aslında bu işin neresinden tutarsan orasından elinde kalıyo..sen şimdi ben ona beddua ettim diye kendini suçluyosun bi yandan acaba etmeseydim bçyle olmazmıy dı diye düşünüyosun ama düşün ki ortada hiç bişey yokken sen ona o sözleri söylemedin.o sözleri söylemeye o itti seni yaptıklarıyla dengesiz davranışlarıyla değil mi? bu açıdan bakarsan kendinş suçlayacağın bi durum yok..zaten isteseydi bu durumlara sokmazdı ilişkiyi çözüm yoluna giderdi değil mi..gerekirse tartışırdı ama o işin kolayına kaçtı..yani kaçtı..sonra da bahane buluyo..eline koz verdin sen de ..yok bana beddua aettin artık senle samimi olamam..çok çocukça..sen bu çocuğu unut biraz daha aklı başında birisi çıkar eminim karşına..