip anneme rüyamda senin öldüğünü gördüm demek istemiştim ama içeride ağlayan kadınlar vardı. O zaman bitmiştim işte.
 
Başın sağ olsun inşallah arkadaşım.
Seni anlıyorum ve ben de çok özlüyorum. Hele bugün nedense çok özledim.

Ben kaçmadığım halde evlenmeseydim de yanında olsaydım diye çok söyledim ona da kendime de. Oysa anneciğim evlenmemi çok istemişti ve kocamı çok severdi.

Hepsinin yattıkları yer nur olsun inşallah.
Bende kaçmadan evlendim 10gün sonra 9ay olacak annemi kaybedeli.Evlenmeseydik yalniz kalacaktik belki.Bu sureci daha zor atlatacaktik.Yinede Çok zor gerçekten.Allahım mekanlarını cennet eylesin.
 
Bende kaçmadan evlendim 10gün sonra 9ay olacak annemi kaybedeli.Evlenmeseydik yalniz kalacaktik belki.Bu sureci daha zor atlatacaktik.Yinede Çok zor gerçekten.Allahım mekanlarını cennet eylesin.
Allahım rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah.
 
Annemi kaybedeli tam 11 yıl oldu. Sizi üzmek istemem ama asla geçmiyor acısı. Ben de üniversiteye gittiğimde annem hastalandı ve öyle vefat etti. Benimle alakası yoktu ama hep içimde keşke o okulu okumasaydım da 6 ay daha annemin yanında olabilseydim fikriyle boğuşuyorum. Bu asla dinmeyen bir acı. Sizi çok iyi anlıyorum. Bilmiyorum benden küçük müsünüz ama canım kardeşim sana sarılmak istedim.

Bizim hikayemiz benziyormuş. Ben de annemi 12 sene önce kötü hastalıktan kaybettim, o zaman üniversite 1'deydim. Sabah haberi alıp ilk otobüsle eve nasıl gittiğimi hatırlıyorum :KK42:
Rabbim bizlere sabır versin..
 
Bizim hikayemiz benziyormuş. Ben de annemi 12 sene önce kötü hastalıktan kaybettim, o zaman üniversite 1'deydim. Sabah haberi alıp ilk otobüsle eve nasıl gittiğimi hatırlıyorum :KK42:
Rabbim bizlere sabır versin..
Amiiin

Ben annemin yanına tatile gittiğimde vefat etti kendisi. Abim başka ülkedeydi öldüğünü söyleyemedik hastanede dedik ama bilirim o yolun nasıl uzun geldiğini. Başınız sağolsun sizin de
 
Rabbim mekanını cennet eylesin. Ahirette kavuştursun inşallah.

Ne doğru yazmışsınız. Ben de ilk o zaman anlamıştım annemin gittiğini. Bana cenazeden sonra sakinleştirici vurmuşlardı uyuyakalmıştım. Uyandığımda içeri gidip anneme rüyamda senin öldüğünü gördüm demek istemiştim ama içeride ağlayan kadınlar vardı. O zaman bitmiştim işte.
Allah mekanını cennet eylesin cennette kavuştursun inşallah. Rabbim yardımcınız olsun
 
Back
X