senenin başında yakın arkadaşım ve onun 2 arkadaşıyla eve çıktık. araya bir ara soğukluk girince bidaha düzelmedi diğer kızlarıda ondan çok kıskandığım için farklı bir yerde kalırsam eskisi gibi olacagımızı düşündük. Ben iki kişilik rezidansa çıktım. 3-4 gün boyunca mesaj attı arayıp sordu falan. Sonra evin kontratı babamın üzerineydi babamda acele edince bende mesaj attım babam çıktığımdan beri söylüyor başına iş açılırmış bir sıkıntı olursa dememe benle konuşmayı kesti. yok efendim biz ödemeyen insanlarmıyız falan.özür dilerim hani öyle demek istemedim dediysemde dinletemedim. Benimde en yakınım o yani. Derdimide birilerine anlatmam gerek canım sıkılıyor çünkü. sınıftan bikaç arkadaşıma anlatayım hani akıl alırım dedim. Anlattığım kızlardan biride şu biz 3 arkadaştık işte o 3. kişi. neyse sen git anlattığım herşeyi yumurtla numarasını sildiğimi birilerine anlattığımı. bu kız diğer gün geldi bana patladı. arkamdan konuşurken dikkat et. numaramı silmişin bende seninkini sildim bundan sonrada mesaj atmanı falan beklemiyom. numarasınıda yaptığı profil fotografını bir süre görmemek için silmiştim. neyse dedim yeni bir sayfa açayım bazı insanları hayatımdan çıkarmam gerekiyordu galiba dedim. aynı sınıftayız işte az buçuk tanıdığım kızlarla oturmaya başladım sağolsunlar biz sana destek oluruz dediler tabi sonradan geldik hani 2.5 yıldır arkadaşlar. bir kaç insanla tanıştım. güven sarsıntısı yaşadığımdan sanırım kimseye güvrnrmiyorum. sanki herkes beni yüzüstü bırakcak sırtımdan vurcakmış gibi. rezidanstaki oda arkadaşımda psikopat çıkınca odamı tek kişilik yaptılar. ordada tek kalıcam. kendimi gittikçe yalnız bırakıyorum ve buna alışyorum. arkadaşlar ben nasıl sosyal bir insan olucam? yakın arkadaş dediğim insan beni yarı yolda bırakıp gitti. 2 ay boyunca her gün agladım. yataklara düşüp hasta oldum üzüntüden bayıldım odada kimse yoktu güvenlik alıp götürdü. 8 kilo verdim. sınavlarıma çalışamadım. hiçbir zaman yanımda olmadı. ben tekrar nasıl insanlara güveneceğim?