Ailesi ailemi daha tanışmamışlardı bayramda aramak istedi ama bayramlaşmak amacıyla değil ne istenir ne yapılır diye sormak için. Annem de ben hiç tanışmadığım insanlarla ne konuşabilirim şu an telefonda bir şey de isteyemem öyle ayıp zaten istemiyoruz bizde istenmez damat tarafının durumu neye uygunsa onu alır karşılıklı anlaşalım sen ilet nişandan bi kaç gün önce gelecekler o zaman yemeğe alıp tanışır kaynaşırız dedi burada ben de annemi haksız buluyorum keşke konuşsaydı kendisine de dedim sevgilim bana kızdığında da anlattım evet haklısın ama annemin karakteri bu annem soğuktur seninle alakalı değil diye dedim ona da. Bana annenin yüz ifadesinden halinden tavrından nişanda istemediğine dair bir şey farkedersem herkes sonucuna katlanır demişti. Sonra biz bu olayı aştık alttan alıcam söz bu süreçlerde dedi. Yerleri tuttuk nikah tarihi aldık, gelinlik denedim. Sonra kurban bayramında beni memleketlerine çağırdılar altın bakmak için günü birlik gidebileceğim yer değil, babam da kabul etmedi altını beraber almak isteyebilirler buradaki tanıdık kuyumcudan alabilirsiniz beraber gidip ama illa da kendi memleketilerinden almak istiyorlarsa onu da anlarım alırken sana danışmak istiyolarsa telefondan resim gönderebilir görüntülü konuşabilirsiniz dediler. Buna da sinirlendi sevgilim benim annemin hayalleri olmuyor ailenin ilk torunuyum ilk evladım beni istemiyor sizinkiler yokuşa sürüyolar dedi ben de öyle olmadığını anlattım dedim inan hiç önemli değil annenin zevklerine güveniyorum kendi istediğini de alabilir altın ve sette dedim elimden geldiğince onu da yumuşatmak istedim iki tarafın gönlünü yapmak istedim ama bu konudan yine tartıştık ve bana yine sizinkilerden nişanda yüz asıklığı görürsem herkes sonucuna katlanır biz katlanırız ayrılırız diyince ben çok kötü oldum o zaman şimdiden ayrılalım dedim ve bu lafını geri almadı ben lafımın arkasındayım dedi. Bunun üzerine ben sinirle bir şeyler dedim. Bi kaç gün konuşmadık konuşmayınca benden beklemiş aramamı ben aramayınca eve sığmadığı için olduğumuz ilden bana haber vermeden memleketine gitmiş. Ben dayanamayıp problemleri çözmek için aradığımda öğrendim. 6 saat annemi anlattım onunla ilgili olmadığını ailemin tüm çevremizin bu işlerde yaptıklarını anlattım onu istememeleriyle alakalı olmadığını anlattım arkadaşlarım araya girdi anlattı. Gel memleketten sorunları çözelim konuşalım dedim o ise 1 yıl nişanlı kalalım dedi. Ben artık istenmediğimi düşündüm ve beni tehdit ettiği için nişanda ayrılırız diye kabul etmedim. 1 yıl içinde başka sorunlar olur neden yoralım birbirimizi o süreçte nişanlılık süreci zor oluyor dedim. Ama o da onu kabul etmedi geri de dönmedi memletinden en sonunda bizden olmaz diyip ayrıldı. Şimdi ailemi ve kendimi suçluyorum. Ailemle yan yana gelmek istemiyorum onlar yüzünden oldu diye.
Tam olarak ailenin neresini suçluyorsun?
Olması gerektiği gibi konuşmuşlar!
Hiç tanımadıkları bir aileyi ne istiyorsunuz diye aranır mı?
Baban, kız babası usulunca nedeniyle söylemiş neden göndermediğini ve alternatif yol sunmuş.
Mutlu ol ki sana değer veren bir ailen var.
Karşındaki kim ki anneni babanı açıklamak zorunda kalıyorsun! Kendi ailene değer vermez böyle eleştirirsen, elin çocuğu da annen surat asarsa diye tehditler eder sana.
Beyfendi ilk torunmuş anneciğinin hevesleri varmışmış.. senin de bir ailen var.
Hala süreci alttan alarak devam ettirmişsin.. bu is olursa ileride çok mutsuz olursun bu adamla çok.
Kafa yapını değistirmezsen kimseyle olamazsın da neyse..
Beni de eşime ilk vermek istemedi babam.
Eşime dedim yapacak bir şey yok ikna edeceksin o benim babam saygısızlık yapamam onu da ezmem dedim
Eşim alttan girdi, üsten çıktı babamı ikna etti
9 yıllık evliyiz hem anneme hem babama çok saygı duyar bir dediklerini iki etmez.
Çünkü ben aileleme saygı duyarım, eşime de bunu yansıtırım.
Hocam okumuş, aklı başında kadınsın. Karşındaki kişinin nasıl bir karakteri olduğunu göremiyor musun, ayrıca ne güzel sana değer veren, yol yordam bilen, anlayışlı bir ailen var. Kıymet bileceğine bir de süreçte aileni suçluyorsun. Yazık ya…
