Bir rehber öğretmen olup, pedagojik eğitim alarak, anne-çocuk sağlığı, çocuk psikolojisi, aile ve çocuk ile ilgili de bilgi sahibi olduğun halde hala 'çocuk en büyük hayalim' 'boşanırsam çocuk yapmak için geç kalmış olurum, 30 yaşındayım' gibi cümleler kurarak, asla sağlıklı olamayacak bir aileye çocuk getirme çabanı anlamam mümkün değil! Yani aslında eşinle bir aile hayalin yok, şuan tek ihtiyacın döl. Üstelik rehber öğretmensin ve sorunlu aile yapılarında nasıl çocukların dünyaya geldiğini, ne gibi zorluklar yaşadıklarını yakinen bilensin. Bak arkadaşım, meslektaşın olarak sana sıralı birkaç zorunlu tavsiye vereceğim;
1. Beklemeden, işler iyice çamurlasmadan şu koğuş ağasindan kurtul.
2. Kendini keşfet, gerek sosyal, gerek cinsel anlamda nelerden hoşlandığını anlamaya çalış, araştır, gez, dolaş, kafanı dağıt.
3. Boşanmanın ardından bir psikolojik destek al, çünkü bu herif seni sağlam sindirmiş. Neredeyse sen bile inanacaksın seksin zevk almadan da yapılabileceğine.
4. Normal bir insan karşına çıkarsa çocuk için değil, aile olmak eşlik etmek için evlen (veya birlikte ol, her neyse)
5. Evleneceğin kişiyle de zevk için seviş, sakince, keşfederek, arzulayarak. Çocuk olursa ne ala, olmazsa da başka birçok yöntem var. Yaşın cok genç. Önünde nerden baksan en az 10 yıl var bunun için. Ama bu adamla 1 sn cekilmez.
Not: onca yazdıklarında düşünmediğin tek mevzu çocuğun hayati ve psikolojisi. Lütfen en once bunu düşün.