Okadar taktim ki buara bunu resmen bunalima girdim suan hic kimsem yok neredeyse arkadaslarim var ama yok gibiler , hep ben arayacagim illaki ,hep ben mesaj atacahim hep ben halhatir soracahim , hep ben oturmaya cagaracagim,bune yaaa hicmi kimse deger vermez bana ya halbuki ilk arkadas ortaminda sevilen cok.muhabbetli biriyim sesimde guzeldir sarki bile soylerim ama sonunda herkez kaynasiyo kanka oluyo ben tek basima kaliuorum ya anlatamiyorum derdimi cokk uzuliyorum bu duruma hergun olmasada iki gunde bir beni merak eden neden kimse yok ya bukadarmi mesguller birisi kahvaltiya gider biirlerini bulur birisi aksam caylari falan ben hep uucncu kisiyim cagirirlarsa ne.mutlu bana onlarin vicdanina kalmis gibiyim ben hep evime cagiran oluyorum millet yiyo iciyo gidiyo beni cagaran yok kiziyorum artik evime bile cagarmak istemiyorum okadar sogudumki ama bi yanimda resmen arkadasliga aç, slk slk bulusup gezip dertlesecim bir arkadas istiyorum yaa dostlarim var uzak sehirdeler herkez kendi hayatina bakiyor binadaki komsularla da aram bozuk sebep ayrimci olmalari bikac kere beni cagarmadan oturma yaptilar ve yakaladim iclerinde en slk gorustugum arkadasimfa vardi boyle seylere cok kiziyorum sonucda ben verdigim degerin karsiligini alaniyorum ve kizmakda haklisyim bence , bide kendim gibi asiri durustluk aradigimdan midir nedir hep yalnizim pek akrabamda yok bu sehirde ya insanlar nasil ortam ediniyor bunun bi caresi varmidir yaa evde cok bunaliyorum calismiyorum malesef simdilik kizim varkucuk ona bakacak kimse yok simdilik halk egitim kurslarina cok gitmek istiyorum ama 2 yasindaki cocukla nasil olucak zaten sehir merkezine cok uzagim hergun gitgel birsuru masraf ya ben hic iyi degilim bana yardim edin lutfen