çok büyük bir dert değil ama gerçekten üzgünüm.sorun şu. dün yakın bir arkadaşımın evine iftara gittim. arkadaşımda daha yeni evli sayılır yani çok olmadı.neyse gittim ilk şokum kapıdan girer girmez(dahası var...) oldu.arkadasımın kocasını gördüğümde gerçekten sasırdım.kızlar bildiğiniz pijamayla oturuyordu.eşofman demiyorum yalnız pijama.şaşırdım kaldım öyle.çünkü arkadaşımın eşiyle bi samimiyetim yok daha önce farklı şehirdelerdi o yüzden 2 kere falan görmüştüm oda dışarda yani. samimi olsak neyse dicem. neyse işte biz oturduk hoş geldin falan muhabbet ettik. kızlar bi oturuşu var görmeniz laım ben bile utandım tarif edemiyorum.sonra yemeğe geçtik.lök diye oturdu sofraya şunu bunu getir diye söylenip durdu arkadaşıma. daha ilk dakikalardan arkasım mahcup olmuştu yüzünden okunuyodu.yemeye başladık derken adamda geğirmemi dersiniz şaplatmamı dersiniz salataya el daldırmamı dersiniz ne ararsanız vardı. arkadaşım kıpkırmızı oldu ve ben çaktırmamaya çalıştım bi şey olmamış gibi. kızlar şimdi ne var diyeceksiniz belki ama inanın ki normal değildi yani bu adam bildiğiniz magandaydı. başka türlü hayal etsem bu kadar şok olmazdım ama adam billdiğim kadarıyla bi şirkette iyi bi pozisyonda çalışıyor arkadaşım deseniz o da öyle. yani gerçekten şok oldum.görmeniz lazımdı. sofradan kalktık yine aynı oturuş kulak karıştırmalar falan ıyy.üstelik normalmiş gibi davranıyor yani muhabbeti samimi. sonra eve döndüm bu sabah arkadaşım aradı konuştuk işte çok özür diledi hep böyle yapıyomuş ama bilerek değil alışmış artık herkese rezil oluyorum dedi kızcağız o kadar utandıki onun yerine ben üzüldüm
bende ne olacakki normal gibisinden geçiştirdim ama bence böyle yapmamalıydım değilmi? yani ona söylemelimiyim destek olup yardımcı olmalımıyım?çünkü hep aynı durumla karşılaşıyormuş.eve misafir çağıramıyorum sen gelmedende tembihledim o kadar diyor 

