kızlar slm.benimde evliliğim çok kötü.çok mutsuzum.halbuki evlenirken ne umutlarla evlenmiştim.ne çok sevmiştim.hayatımda tatmadığım anne baba sevgisinide eşime verdim.ama o ilk günden beri benim ona olan bu sevgimi ve zağafımı kullandı.kullandı derken yani hep onun istediği gibi davranmak zorunda bıraktı beni.karşı şıktığımda ise şiddet ve hakarettek o değil ailesindende çok çektim.ama babanemle dedem söylemişlerdi yapma kızım yakma kendibaşını demişlerdi.dinlemedim evlendim.o gözü çıkası aşk belası varya.bilemezdimki içine girmeden. eeeeee... öğrendim arada bir büyük lafı dinleyecekmişsin
klava:tabi bu yaşadıklarımın çoğunu ailem bilmiyo. hele şiddeti bilseler iki aile birbirine girer resmen.kendim ettim kendim buldum dedim katlandım.on yıllık evliyim şuan.eşim aramızdaki saygıyı ,hoşgörüşü,sevgiyi tamamen tüketti.artık sevmiyorum çocuğum için katlanıyorum.ben kendi kendime söz vermiştim.annem babam gibi olmıcam diye.ben yavrumu annesiz yada babasız büyütmicem diye.büyük konuşmuşum karakteri gereği ayrılsamda bana huzur vermez.kızımı göstermezse ölürüm ben.bu durumda siz ne önerirsiniz.ayrılırmı,katlanırmısınız

Son düzenleyen: Moderatör: