Arkadaslarimi söyle bir aklimdan gecirdim:
Hepsi bakimli, akilli, özgüvenli ve caliskan hatunlar.
Birde neseli olmalari cok daha hosuma gider hep. Kaderci, depresif , her zaman hastalik hastasi insanlardan kacarim.
Arkadaslarim cok var, fazla öyle yapis yapis cok yakin her derdimi bilen kimsem yok. Olsunda istemem. Ama gülmeyi, eglenmeyi, tartismayi bilen, alingan olmayan arkadaslarla hayat cok daha güzel. Bazen 1 sene görmedigim bir arkadasimi, gördügüm zaman yine hic ayrilmamisiz gibi devam eder dostlugumuz.
Hepimiz calistigimiz icin arkadaslarla bulusamiyoruz her zaman ama ayda yildada olsa bulusmalarimiz cok güzel oluyor ve buda bana yetiyor, arkasindan cok zinde ve enerji dolu oluyoruz hepimiz.
Genel problemler tabiki konusuluyor aramizda ve hemen cözümler icat ediyoruz.
Aramizda hic bir zaman rekabet olmaz, tam aksine arkadaslarimla gurur duyarim.
Onlar benim ilham kaynaklarim...Insallah bende onlara öyleyimdir :içelim:
klava: hiç kusura bakmasınlar onlarla uğraşamam yani, iyi bişey dersin kızarlar, tavsiye edersin alınırlar ne menem ne çekilmez oluyorlar yaaaa. Birde kompleksli insanlar çok içten pazarlıkçı oluyorlar insanın Kötü Kazen kuyusunu kazmada birebirler yanii. İnsanın dostum diyebileceği insanın sayısı bence ikiyi üçü geçmez hatta çoğu zaman tektir. Ama arkadaş dediğin yolda görüp selam verdiğin, denk gelirse bir kahve içtiğin insandır. Benim dostlarım çok kıymetlidir ve kıymetli olduklarınıda ben belli ederim doğum günlerini hatırlarım hediye alıp küçük jestler yaparım. Herşey karşılıklı.. Şeniz SEVGİLER
