Al benden de o kadar! :) 21 yaşındayım bu yıl 22'ye gireceğim hayatım öyle stabil öyle renksiz ki. İşten eve, evden işe arada bir arkadaşlarla falan görüşüyorum işte. Daha ne bekliyorsun ki desen inan onu bile bilmiyorum. Bazende nankörlük ettiğimi düşünüyorum aslında hayattan farklı heyecanlar aramak yerine şükretmek lazım aslında. Çok şükür birkaç problem dışında sağlığım yerinde, şuan bir işim var kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum, çoluk çocuk yok rahatım, elimi bağlayan bir şey yok. Daha ne olsun? Birazda böyle düşünmek lazım bazen.