Annem benim için öldü.ne anneme ne babama ne de ablama hiçbişi hissetmiyorum.aralik ayında 2020 de deli gibi öksürüyorum.astim hastasiyim.aksam baba denen adam dedi ki benim burda 4 nüfusum var.korona olabilirsin.acile gidelim.beni vebaliymisim gibi doktora götürdü.o önde ben arkada yürüyoruz
Ben kimsenin umrunda değilim.onemli olan onlara bulaşmaması.astimim diyorum.sadece astim krizi.yok gideceğiz
Anne denen kadının baba denen herife şunu dediğini duydum 'koronaysa kendi evinde kalır.polis yemeğini getirir'kendi evimi yeni tuttum.kaloriferi yok.icerde sadece bir koltuk var sanırım.aralik ayı.sok oldum.
Neyse hastaneye götürdü.doktor astim.krizii diyor.oradan kapı dinliyor baba denen herif.hocam bir film cekseniz diyor.ya bize bisi olursa.evde dört nüfuzsuz.
Ve o an bende ne anne kaldı ne baba ablamı da sevmiyorum.o da onların bir parcasi.bugun hatırladım ve kötü hissettim
Mecburen bu yaratıklarla görüşmek durumundayım.ve yaptıklarını hatırladıkca sadece onlara bağırıyorum.
Yuvamı bozdular.mukemmel değildi.ama şu an daha kötüyüm.bosan arkandayız dediler.sonra da sokağa attılar beni.ameliyat oldum.arayan olmadı.kavgaliydik ama hastanede yatıyordum.
El alemin anasına babasına bakıyorum da imreniyorum.cocugu ameliyat olacak teyze var 73 yaşında çocuğu için agliyor.bir de bunlara bak.ama onlar da ameliyat masasına yatacaklar bir gün benim gibi.ama ne ölülerine ne de dirilerine gidecegim.yalanla riyayla beni kocamdan boşattılar.arkamda kimsenin olmayacağını bilsem boşanma olayına girmezdim.
Ayrı eve çıkacaktım.sabah damacanalari oraya buraya fırlatıyor.su içiyorum ya.koydugum şampuan yerine bağırır.ayri eve çıkmayınca burada kalmak için 500 lira vereceksin dedi babalık.okuz değilim verirdim ama huzur bırakmıyordu.senin yüzünden.karimla aram.acik.yuvam yıkılacak dedi.oylece sokağa çıkma yasakları başlarken ben ev tuttum.zorlukla döşedim.oyle iste
dr_yad
siz beğenmedim yapınca şaşırdım hatta neden diye :)
