Merhaba arkadaslar ,
Benim sorunum annemle alakali soyleki bu sabah bana senden utaniyorum kilolu genç kizmi olur dedi
boyum kisa degil 169cm bu boyuma gore 15-20 kg fazlaligim var
kendi çabalarimla vermeye calisiyorum ama ben stres olunca yemek yiyenlerdenim
yani psikolojik açlik benimkisi ne zaman uzuntulu olsam karnim tok olsa bile ne bulursam yiyorum
duygusal açligimi gidermek icin vucudumun ihtiyaci olmayan beynimin yarattigi psikolojik bir durum
ne zaman bi yerim agrisa bisey olsa annem yaglarindan dolayidir
azcikta yaglarindan ye
sunun bunun kizi nasil zayiflamis kilon oldukça bisey alip giyemezsin boyle isteyende olmuyor vs vs
24 yasindayim bu dediklerine hep alistim aslinda
ama sabah senden utaniyorum el içinde deyince çok uzuldum
ben onu utandircak en ufak bisey yapmadim ne kotu aliskanliklarim oldu
ne ahlaksiz durumlarda bulundum
16 yasinda yurtdisina geldim hiç dil bilmedigim halde herkesin imkansiz gordugu
okulumu bitirdim universiteden mezun oldum basarili bir ortalama ile
tabi çok kolay olmadi bu esnada birini karsiliksiz sevdim baska biri ile evlendi
babam ile annem ayrildi babam turkiyede kaldi vs çok sevdigim bir iki kisi vefat etti
butun bu stres yeni ulke ve ortama ayak uydurmak fazla yememe sebep oldu
kimine bisey yedirmez bi deri bi kemik birakir ama bende oyle olmadi iste
kilo verebilirim ama keske daha destek olan bi çevrem olsaydi
su haline bak utanç vericisin demek yerine farkli telkinlerle once kendi kendimi boyle kabul etmem icin yardimci olsalardi
Annem bu sekilde daha çok amcalarim ve babam bana kendimi degerli hissettiryorlar çokta sevilen biriyim
ama annemle boyle olmak beni çok uzuyor konussamda anlamiyor bi kilo derdi aldi basini gitti kartopu iken bir çig oldu
hersey daha da zorlasti bu evrede
neyse tesekkur ederim simdiden okudugunuz için

Benim sorunum annemle alakali soyleki bu sabah bana senden utaniyorum kilolu genç kizmi olur dedi

boyum kisa degil 169cm bu boyuma gore 15-20 kg fazlaligim var
kendi çabalarimla vermeye calisiyorum ama ben stres olunca yemek yiyenlerdenim
yani psikolojik açlik benimkisi ne zaman uzuntulu olsam karnim tok olsa bile ne bulursam yiyorum
duygusal açligimi gidermek icin vucudumun ihtiyaci olmayan beynimin yarattigi psikolojik bir durum
ne zaman bi yerim agrisa bisey olsa annem yaglarindan dolayidir
azcikta yaglarindan ye
sunun bunun kizi nasil zayiflamis kilon oldukça bisey alip giyemezsin boyle isteyende olmuyor vs vs
24 yasindayim bu dediklerine hep alistim aslinda
ama sabah senden utaniyorum el içinde deyince çok uzuldum

ben onu utandircak en ufak bisey yapmadim ne kotu aliskanliklarim oldu
ne ahlaksiz durumlarda bulundum
16 yasinda yurtdisina geldim hiç dil bilmedigim halde herkesin imkansiz gordugu
okulumu bitirdim universiteden mezun oldum basarili bir ortalama ile
tabi çok kolay olmadi bu esnada birini karsiliksiz sevdim baska biri ile evlendi
babam ile annem ayrildi babam turkiyede kaldi vs çok sevdigim bir iki kisi vefat etti
butun bu stres yeni ulke ve ortama ayak uydurmak fazla yememe sebep oldu
kimine bisey yedirmez bi deri bi kemik birakir ama bende oyle olmadi iste
kilo verebilirim ama keske daha destek olan bi çevrem olsaydi
su haline bak utanç vericisin demek yerine farkli telkinlerle once kendi kendimi boyle kabul etmem icin yardimci olsalardi
Annem bu sekilde daha çok amcalarim ve babam bana kendimi degerli hissettiryorlar çokta sevilen biriyim
ama annemle boyle olmak beni çok uzuyor konussamda anlamiyor bi kilo derdi aldi basini gitti kartopu iken bir çig oldu
hersey daha da zorlasti bu evrede
neyse tesekkur ederim simdiden okudugunuz için

Son düzenleme: