- 15 Mayıs 2013
- 6.264
- 4.986
- 148
merhaba arkadaşlar ben hayattan,yaşamaktan keyif alan,en ufak bişeyde mutlu olan,küçücük mutlulukları tüm dünyasına yayan biriydim.Ama şuanda bazı gelgitler yaşıyorum.Benim 7 yaşında otizmli bir oğlum var,konuşuyor ama fazla diyalog kuramıyor.Oğlumu en iyi hale getirebilmek için çok mücadele sarfettim,hala da uğraşıyorum.Bu değil sorunum,inşallah Allah ın izniyle daha iyi yerlere gelecek inşallah.Ama dışarda sohbet ederken insanların sormasını işte oğlun nasıl,iyi oluyor mu biraz,vah vah,Allah yardımcın olsun demesini hiç istemiyorum,o an acıma tuz serpiyolar çünkü.Ben gece gündüz 'Allah'ım oğlumu düzelt'diye dualar ediyorum,edecek kişi de içinden etsin tekrardan hatırlatıp beni öldürüyor arkadaşlar.Ölsem mi diyorum ama oğluşu yakışıklım,bir gülücüğüne kendimi feda edebileceğim kıymetlim var.Arkadaşlar size sorum ne yapabilirim,konu olduğunda hiç uzatmayım mı?normalde neşeliim ama o konuda hassasım bana söyleşinle ona söylemesinler,yadırgama yok tabi ama o sözler bile canımı sıkmaya yetiyor,fikirleriniz nelerdir*lütfen çok ihtiyacım var..