Arkadaş

E

Etegiminpilesi

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
8 Mart 2020
1.664
4.948
2018 yılına kadar İstanbul'da çalıştım yaşadım ve tüm arkadaşlarım orada.2018 yılında ailemin bulunduğu şehre geri döndüm.Tüm arkadaşlarım çoktan bu şehirden ayrıldığı için eskiye dair kimse yok zaten.
Yapısal olarak kolay arkadaş edinen biri değilim.Zamanla samimi olurum birden samimi olamam.
Covid-19 süreçleri benim şehir değişikliğim derken yaşadığım şehirde iş arkadaşlarım harici hiç arkadaşım yok.
Bunun dışında iyi niyetimin sömürüldüğünü hissettiğim zaman ilişkimi kesen biriyim.Dünyada kaç milyon insan var sonuçta beni üzen biriyle zaman kaybetmeme kafasındayım.
Eşiminse durumu çok farklı.Çocukluk arkadasları ile aynı şehirde yaşıyor.
Dert şurda başlıyor ki eşim benim bu arkadaşsız olma durumumu fevriligime bağlıyor.
Sinirlerim oynadı yok yere
 
Benim de arkadaşım yok sayılır, çok yakın dostumla küstük. Nişanlımın benden daha çok arkadaşı olmasına karşın daha mesafeli bir duruşu olduğu için kimseyle çok yakın değil. Doğal olarak birbirimizle takılıyoruz genelde arkadaşlık da yapıyoruz. Bana ailem çok diyor eşinizin dediklerini. Kınana kim gelecek arkadaş edin vs diyorlar, işin garibi sayıca çok kişi tanımama rağmen kimseyle eskisi kadar yakın olmak istemiyorum.
 
Etegiminpilesi .!.:
Şeytan diyor ki fevri fevri yıprat şu adamı :rolleyes:
Genişletmek için tıkla...
Hayir bir de erkeklerde farklı gelisiyor benimde arkadaslarim var cocukluktan ama erkekler kadar rahat degiliz ki biz kadınlar? Sonucen evleniyoruz es ailesiydi yok geleni gideni yok cocugu colugu iş güc derken geciyor.Erkek dostlugunun devamı kolay yani bir işe gidip geliniyor;d
 
Çabuk ısınmak yerine sonradan samimiyet kurmak çok daha iyidir.. Sonra benim gibi çok dost kazığı yeyip bu seferde güvensizleşir yakın arkadaş edinmezsiniz..
Eşinize bakmayın siz..
 
Kibariyenin Annesi .!.:
Benim de arkadaşım yok sayılır, çok yakın dostumla küstük. Nişanlımın benden daha çok arkadaşı olmasına karşın daha mesafeli bir duruşu olduğu için kimseyle çok yakın değil. Doğal olarak birbirimizle takılıyoruz genelde arkadaşlık da yapıyoruz. Bana ailem çok diyor eşinizin dediklerini. Kınana kim gelecek arkadaş edin vs diyorlar, işin garibi sayıca çok kişi tanımama rağmen kimseyle eskisi kadar yakın olmak istemiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bende yakın olmak istemiyorum.
Yakında olamıyorum zaten.
Covid süreci de üzerine tuz biber oldu.
Kendi kendime mutluyum gibi.
Bulunduğum yerde bir yakın arkadaşım olsa güzel olur gibi de
Kararsızlık bakım
 
Falan Filan .!.:
Hayir bir de erkeklerde farklı gelisiyor benimde arkadaslarim var cocukluktan ama erkekler kadar rahat degiliz ki biz kadınlar? Sonucen evleniyoruz es ailesiydi yok geleni gideni yok cocugu colugu iş güc derken geciyor.Erkek dostlugunun devamı kolay yani bir işe gidip geliniyor;d
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle ki ben KPSS ye hazırlandım ve sanırım tekrar hazırlanacağım.
Zaten evlendik ve pandemi başladı
Herkes gelip gitmek istedi ben " mecburen" reddettim.
Sanki problem bende gibi lanse edildi bu durum.
Ama içinden gectigimiz süreç bugün bunları duymama sebep oldu
 
aynı bu tarz bir konu açmayı düsünüyorum nerdeyse aynı durumdayız
ben de evlendim izmire geldim arkadaslarımın hepsi istanbulda....
 
Etegiminpilesi .!.:
2018 yılına kadar İstanbul'da çalıştım yaşadım ve tüm arkadaşlarım orada.2018 yılında ailemin bulunduğu şehre geri döndüm.Tüm arkadaşlarım çoktan bu şehirden ayrıldığı için eskiye dair kimse yok zaten.
Yapısal olarak kolay arkadaş edinen biri değilim.Zamanla samimi olurum birden samimi olamam.
Covid-19 süreçleri benim şehir değişikliğim derken yaşadığım şehirde iş arkadaşlarım harici hiç arkadaşım yok.
Bunun dışında iyi niyetimin sömürüldüğünü hissettiğim zaman ilişkimi kesen biriyim.Dünyada kaç milyon insan var sonuçta beni üzen biriyle zaman kaybetmeme kafasındayım.
Eşiminse durumu çok farklı.Çocukluk arkadasları ile aynı şehirde yaşıyor.
Dert şurda başlıyor ki eşim benim bu arkadaşsız olma durumumu fevriligime bağlıyor.
Sinirlerim oynadı yok yere
Genişletmek için tıkla...
Ben de sizin kafanızdayım beni üzen insanlarla direk muhatap olmuyorum eğer bunun adı fevrilikse öyle arkadaşlarım olacağına hiç olmasın daha iyi kafam rahat olur en azından 😅
 
Etegiminpilesi .!.:
2018 yılına kadar İstanbul'da çalıştım yaşadım ve tüm arkadaşlarım orada.2018 yılında ailemin bulunduğu şehre geri döndüm.Tüm arkadaşlarım çoktan bu şehirden ayrıldığı için eskiye dair kimse yok zaten.
Yapısal olarak kolay arkadaş edinen biri değilim.Zamanla samimi olurum birden samimi olamam.
Covid-19 süreçleri benim şehir değişikliğim derken yaşadığım şehirde iş arkadaşlarım harici hiç arkadaşım yok.
Bunun dışında iyi niyetimin sömürüldüğünü hissettiğim zaman ilişkimi kesen biriyim.Dünyada kaç milyon insan var sonuçta beni üzen biriyle zaman kaybetmeme kafasındayım.
Eşiminse durumu çok farklı.Çocukluk arkadasları ile aynı şehirde yaşıyor.
Dert şurda başlıyor ki eşim benim bu arkadaşsız olma durumumu fevriligime bağlıyor.
Sinirlerim oynadı yok yere
Genişletmek için tıkla...
Fevriliğime bağlıyor diye fevrileştiniz yani :)).

Şaka bir yana önemli olan insan kalabalığı olsa eminim sizin de bir dolu arkadaşınız olurdu. Ama zamanımızda seçici bir insan olarak dürüst, vefalı, anlaşılabilir, haddini aşmayan, saygı, sevgi taşıyan, hayata yakın pencerelerden bakacağınız arkadaş bulmak çok zor. Bu nedenle bence de haklısınız.

Yine de orta halli bir çevrem olsun diyorsanız, pandemi sonrası hobilerinizle ilgili grup ve kursları öneririm. Çok değişik meslek grupları ve ortamlardan dünya kadar arkadaşınız oluyor kısa sürede
 
Ben de yeni eski bir arkadaşımı kaybettim. Ve şunu anladım 30lardan sonra özellikle insan elemeye başlıyor bir yerden sonra da zaten o gençlikteki en yakın arkadaş kavramı da kalmıyor. Bu fevrilik yada insan harcamakla alakalı değil bana göre. Her şeyimi anlatamıyorum mesela yıllar içinde ketumlaştım mesela.
Şimdilerde bir kaç ayrı grubum oldu özellikle çocuktan sonra sosyalleştim. Okuş grupları, yaşıt çocuğu olan eş dost derken yeniden bir kaç grubum oldu. Ama dediğim gibi 20lerdeki mıç mıç arkadaşlık defterim kapanmış.
 
Etegiminpilesi .!.:
2018 yılına kadar İstanbul'da çalıştım yaşadım ve tüm arkadaşlarım orada.2018 yılında ailemin bulunduğu şehre geri döndüm.Tüm arkadaşlarım çoktan bu şehirden ayrıldığı için eskiye dair kimse yok zaten.
Yapısal olarak kolay arkadaş edinen biri değilim.Zamanla samimi olurum birden samimi olamam.
Covid-19 süreçleri benim şehir değişikliğim derken yaşadığım şehirde iş arkadaşlarım harici hiç arkadaşım yok.
Bunun dışında iyi niyetimin sömürüldüğünü hissettiğim zaman ilişkimi kesen biriyim.Dünyada kaç milyon insan var sonuçta beni üzen biriyle zaman kaybetmeme kafasındayım.
Eşiminse durumu çok farklı.Çocukluk arkadasları ile aynı şehirde yaşıyor.
Dert şurda başlıyor ki eşim benim bu arkadaşsız olma durumumu fevriligime bağlıyor.
Sinirlerim oynadı yok yere
Genişletmek için tıkla...
Merhaba,
Hayatınızda arkadaş yoksunluğu hissetmiyorsanız bir sorun yok.Fakat eşinizin bu konuyla ilgili tespiti sizi üzdüyse ya da bu konu kafanızı meşgul ediyorsa kendinize "eşim haklı mı acaba" sorusunu sorabilirsiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Boşanıyorum kocam beni hiç sevmedi mi
17 18 19
Yorumlar
373
Görüntüleme
27K
Dobra anne
D
E
eski sevgili
Yorumlar
7
Görüntüleme
2K
tavsankulak_17
tavsankulak_17
A
Benim sorunum ne?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
7K
N e V a
N e V a
L
Bu hisler canımı çok yakıyor yardım edin lütfen 😢
11 12 13
Yorumlar
242
Görüntüleme
20K
20m
2
W
Erkek arkadaşımdan ayrıldım, üzgün ve suçlu hissediyorum, ne yapmalıyım?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
6K
Ghost13
G
X