- 20 Haziran 2011
- 334
- 15
- 118
- Konu Sahibi soguklarkralicesi
-
- #1
şu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
şu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
Annene kizma canim, elbet onunda icinde kolay bir durum degildir, onunda kendi acisindan zorlandigi strese girdigi seyler vardir.. Eminim ileride bugünlerini düsününce neden bu kadar kendimi SIKINTIYA sokmusumki diyeceksindir.Hayatımdan nefret etmeye başladım.nasıl başlasam bilmiyorum.üniye hazırlanıyorum ama ders çalışamıyorum kendime ait bir odam yok ya mısafır odasında ya da annemın odasında çalışıyorum mısafır odasına gıdıyorum pcnın sesını son ses açıyorlar , yatak odasına gidiyorum babmın uyku saatı gelıyor.annemınde bana yaptıkları cabası.ben lıseye basladığımdan berı hep ona yardımcı olan bı kızdım ama bu sene okul dersane vb. yapamıyorum o da her olayda bunu dıle getırıyor zaten ben sana iş yaptırmıyorum dıyor.çalışıcak bı ortam ıstıyorum geç içeri çalış dıyor ,girip çıkıyorlar konsantre olamıyorum.annemin her şeyi başıma kakmasından bıktım bı bakıyorum cok ıyı destek oluyor bı bakıyorum yerın dıbıne sokuyor.ole zamanlar oluyor kı kazanıp gidip kurtulam diyorum.napıcam lutfen yardım edın?
Helal olsun! Demekki icinde okuma sevgisi ve istegi olduktan sonra cözüm öyle yada böyle bulunabiliyormus. En azindan arkadasin bu konuda iyi bir örnek diyebilirimşu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
seni çok iyi anlıyorum.o yaşta lise sonda öss ye hazırlanırken kendimi çok çalışıyorum zannederdim bizimkilere eve misafr almayı yasakladım.ama ne çalıştım ne çalıştım bi görsen(!) o zamn öyle sanıyordum.okula gidiyorum dersaneye gidiyorum çok yoruluyorum diyordum.sınava girdim çıktım puanım öyle çok iyi değildi matematik bölümüne anca yatiyordu benim hedeflerim daha yüksekti.bir sene daha öss ye hazırlanmakla vakit kaybedemem dedim tercih yaptım 4 sene matematik okudum.öğretmenlik yaptım.şimdi bazı şartlardan dolayı yapmıyorum zaten 2 çocuk var küçük.şimdi tekrar üniversiteye hazırlanmayı bile düşünüyorum daha iyi bi bölüm okumak için.neyin farkına vardım biliyormusun o zaman gözümde büyüttüklerimin aslında hiç bir bahane olmadığını anladım.isteyince herşeyin yapılacağını anladım.hakkını vererek çalışmadığımı hatta nerdeyse hiç çalışmadığımı anladım.2001 de lise sondaydım üstünden geçmiş 10 sene.ben o zaman bir seneyi kayıp görürken 10 sene sonra tekrar çalışmayı düşünüyorum...gerçekten istersen yaparsın.annenide takma eğer çok eğitimli biri değilse seni anlaması çok zor.sadece senden başarı beklerler,empati kuramazlar çünkü senin yaşadığın dönemleri atlatmamıştır.sadece ders çalış bak senin için imkanları sağlıyoruz.dersaneye gönderiyoruz iş yaptırmıyorum derler.çünkü o kendi yaşadığı dünyasına göre yorum yapıyor.sana nasıl davranması gerktğini bilemez.kızma ona.iyilik yaptığını düşünüyordur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?