Allah razı olsun 5 yıl oldu ama son yıllarda yalnızlık daha fazla koyuyor. Derdimi anlatacağım bugün nasılsın diyen biri yok tek kızım delircek gibi oluyorum
Benim bahsettiğim kuzenim bekar tek çocuk ve tek başına yaşıyor. Zorlandığı oldu oluyor haklısınız. Kardeşleriniz ve kuzenleriniz varsa siz arayıp destek de isteyebilirsiniz. Bir anne gibi olmasa da yalnız hissetmezsiniz. Kuzenimi biz arasak da o da sıkılınca arıyor. Destek istemekten çekinmeyin
Başınız sağolsun, ölüm bir gerçek sana bana herkese var. yas sürecini uzatmak ve suresinden uzun yaşamak sizi bunalıma sokabilir. ölümü kabullenin, üzülun ama kendinizi eve kapatmayin lütfen.tekrardan başınız sağolsun, Allah yardımcın olsun canımMerhaba kadınlar kulübü ailesi gerçekten kendimi bunalımda hissediyorum. Dertleşmek istiyorum . Annemin olmaması her gün bana yalnız hissettiriyor. Yaşam bir çileye dönüşüyor bende. Nasıl anlatayım bilmiyorum. Nasıl geçecek ben hayata tutunamıyorum. İşe bile gitmek istemiyorum. Ailemın derdi de bende evlenenin bile derdi bitmiyor. Bedenim zihnım artık bu yükü kaldırmıyor. Benim gibi hayat yaşayan var mı? Yalnızlık çok zor bir his
Evli değiılm ailemle yaşıyorum zaten. Ama herkes erkek işte . Herkes kendi derdinde doğrusu kimse sormuyor. Bide güçsüz görünmek istemiyorum
Hepimizin daha yalnız olduğu hissettiği dönemler var ve olacak.
Öyle tabiki aslında tam aradığım şey o. Benım gibi olan kişiler ile konuşmak istiyorum . Nasıl olur bilmiyorum. Sizinde başınız sağ olsun
26 yaşında değil sanki 45 yaşında anne gibi hissediyorum yorgun..Yalnız değilim arkadaşılaık var ama sanki bir şey eksik sureklı mutsuzum
Merhaba kadınlar kulübü ailesi gerçekten kendimi bunalımda hissediyorum. Dertleşmek istiyorum . Annemin olmaması her gün bana yalnız hissettiriyor. Yaşam bir çileye dönüşüyor bende. Nasıl anlatayım bilmiyorum. Nasıl geçecek ben hayata tutunamıyorum. İşe bile gitmek istemiyorum. Ailemın derdi de bende evlenenin bile derdi bitmiyor. Bedenim zihnım artık bu yükü kaldırmıyor. Benim gibi hayat yaşayan var mı? Yalnızlık çok zor bir his
Evet şuan tatildeyım ama
Ağladım
1 buçuk ay sonra 6 yıl olucak babamı kaybedeli. Bugun harıl harıl evde iş yaparken ansızın çöktü içime özlem. Uzun zamandır rüyama gelmediğini fark ettim. Dizlerimin bağı çözüldü, çöktüm olduğum yere hönküre hönküre ağladım. Bunca yıl içinde onsuzlukla savaşım neler gördüm geçirdim film şeridi gibi aktı gözlerimin önünden. Bi tabir var ya hani. Bir yakınınız sevdiğiniz ölünce 40 mum yanar her gün bir mum söner en son 1 tane kalır ve sonsuza kadar yanar diye. Iste o en sona kalan mum en güçlüsü oluyor 10 yıllar da geçse yokluk hissi özlemi kavuşana kadar bitmeyecek. Delicesine sarılmayı çok özledim.
ben sürekli bu döngü içerisindeyim. Babam var ama çok sohbet etmez. Peki bu acı geçmeyecekse biz hiç mutlu olmayacak mıyız
Allah razı olsun yavrum.İnan her yaşta kayıp insanı yoruyorÖyle tabiki aslında tam aradığım şey o. Benım gibi olan kişiler ile konuşmak istiyorum . Nasıl olur bilmiyorum. Sizinde başınız sağ olsun
çocuklarımın sınıf arkadaşları tatile ,gezmeye gidiyorlar ..benim çocuklarım babalarının mezarına gidiyorlar tatile Allah razı olsun yavrum.İnan her yaşta kayıp insanı yoruyor
of aynı durum
Oluyoruz tabi. Olmaz olur mu. öyle olmasa insan delirir. İnsanın en nihayi özelliklerinden biri unutmasi ve alışması. Yoksa bu hayatta adını bilmediğin ilk ve tek olarak gördüğün herkes de dahil delirmişti. Herkesin hayatında mutlak acı, imtihan zorluk var. Ben babamı kaybetmeden önce depresyon teşhisi aldım. Vefattan 2 hafta önce doktoru hazırlıklı ol dedi. O andan itibaren vefat edecek korkuma her an mezara ben girdim çıktım bi daha girdim. Ne uyku ne yemek hiç bi insanı ihtiyacimi karsilayamadim. Vefat edince yerin dibine girdim. Ve kimseye nasip olmayan bi çok şeyde Mevlam bana nasip etti mesela ben onlara sarılıyorum. 2 buçuk yıl depresyonla mücadele ettim. Bu süre zarfında çok şeyi kaybettim. Dile kolay 5 6 yıl diyoruz. Elbet yüzümüz güldü gülecek de. Ben bu süre zarfında bebek sahibi olmak için doktor doktor gezdim. Tedaviler gördüm. Gebe kaldım doğurdum. Kızımı aldım babama getirdim. Düğünlere katıldım partiler düzenledim. Gülmekten krizlere de girdim. Mutluluktan delirecegim anlar da oldu. Aklımız geldiğinde, ihtiyaç duydugumuzdaki özlem, bunların hiç biri hayatı devam ettirmemize mutlu olmamıza engel değil. İçimizdeki ateş sönmüyor, unutulmuyor. Minik bi kıvılcım yanıyor ve yanacak. Onu ancak toprak söndürür. Arada özlem rüzgarı esip minik kıvılcımı alevlendiriyor haliyle canımız yanıyor. Eger inancın varsa böyle derinden anneni özlediğin zamanlarda onun hayrı için iyilikler yapmaya çalış. Belki bi sadaka, yapan varsa bi askıda ekmek, belki bi ismine ruhuna fidan dikimi, yetim öksüz sevindirme, yada komşularına dağıtmak için kurabiye kek bile yapıp dağılabilirsin. Bu tarz şeyler hem içini ferahlatir hem anneciğine rahmet okutur dua alirAğladım
