annemin ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum

S

soguklarkralicesi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Haziran 2011
334
15
118
Hayatımdan nefret etmeye başladım.nasıl başlasam bilmiyorum.üniye hazırlanıyorum ama ders çalışamıyorum kendime ait bir odam yok ya mısafır odasında ya da annemın odasında çalışıyorum mısafır odasına gıdıyorum pcnın sesını son ses açıyorlar , yatak odasına gidiyorum babmın uyku saatı gelıyor.annemınde bana yaptıkları cabası.ben lıseye basladığımdan berı hep ona yardımcı olan bı kızdım ama bu sene okul dersane vb. yapamıyorum o da her olayda bunu dıle getırıyor zaten ben sana iş yaptırmıyorum dıyor.çalışıcak bı ortam ıstıyorum geç içeri çalış dıyor ,girip çıkıyorlar konsantre olamıyorum.annemin her şeyi başıma kakmasından bıktım bı bakıyorum cok ıyı destek oluyor bı bakıyorum yerın dıbıne sokuyor.ole zamanlar oluyor kı kazanıp gidip kurtulam diyorum.napıcam lutfen yardım edın?
 
şu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
 
seyyahalemi .!.:
şu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
Genişletmek için tıkla...

helal olsun ne denilir
alnından öpmek lazım bu insanı...
saygı duyulması gereken bi durum...

konu sahibi canım üzme kendini
annenide suçlama
anneninde kendine göre stresi vardır illaki
kütüphaneler ders çalışmak için uygun oluyor mesela yada dershanelerin çalışma odaları...
 
seyyahalemi .!.:
şu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
Genişletmek için tıkla...

Böyle örnekleri duyuncada ne kadar aptalım dert ettiğim şeye bak diyorum.Belkide hayatta hep olumsuz şeylere takılıp kalıyorum.hani iyi yönlerine bakmıyorum yada bakmak istemiyorum.Olumsuzluklara rağmen bu örneği aklımdan çıkarmayacağıma söz veriyorum.ilginize teşekkürler.
 
Eviniz sobalı mı kaloriferli mi canım? Kaloriferli ise şanslısın her yerde çalışabilirsin,boş bulduğun alanları,sessizlik anlarını iyi değerlendir.
Benim de kendime ait bir odam hiç olmadı öğrenciyken ve evimiz sobalıydı ama son üniye hazırlanma senemde rahmetli annem iki oda da birden soba yakardı.umarım hayırlısı ile kazanırsın iyi bir yeri,kolay gelsin..
 
allah kolaylık versin canım. her ne kadar zor devirlerin çocuğu olmasam da, benim annem de çok zor şartlarda okumuş ve kazanmış. allah yolunu açık etsin.
 
aslında senin durumundaki çocuklar özel odası dahil istediği herşeyi olanlardan daha başarılı oluyorlar galiba.
düşündüm de çok örnek var bildiğim. demek ki bu çocuklar mevcut yaşam şartlarını değiştirebilmek için başarmak zorunda olduklarını idrak etmiş oluyorlar. bunun gücünü hiç hafife alma. başarmak için sadece hedefine odaklan. o gün geldiğinde bu zorluklar geride kalmış olacak.
 
hersey zamanla..bende üniversiteyi annemlerın yatak odasında,orda burda çalışarak kazandım..yatma saatleri gelene kadar o anı hep iyi değerlendrdim..şimdi 2 yıllık öğretmenm..baba evnde harika bi odamda var 4 yıldır=)(abim ablam evlennce)yakındada ben evlenıyorum:1:böyle seyleri dert etme arkadaşım annndende bunalıyor ev işleri falan ondan söylenıyodur:53:
 
su1907 .!.:
Hayatımdan nefret etmeye başladım.nasıl başlasam bilmiyorum.üniye hazırlanıyorum ama ders çalışamıyorum kendime ait bir odam yok ya mısafır odasında ya da annemın odasında çalışıyorum mısafır odasına gıdıyorum pcnın sesını son ses açıyorlar , yatak odasına gidiyorum babmın uyku saatı gelıyor.annemınde bana yaptıkları cabası.ben lıseye basladığımdan berı hep ona yardımcı olan bı kızdım ama bu sene okul dersane vb. yapamıyorum o da her olayda bunu dıle getırıyor zaten ben sana iş yaptırmıyorum dıyor.çalışıcak bı ortam ıstıyorum geç içeri çalış dıyor ,girip çıkıyorlar konsantre olamıyorum.annemin her şeyi başıma kakmasından bıktım bı bakıyorum cok ıyı destek oluyor bı bakıyorum yerın dıbıne sokuyor.ole zamanlar oluyor kı kazanıp gidip kurtulam diyorum.napıcam lutfen yardım edın?
Genişletmek için tıkla...
Annene kizma canim, elbet onunda icinde kolay bir durum degildir, onunda kendi acisindan zorlandigi strese girdigi seyler vardir.. Eminim ileride bugünlerini düsününce neden bu kadar kendimi SIKINTIYA sokmusumki diyeceksindir.
Senin suan yapabilecegin en iyi sey evde bos buldugun odaya dalmak olacak, salonmu bos, orayi kullan, annenlerin odasimi bos orayi kullan, hatta mutfak bossa orayi kullan. Ben bile kendi odam oldugu halde mutfakta cok ders yaptigim zamanlar oldu, bir yandan yemek yapardim diger yandanda derslerimi yapmaya calisir kitap okurdum:9:Eee..sonucta bir seyi cok istiyorsan ozaman zorluklarla mücadele etmeninde yolunu bulacaksin, yoksa istedigin seylere sahib olabilmen cok zor bir hal alir.. Eger illede evde rahat edemiyorum diyorsan, kütüphaneye git, hem sessiz hemde ders calismaya cok uygun bir ortam.. Diger bir alternatifte bir arkadasina gitmen olabilir. Eger senin gibi üni'ye hazirlanan bir arkadasin varsa, onunla birlikte calisip hazirlana bilirsin..
Bak bir arkadasimiz kendi ögretmen arkadasindan bahsetmis, tuvalette klozetinkapaginin üzerinde ders calistigini vs vs... Insan istedikten sonra basaramayacagi sey yoktur:34:
Allah yar ve yardimcin olsun, derslerinde kolaylik versin:16:



seyyahalemi .!.:
şu anda 10 yıllık öğretmen olan her ay çatır çatır maaşını alıp yiyebilen ev arkadaşım iş yapsın çocuk baksın diye gönderildiği halasının evinde tuvalete kapanıp klozete oturup ders çalışarak üniversiteyi kazandı
Genişletmek için tıkla...
Helal olsun! Demekki icinde okuma sevgisi ve istegi olduktan sonra cözüm öyle yada böyle bulunabiliyormus. En azindan arkadasin bu konuda iyi bir örnek diyebilirim:34:
 
seni çok iyi anlıyorum.o yaşta lise sonda öss ye hazırlanırken kendimi çok çalışıyorum zannederdim bizimkilere eve misafr almayı yasakladım.ama ne çalıştım ne çalıştım bi görsen(!) o zamn öyle sanıyordum.okula gidiyorum dersaneye gidiyorum çok yoruluyorum diyordum.sınava girdim çıktım puanım öyle çok iyi değildi matematik bölümüne anca yatiyordu benim hedeflerim daha yüksekti.bir sene daha öss ye hazırlanmakla vakit kaybedemem dedim tercih yaptım 4 sene matematik okudum.öğretmenlik yaptım.şimdi bazı şartlardan dolayı yapmıyorum zaten 2 çocuk var küçük.şimdi tekrar üniversiteye hazırlanmayı bile düşünüyorum daha iyi bi bölüm okumak için.neyin farkına vardım biliyormusun o zaman gözümde büyüttüklerimin aslında hiç bir bahane olmadığını anladım.isteyince herşeyin yapılacağını anladım.hakkını vererek çalışmadığımı hatta nerdeyse hiç çalışmadığımı anladım.2001 de lise sondaydım üstünden geçmiş 10 sene.ben o zaman bir seneyi kayıp görürken 10 sene sonra tekrar çalışmayı düşünüyorum...gerçekten istersen yaparsın.annenide takma eğer çok eğitimli biri değilse seni anlaması çok zor.sadece senden başarı beklerler,empati kuramazlar çünkü senin yaşadığın dönemleri atlatmamıştır.sadece ders çalış bak senin için imkanları sağlıyoruz.dersaneye gönderiyoruz iş yaptırmıyorum derler.çünkü o kendi yaşadığı dünyasına göre yorum yapıyor.sana nasıl davranması gerktğini bilemez.kızma ona.iyilik yaptığını düşünüyordur.
 
ohcanimadeysin .!.:
seni çok iyi anlıyorum.o yaşta lise sonda öss ye hazırlanırken kendimi çok çalışıyorum zannederdim bizimkilere eve misafr almayı yasakladım.ama ne çalıştım ne çalıştım bi görsen(!) o zamn öyle sanıyordum.okula gidiyorum dersaneye gidiyorum çok yoruluyorum diyordum.sınava girdim çıktım puanım öyle çok iyi değildi matematik bölümüne anca yatiyordu benim hedeflerim daha yüksekti.bir sene daha öss ye hazırlanmakla vakit kaybedemem dedim tercih yaptım 4 sene matematik okudum.öğretmenlik yaptım.şimdi bazı şartlardan dolayı yapmıyorum zaten 2 çocuk var küçük.şimdi tekrar üniversiteye hazırlanmayı bile düşünüyorum daha iyi bi bölüm okumak için.neyin farkına vardım biliyormusun o zaman gözümde büyüttüklerimin aslında hiç bir bahane olmadığını anladım.isteyince herşeyin yapılacağını anladım.hakkını vererek çalışmadığımı hatta nerdeyse hiç çalışmadığımı anladım.2001 de lise sondaydım üstünden geçmiş 10 sene.ben o zaman bir seneyi kayıp görürken 10 sene sonra tekrar çalışmayı düşünüyorum...gerçekten istersen yaparsın.annenide takma eğer çok eğitimli biri değilse seni anlaması çok zor.sadece senden başarı beklerler,empati kuramazlar çünkü senin yaşadığın dönemleri atlatmamıştır.sadece ders çalış bak senin için imkanları sağlıyoruz.dersaneye gönderiyoruz iş yaptırmıyorum derler.çünkü o kendi yaşadığı dünyasına göre yorum yapıyor.sana nasıl davranması gerktğini bilemez.kızma ona.iyilik yaptığını düşünüyordur.
Genişletmek için tıkla...

öyle bi yorum yaptınız ki sanki annemi yıllardır tanııyor gibi :) tam da bahsettiğiniz gibi. dediklerinizi yapıcam çok teşekkür ederim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
özellikle aşk acısı cekıyorum dıyenler okusun...
Yorumlar
1
Görüntüleme
1K
Terra Rossa
Terra Rossa
Back
X