Kızlar biraz uzun yazacağım, sıkılmayıp bana yorum yazacaklar iyi okursa sevinirim, burdan başka yazacak veya derdimi anlatacak bir yerim yok zira.... Analizlerinize ihtiyacım var yoksa kendimden şüphe etmeye başlayacağım.
Annemin; ben 11 yaşındayken, 18-19 yaşlarında annesi babası ayrılmış annesi afedersiniz “biraz geniş mezhepli” bir kıza sağda solda kalıyorken sahip çıktı aldı evine. Kız 3 sene sonra kocaya kaçtı İki kızı oldu felan. tabi annemle görüşmüyorlar bu sıra. Aradan yıllar geçti bir sebeple 2014 yılında bizle tekrar görüşmeye basladı kocasından ayrıldı aldatma meselesinden dolayı vs. Biz bu sıralar görüştük. En son 1 yıl önce evli bir adamla dini nikah yapıp oturdu. Annem basta karsı çıktı sonra “koca kadınsın ne yapıyorsan yap” dedi. Bu arada nikah yaptığı kişi arsa alıp satan birisi ticaret yapıyor. Annem de emlakçıdır benim. yine 1 yıl önce dini nikahlı kocası, anneme arsaları aldığı fiyattan satabileceğini söyledi. Annem bu kişiden 3-4 arsa aldı. Fakat sonra bir şekilde öğrendi ki normalin üstünde satmış bu adam anneme arsaları. Annem de kızı aradı “sen beni kocana mı kazıklattırıyorsun vs” dedi bağırdı çağırdı. Kız “benim haberim yok böyle bir şeyden” dedi fakat hiç de annemin karsısına geçip ikna etmeye çalısmadı. En son hatta “o da ticaret yapıyor” diye bir cümle kurdu. Bu sebeple bir yıldır annem görüşmüyor. Bu arada ben bazı detayları madde madde anlatayım size
1-Bu kızı ben de çok seviyordum bu arada, daha önce de tartıstıklarında ben hiç ilişkimi kesmedim. Fakat bazı sebeplerden dolayı sadece benim ya da annemle o kızın bileceği şeyleri baska kişilerin ağzından duydum.
2-Kız biraz buldumcuk, bir adamı gördüğü zaman onu hayatının merkezine koyup tüm hayatını ona göre endeksler. Şöyle bir örnek vereyim, tartısmadan önce annemin evine geldiğini, annemin evinde alkol aldığını adam söylemiyordu. Kıskançmış vs. Annem “kızım pavyonda mısın benim yanımda oldugunun yalanını niye söylüyorsun kocana” dediğinde “benim ekmeğimi o veriyor” diyordu. Annem bunlara da takmıştı.
Kız başkalarının ağzıyla hareket etmeye çok müsait bir kız yani. Kısaca olaylar böyle. Asıl meseleye geliyorum şimdi. Annem 1 haftadır bu kızla görüşüyormuş, görüştüğünü benden saklıyor aklınca. Dün de bana mesaj atmış “ben bilmemne ablandayım” diye, ben de dayanamayıp dedim ki “ben nerde olduğunu biliyorum” Eve geldi, niye saklıyorsun benden ben görüştüğünü biliyorum zaten senin dedim. Noldu ne dedi sana diyorum “kuranın üzerine yemin etti işte o arsaları kocasının fazla fiyata sattıgından haberi yokmuş, hatta kavga etmiş kocasıyla” vs. Dedim iyi sen görüşüyorsan görüş neticede sen kabullenmişsin banane o zaman beni arandaki mesele ilgilendirmez. Fakat benim olduğum ortama o kız gelemez. Seninle olan durumdan değil, benim onunla aramda olan bir şeyden dolayı ben o kızla yüzyüze gelmek istemiyorum dedim. Kızın benle ilgili bildiği bazı şeyleri boş boğazlık yapıp kuzenime söylüyor ben de ağzından duyuyorum çünkü. Tabi bunu anneme söylemedim çünkü anne kız arasında yüzgöz olunacak bir konu değildi benim hakkımda söylediği şey.
Annem de başladı “sen çok kincisin zaten 10 yıllık arkadaşını da bir çırpıda sildin attın vs” Bende bütün sigortalar attı bunu deyince. Önceki konularımı bilen bilir ben 10 yıllık arkadasımla 4 yıl üniversitede aynı eve çıktım bana olan fesatlığını, erkek arkadası yapınca odalardan çıkmayıp 2 sene yüzüme bile bakmamasını,ne hal ne hatır sormaması ve birçok sebeple damla birike birike sonunda çıkardım hayatımdan.
“Ben kindar değilim, beni aptal yerine koyup bir adam için satabilen insanları hayatımda tutmuyorum” dedim. Kusura bakma bu kindarlık değil o zaman ben de sana senin yaptığın kazık yiye yiye akıllanmamak dedim. Sen o evde benim neler yaşadığımı biliyor musun da “10 yıllık arkadasını sildin attın hemen” diye yorum yapıyorsun boş boş dedim. İsterse 15 yıllık olsun benim hayatımı zorlaştıran, zor zamanımda yanımda olmayan, bir erkek arkadası yapınca aynı evde kaç yıllık arkadasıyla yabancı olan birine niye dost diyeyim? Niye hayatımda tutayım ? Haftanın 6 günü çocukla bir odaya kapanıp iletişimi kesen birine neden yakınlık duyayım ? Ya da erkek arkadasının okuluna “biz nişanlanacağız nolur geçirin diye yalvarıp benim mezuniyetime bile gelmeyen birini neden hayatımda tutayım ?”Onu da öyle kabul et” diyor. Güler misin ağlar mısın yahu. “Niye kabul edeyim ya etmek zorunda değilim, benım için bunları yapan insan bana zaten dost değildir neden zorla çevremde insan olsun diye hayatımda tutayım sen ne hakla bana böyle bir şey söyleyip eleştiriyorsun” dedim. “Senin hayatında kimse olmaz bu düşünceyle diyor” 10 tane 10 kurus da 1 lira eder 2 tane 50 kuruş da. Az olsun öz olsun hiç önemli değil dedim. Kendi düşüncesini dayatmaya çalışıp kendi affetmesini “kindar değilim” diye tanımlayıp ben hayatımdan çıkardım diye kindar oluyorum. Her insanın kırmızı çizgisi vardır. Bu çizgiyi annesi bile aşınca tepki verir. Ben de benim için kırmızı çizgi olan şeyleri arkadasım yapınca ve sürekli yapınca hayatımdan çıkardım. Çünkü düzelmedi düzelmek istemedi bu kadar basit. Neden beni kötü hissettiren insanı tutmak zorundayım hayatımda yahu ?Yaşadığım şeylere uzaktan ahkam kesip konusanları ya da “kincisin” diyenleri görünce cidden deli oluyorum. Ne biliyorsun da ne konuşuyorsun. Sana göre sorun olmayan şeyler bana göre sorundur. Bu kadar basit. Dünden beri migrenim tuttu anlatacak yakın mesafemde kimse yokken burda dökmek istedim içimi.
Annemin; ben 11 yaşındayken, 18-19 yaşlarında annesi babası ayrılmış annesi afedersiniz “biraz geniş mezhepli” bir kıza sağda solda kalıyorken sahip çıktı aldı evine. Kız 3 sene sonra kocaya kaçtı İki kızı oldu felan. tabi annemle görüşmüyorlar bu sıra. Aradan yıllar geçti bir sebeple 2014 yılında bizle tekrar görüşmeye basladı kocasından ayrıldı aldatma meselesinden dolayı vs. Biz bu sıralar görüştük. En son 1 yıl önce evli bir adamla dini nikah yapıp oturdu. Annem basta karsı çıktı sonra “koca kadınsın ne yapıyorsan yap” dedi. Bu arada nikah yaptığı kişi arsa alıp satan birisi ticaret yapıyor. Annem de emlakçıdır benim. yine 1 yıl önce dini nikahlı kocası, anneme arsaları aldığı fiyattan satabileceğini söyledi. Annem bu kişiden 3-4 arsa aldı. Fakat sonra bir şekilde öğrendi ki normalin üstünde satmış bu adam anneme arsaları. Annem de kızı aradı “sen beni kocana mı kazıklattırıyorsun vs” dedi bağırdı çağırdı. Kız “benim haberim yok böyle bir şeyden” dedi fakat hiç de annemin karsısına geçip ikna etmeye çalısmadı. En son hatta “o da ticaret yapıyor” diye bir cümle kurdu. Bu sebeple bir yıldır annem görüşmüyor. Bu arada ben bazı detayları madde madde anlatayım size
1-Bu kızı ben de çok seviyordum bu arada, daha önce de tartıstıklarında ben hiç ilişkimi kesmedim. Fakat bazı sebeplerden dolayı sadece benim ya da annemle o kızın bileceği şeyleri baska kişilerin ağzından duydum.
2-Kız biraz buldumcuk, bir adamı gördüğü zaman onu hayatının merkezine koyup tüm hayatını ona göre endeksler. Şöyle bir örnek vereyim, tartısmadan önce annemin evine geldiğini, annemin evinde alkol aldığını adam söylemiyordu. Kıskançmış vs. Annem “kızım pavyonda mısın benim yanımda oldugunun yalanını niye söylüyorsun kocana” dediğinde “benim ekmeğimi o veriyor” diyordu. Annem bunlara da takmıştı.
Kız başkalarının ağzıyla hareket etmeye çok müsait bir kız yani. Kısaca olaylar böyle. Asıl meseleye geliyorum şimdi. Annem 1 haftadır bu kızla görüşüyormuş, görüştüğünü benden saklıyor aklınca. Dün de bana mesaj atmış “ben bilmemne ablandayım” diye, ben de dayanamayıp dedim ki “ben nerde olduğunu biliyorum” Eve geldi, niye saklıyorsun benden ben görüştüğünü biliyorum zaten senin dedim. Noldu ne dedi sana diyorum “kuranın üzerine yemin etti işte o arsaları kocasının fazla fiyata sattıgından haberi yokmuş, hatta kavga etmiş kocasıyla” vs. Dedim iyi sen görüşüyorsan görüş neticede sen kabullenmişsin banane o zaman beni arandaki mesele ilgilendirmez. Fakat benim olduğum ortama o kız gelemez. Seninle olan durumdan değil, benim onunla aramda olan bir şeyden dolayı ben o kızla yüzyüze gelmek istemiyorum dedim. Kızın benle ilgili bildiği bazı şeyleri boş boğazlık yapıp kuzenime söylüyor ben de ağzından duyuyorum çünkü. Tabi bunu anneme söylemedim çünkü anne kız arasında yüzgöz olunacak bir konu değildi benim hakkımda söylediği şey.
Annem de başladı “sen çok kincisin zaten 10 yıllık arkadaşını da bir çırpıda sildin attın vs” Bende bütün sigortalar attı bunu deyince. Önceki konularımı bilen bilir ben 10 yıllık arkadasımla 4 yıl üniversitede aynı eve çıktım bana olan fesatlığını, erkek arkadası yapınca odalardan çıkmayıp 2 sene yüzüme bile bakmamasını,ne hal ne hatır sormaması ve birçok sebeple damla birike birike sonunda çıkardım hayatımdan.
“Ben kindar değilim, beni aptal yerine koyup bir adam için satabilen insanları hayatımda tutmuyorum” dedim. Kusura bakma bu kindarlık değil o zaman ben de sana senin yaptığın kazık yiye yiye akıllanmamak dedim. Sen o evde benim neler yaşadığımı biliyor musun da “10 yıllık arkadasını sildin attın hemen” diye yorum yapıyorsun boş boş dedim. İsterse 15 yıllık olsun benim hayatımı zorlaştıran, zor zamanımda yanımda olmayan, bir erkek arkadası yapınca aynı evde kaç yıllık arkadasıyla yabancı olan birine niye dost diyeyim? Niye hayatımda tutayım ? Haftanın 6 günü çocukla bir odaya kapanıp iletişimi kesen birine neden yakınlık duyayım ? Ya da erkek arkadasının okuluna “biz nişanlanacağız nolur geçirin diye yalvarıp benim mezuniyetime bile gelmeyen birini neden hayatımda tutayım ?”Onu da öyle kabul et” diyor. Güler misin ağlar mısın yahu. “Niye kabul edeyim ya etmek zorunda değilim, benım için bunları yapan insan bana zaten dost değildir neden zorla çevremde insan olsun diye hayatımda tutayım sen ne hakla bana böyle bir şey söyleyip eleştiriyorsun” dedim. “Senin hayatında kimse olmaz bu düşünceyle diyor” 10 tane 10 kurus da 1 lira eder 2 tane 50 kuruş da. Az olsun öz olsun hiç önemli değil dedim. Kendi düşüncesini dayatmaya çalışıp kendi affetmesini “kindar değilim” diye tanımlayıp ben hayatımdan çıkardım diye kindar oluyorum. Her insanın kırmızı çizgisi vardır. Bu çizgiyi annesi bile aşınca tepki verir. Ben de benim için kırmızı çizgi olan şeyleri arkadasım yapınca ve sürekli yapınca hayatımdan çıkardım. Çünkü düzelmedi düzelmek istemedi bu kadar basit. Neden beni kötü hissettiren insanı tutmak zorundayım hayatımda yahu ?Yaşadığım şeylere uzaktan ahkam kesip konusanları ya da “kincisin” diyenleri görünce cidden deli oluyorum. Ne biliyorsun da ne konuşuyorsun. Sana göre sorun olmayan şeyler bana göre sorundur. Bu kadar basit. Dünden beri migrenim tuttu anlatacak yakın mesafemde kimse yokken burda dökmek istedim içimi.
Son düzenleme:
ciddiyim. Kendisini internetlerden silen eden arkasindan laf sokmali seyler yazanları dahi affediyor. Ona gore ben kindarım. Boyle yaparsam cevremde kimse olmaz. Bu boş laflardan o kadar sıkıldım ki. Yani takma sende bunlar belirli bi yastan sonra konuşma kabiliyetini yitiriyor kendi hatalarini görmeden karşısındaki insana "karakterli"diyeceklerine kindar diyorlar.
