- Konu Sahibi melekgibikiz
-
- #1
sizin kadar kücük yasta annesiz kalmadım ama 4 ay önce ani bir sekilde kaybettim annemi, tansiyonn sonucu beyin kanamasından vefat etti, simdi bende sizin yasadıgınız, hissettiginiz duyguları aynı sekilde yasıyorum, biri bana '' annen '' dedigi zaman, benim annem mi? Diye düsünüyorum önce bi, iste hayat bu kadar! Diyorum, kimse size hazır mısınız diyor sormuyor, bir anda gidiyorsunuz, varken yok oluyorsunuz hayal gibi...
ölüm duygusunu tadınca hayatın ne kadar bos ve anlamsız oldugunu anladım..
Allah bu acıyı yasayan herkese dayanma gücü versin..
15 yasindayim ben 6 aylikken annem ölmüs annem ölmeden dedemlere bana bisey olursa betüle siz bakin demis babam annem oldukten sonra beni istemis ama dedemler vermemis ablam var bi de 18 yasinda o da babamda babam evlendi ve bi tane cocugu daha oldu o da 11 yasinda dedem 2 yil once akciger kanserinden öldü, birlikte hastaneye giderdik her istedigimi yapardi cok severdi beni yumurcagim diye cagirirdi. Teyzem 14 yasindayken, bana bakti. benim icin 27 yasinda evlendi sirf kucugum diye 3 yil once. hep sinif teyzesi olurdu :) annem gibi cok seviyorum onu da. Su an anneannemle ikimiz kaldik Allah basimdan eksik etmesin. Babamlara falan da gidiyorum aramiz iyi. Su siralar kendimi cok yalniz hissediyorum cok degisik duygular icindeyim. Ne zaman yolda bi anneyle cocuk gorsem gozlerim doluyo elim ayagim tutmuyo bi sey hissedemiyorum yutkunamiyorum. Annenizin kiymetini bilin. Anlatip rahatlamak istedim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?