Arkadaşlık problemi(yalnızlık)

Stemina .!.:

Ben de kötü günümde arkadaşım olmadığını anladım, hele düğünüm olsa şu anki durumumda arkadaşım olarak kimse gelmez. Arkadaşlarım atandı evlendi gittiler, araya mesafe girince de bağlar koptu. Yeni tanıştığın insanlara her şeyini en damar noktana kadar tabiki anlatma, arada bir dostluk olur güven oluşur o zaman içini dökebilirsin. Bazen kaliteli yalnızlık daha iyidir, çevrende arkadaş gibi görünenler olacağına düzgün kişiler karşına çıkana kadar yalnız kalmak iyidir.

Genişletmek için tıkla...

rahim2 .!.:

iyi geceler arkadaşlar şuan burda gece saat 1 ve ben hiç kimseye anlatamadıklarımı buraya yazıyorum hayatımda güvendiğim bir arkadaşım kalmadı sadece annem var ama insanız arkadaşa ihtiyaç duyuyoruz ama yok.. yok diyorum gerçekten yok hep kazık hep ihanet bir kulağımın arkası kaldı vurulmadığım.. günlerdir aklıma geliyor ve üzüntüden eşime bile anlatamıyorum o da var ama yok gibi.. lise dönemini hatırlıyorum çevrem çok kalabalıktı arkadaşlarım vardı konuştuğum görüştüğüm ama o zaman özgüvensiz, iyi niyetli, saf biriydim hala pek bişey değişmedi de aslında.. ben düğün günü anladım arkadaşımın olmadığını hatırlıyorum mesela kimse yoktu gelmişlerdi ama toplasan 20 dk durup gittiler. Meğersem ben sadece arkadaş olarak görüyormuş hatta dost öyle zametmişim Zamanla arayı açtım. Sonra yurtdışına geldim burada bir kaç kişi ile tanıştım ama hiç ilerlemedi hatta biri vardı onunla iyi olduğumu düşünüyorum kendimce aöa hep ben aradım bana bir iyilik yaptı ben o yaptığını hiç unutmadım beni aramasa bile hep sordum çünkü bana yardımcı oldu dedim ,, aramayı kestim o da öyle kaldı.. dostum dediğim bir arkadaş vardı bana iftira attı kıskançlık herşey oldu işin sonunda.. 1 seneye yakındır konuşmuyorum mesela aklıma geldikçe üzülüyorum bana neden böyle yaptı diye.. sonrası biri ile tanıştım kız aptalın teki çıktı ona anlattığım şeylerle beni vurdu.. arkadaşlar ben herkese herşeyimi anlatan bir aptalım, herkese hemen güveniyorum iki samimi olayım hop hayatımı anlatasım geliyor niye böyleyim bilmiyorum.. bu yaşadıklarımdan dolayı kimseye tahammül edemiyorum güvenmemekye çalışıyorum biri ile konuşsam hemen kendimi frenliyorum detaya girme diye,, bir eksikilik var herkesi kendim gibi bildim hep.. şimdi de o sakinlik yok yapılan yanlışa şakayla karışık laf sokmaya tahammül edemiyorum bu saatten sonra bir arkadaşım olsa nasıl anlaşırım onu da bilmiyorum. Çünkü dürüst dediğim dost dediklerim hep yaraladı.. Heöen herşeyden nem kapıyorum bilmiyorum ama arkadaşlık güzel birşey onu da biliyorum.. ama çevre de kurnaz çok dedikodu birşeylerin öğrenmenin derdindeler. Hep.. iki bebeğim var iyi ki varlar onlar olmazsa hiç geçmezdi iyi ki onlar var.. inşallah anlatabilmişimdir derdimii

Genişletmek için tıkla...

Pozitif bir uye .!.:

Yurtdışında olduğunuz için de zor oluyor arkadaşlik vesaire Türkiye de daha kolay sanki yani benim iyi arkadaşlarım var sağolsunlar

Genişletmek için tıkla...

Remziye12 .!.:

iyi geceler arkadaşlar şuan burda gece saat 1 ve ben hiç kimseye anlatamadıklarımı buraya yazıyorum hayatımda güvendiğim bir arkadaşım kalmadı sadece annem var ama insanız arkadaşa ihtiyaç duyuyoruz ama yok.. yok diyorum gerçekten yok hep kazık hep ihanet bir kulağımın arkası kaldı vurulmadığım.. günlerdir aklıma geliyor ve üzüntüden eşime bile anlatamıyorum o da var ama yok gibi.. lise dönemini hatırlıyorum çevrem çok kalabalıktı arkadaşlarım vardı konuştuğum görüştüğüm ama o zaman özgüvensiz, iyi niyetli, saf biriydim hala pek bişey değişmedi de aslında.. ben düğün günü anladım arkadaşımın olmadığını hatırlıyorum mesela kimse yoktu gelmişlerdi ama toplasan 20 dk durup gittiler. Meğersem ben sadece arkadaş olarak görüyormuş hatta dost öyle zametmişim Zamanla arayı açtım. Sonra yurtdışına geldim burada bir kaç kişi ile tanıştım ama hiç ilerlemedi hatta biri vardı onunla iyi olduğumu düşünüyorum kendimce aöa hep ben aradım bana bir iyilik yaptı ben o yaptığını hiç unutmadım beni aramasa bile hep sordum çünkü bana yardımcı oldu dedim ,, aramayı kestim o da öyle kaldı.. dostum dediğim bir arkadaş vardı bana iftira attı kıskançlık herşey oldu işin sonunda.. 1 seneye yakındır konuşmuyorum mesela aklıma geldikçe üzülüyorum bana neden böyle yaptı diye.. sonrası biri ile tanıştım kız aptalın teki çıktı ona anlattığım şeylerle beni vurdu.. arkadaşlar ben herkese herşeyimi anlatan bir aptalım, herkese hemen güveniyorum iki samimi olayım hop hayatımı anlatasım geliyor niye böyleyim bilmiyorum.. bu yaşadıklarımdan dolayı kimseye tahammül edemiyorum güvenmemekye çalışıyorum biri ile konuşsam hemen kendimi frenliyorum detaya girme diye,, bir eksikilik var herkesi kendim gibi bildim hep.. şimdi de o sakinlik yok yapılan yanlışa şakayla karışık laf sokmaya tahammül edemiyorum bu saatten sonra bir arkadaşım olsa nasıl anlaşırım onu da bilmiyorum. Çünkü dürüst dediğim dost dediklerim hep yaraladı.. Heöen herşeyden nem kapıyorum bilmiyorum ama arkadaşlık güzel birşey onu da biliyorum.. ama çevre de kurnaz çok dedikodu birşeylerin öğrenmenin derdindeler. Hep.. iki bebeğim var iyi ki varlar onlar olmazsa hiç geçmezdi iyi ki onlar var.. inşallah anlatabilmişimdir derdimii

Genişletmek için tıkla...