İs yerindeki bir cocuktan hoslanmaya baslamistim. Sakin, efendi olusu falan hosuma gitmisti.. cok muhabbetimiz yoktu hatta hic de yoktu sadece kurum icinde isim bolumu icin konusma geciyordu..her gordugunde beni gulerdi selam verirdi.. Bir ara hatta gitmistim yanina bardak altligi cok degisikti ben de ne guzelmis ya falan demistim o da evet herkesin gozu onda isterseniz sizin olabilir falan demisti ondan sonra ki de iste gecen gun karsilastik daha dogrusu koridorda ayni hizada yan yana yurumeye basladik. Sonra ben de dedim ki nasilsiniz x bey, o da gulumseyerek iyiyim siz nasilsimiz falan tarzinda muabbet gecti. En son iste yollarimiz ayrilicakken sigara icmeye gidiyordu sanirim bana dediki sigara iciyormusunuz ben de yok icmiyorum dedim sonra iste ne guzel falan dedi oyle iyi gunler diyip ayrildik.. ben de salak gibi heveslendim. Ama bir yandan da kendimi kaptirmamaya calisiyordum cunku instagramdan ekleme yok, whatsapptan attigim durumlara falan bakmiyordu.. fake hesaptan instadaki storylerini takip ettim hani belki hayatinda birisi vardir diye.. hic atmiyordu ona benzer bir paylasim da yoktu ki az once bir bakayim dedim ki , hikayesini actim kiz arkadasini sik bir restorana goturmus iste kirmizi guller falan dogum gununu kutlamis.. kiz da bizim is yerinden. yine de sukur ki Allah bana hemen gosterdi ki daha fazla kaptirmadan.. Kendi kendime gelim guvey olmusum.. Hâlbuki ortada gelim guvey olunacak bir durum da yoktu. Sadece bir erkegin ilgisinden falan o kadar uzak kalmisim ki.. bana bir gulene kaptiriyorum kendimi. Evet sacma gelicek bir erkegin ilgisine sevgisine.muhtac degilim ama babamin icimde actigi sevgi boslugunu surekli doldurmaya calisiyorum. Uzuldum mu , evet uzuldum.. Kiza baktim ne guzel okulunh bitirmis meslegi elinde, ben hâla okulumu bile dogru duzgun okuyamadim. Hâla sürünüyorum ordan oraya. Istedigim yerde degilim kendimi gelistiremiyorum.Ne biliyim neden benim karsima gercekten degerimi bilen birisi cikmiyor, dedigim gibi sacma gelicek ama insam hayatinda bazen ariyor bir deger gorme ne bilim sikitnini dinleyecek derdini dert bilecek birisi..Karsima cikanlarin da ben pesinden kosuyorum ben deger veriyorum ben sevgi yumagina ceviyorum. Simdiye kadar kimseden de oyle sevilmedim. Is yerinde mesela hic mi birisi hoslanmaz ya da sevmez? Of su hikayeden sonra bir tuhaf oldum. Etrafimdaki insanlari gore gore kendimi artik cok degersiz hissetmeye basladim. Neden boyle oldu anlamadim. Nasil cikabilirim bu hâlden ?