Babamın emeklilik bunalımı!!!

Arkadaşlar merhaba.
Babam 6-7 aylık emekli. Tanınmış bir fabrikanın üretim müdürüydü ve işini çok seviyordu. Zaten hayat boyu çalışmış bir insan. Hafta sonları bile pazartesiyi zor ederdi. Şimdi şu meşhur emeklilik bunalımına o da girdi tahmin edersiniz ki...
Annem de emekli ama öyle güzel oyalıyor ki kendini. Bir sürü hobi edindi. Goblen işliyor, interneti keşfediyor, ilkyardım kursuna yazıldı, yeni yemek tarifleri deniyor, evde soğan yetiştiriyor vs.. Gelgelelim babam fena halde negatif.. Dokunsanız çarpar yani o derece.. Normalde şeker gibidir benim babacığım. Bu son aylarda bi şeyler oldu adama.. Bir hobi edinmesi kendini eğlendirebilmesi için çok denedik şansımızı ama yok istemiyor.. Halbuki yetenekli bir insandır da birçok şey yapabilir. Evde bazen kendi kendine homurdanıyor. Annem de ben de sürekli pozitif telkin yapıyoruz hep şefkatliyiz zaten hiçbir zaman kavga gürültü olmadı aramızda ama artık bu durum benim fena sinirime dokunmaya başladı.. Tabi ki onu dünyada her şeyden çok seviyorum ama kimyası değişti resmen ve bu etrafına yaydığı negatiflik beni delirtiyor. Hani 1 değil 2 değil artık.. Bi' huzur yok evde anlayacağınız. 1 dakika neşeliyse durup dururken somurtmaya başlıyor sonrasında.. Psikolojik desteğe başvursak işe yarayacağını pek sanmıyorum sürekli kendi bildiğini okuyor. Kısa bir süre sonra nişanım var belki bu onu oyalar dedim ama yok o da olmadı.
Bu süreci olumlu bir şekilde atlatan var mı aranızda? Nasıl davranmalıyım?

Arkadaşları var mı ? Benim babam da emekli oldu.3-5 arkadaş edindi yaşıtı onlarla yürüyüş yapıyor,tavla oynuyor.Hayatından da mutlu gözüküyor.Evde oturmasın ,sosyallemesi lazım.

Derneğe falan üye olsa . .
Gezilere katılsa,Turlara falan . .

Arkadaşları hep iş yerindendi. İş dışında görüştüğü öyle kankası tarzı birileri yok dışarı yürüyüşe çıkıyor ama tek başına ya da annemle birlikte.. Annem onu şan ve maket kursuna götürmüştü biraz sosyalleşsin ve oyalansın diye kursta da mühendis pilot vb gayet düzgün emekliler varmış yine ama onu da istememiş

Acilen bir hobi edinsin babanız.

Lucco .!.:

Arkadaşları hep iş yerindendi. İş dışında görüştüğü öyle kankası tarzı birileri yok dışarı yürüyüşe çıkıyor ama tek başına ya da annemle birlikte.. Annem onu şan ve maket kursuna götürmüştü biraz sosyalleşsin ve oyalansın diye kursta da mühendis pilot vb gayet düzgün emekliler varmış yine ama onu da istememiş

Genişletmek için tıkla...

Annenle beraber birazcık daha sosyalleşsinler bence inadı kırılır

Kesinlikle hobi edinmeli çok haklısınız ama hiç yanaşmıyor şimdi haliyle müdürken emekli maaşına kalınca aylık geliri de düştü onu da kafaya takıyor ki o olmasa bile bankadaki parasıyla bir ömür bol bol harcayıp yaşar ama gel de anlat.. Turlara, yurtdışına falan gidiyorlar annemle ama bunun bir faydasını görmedim hala aynı..

Benim dedem de zamaninda saygin bir mudurmus, emekli olunca o saygi duyulan, yaninda ceket iliklenen alibey'den bi anda 'ali amca'ya gecince depresyona girmis.
Butun parasiyla is kurmuş kurmuş batmis. En sonunda esinin de iknalariyla köye yerleşmiş. Ben onu tanidim taniyali da koyde yasiyo,bahce yapiyo,ev cekip ceviriyo..tatli ve mutlu bir ihtiyar.
Ama emeklilik zamanlarinin ne zaman bahsi gecse cocuklarinin yüzü değişiyo:) gercekten zor bir surec...
Yani diyecegim o ki:
*tatil beldesine ya da koye tasinabilir
*asla is kurmasina,birilerine ortak olmasina izin vermeyin

Lucco .!.:

Kesinlikle hobi edinmeli çok haklısınız ama hiç yanaşmıyor şimdi haliyle müdürken emekli maaşına kalınca aylık geliri de düştü onu da kafaya takıyor ki o olmasa bile bankadaki parasıyla bir ömür bol bol harcayıp yaşar ama gel de anlat.. Turlara, yurtdışına falan gidiyorlar annemle ama bunun bir faydasını görmedim hala aynı..

Genişletmek için tıkla...

Çiçek yetistirsin salon çiçekleri var saksilarda toprağını falan değiştirir eker onlarla ilgilensin.

Babanızın iz başka bir ışte çalışabilir enerjisi varsa

Bu emekliler genelde evdekielerinn başına bela olur
evde olmayan baba ya eşe alışır ev sakinleri emekli olunca hoop evde dolanan bir baba
bizde babama emekli ol çekil diyoruz gerçi ama yanaşmıyor.olur sada bu adam evde çekilmez

Babanız dediğiniz kadar işine bağlıysa hele de dediğiniz gibi üst düzey bir görevdeyse ve kendini işi üzerinden tanımlıyorsa; bunları birden kaybedince özgüveni ve egosu biraz sarsılmıştır doğal olarak ve bir süre bunu kaybetmenin 'yas'ını yaşayacaktır diye düşünüyorum. Bence biraz sabırlı olun, yas çeken bir insana olacağınız gibi, ama içinde kaybolmasına da izin vermeyin, geçiş evresi biraz sancılı olacaktır ama sonra o da sevecek bence, stres yok dert yok tasa yok :) Annenizle beraber yapabilecekleri meşguliyetler bulsunlar, zaten geziyorlarmış, internete de sardı mı iş tamam :)
Bazı insanlar emekli olmayı bi köşeye geçip ölümü beklemek olarak görebiliyorlar, aksileşmeleri normal :) biraz ittire kaktıra öyle olmadığını gösterin , iyi şanslar :)

Bilirim o durumu.
Adeta evde sessiz, patlamaya hazır bir mayın vardır, patlatmamak için parmak ucunda bile gezilir.
Benim babamın o ruh halini atlatması 2 yılını aldı.
Halbuki haftanın 3-4 günü arkadaşlarıyla gezen, gün içerisinde mutlaka 1 kitabı bitiren, konuşmayı, insan ve hayvanları çok seven bir adam olmasına rağmen, evde kan revan olmadan çok şükür atlattık o dönemi.
Burada annenize ve size düşen görev büyük, şu yönde.
Babanız artık kendini işe yaramaz hissediyor ve bu duygunun değişimi gerekiyor.
Örneğin ev içerisinde sorumluluklar verin, alışverişin ondan sorulması gibi.(annem babamı aylarca günde 3 defa markete yollardı, yanlış marka almışsın, bu değil gibi bahanelerle)
Ben, evimize bir kaplumbağa aldım ve bakımını babama devrettim.
Kitap kurdu bir adamdır, onları düzenlemesini, yazarlarına göre ayırıp düzenli bir biçimde oda yapmasını istedik.
Akşam çayları ondan sorulur oldu, aynı şekilde otomatik ödemede olan tüm faturaları çekip babama yükledik.
Yani kısaca ev içerisinde ailemize yarar sağlayan, yönetimden sorumlu adam, o yapmazsa düzenimiz bozulacak imajını yarattık.
8 yıl oldu emekli olalı, emekli oladan önce suyunu almayan insan şuan bulaşık ykayıp, makinayı dolduruyor.
Yeni yemekler deniyor, kendi odasını küçük süpürgeyle temizliyor, tüm ihtiyaçlarını giderebiliyor.
İçerisinde yatan ev kadını çıktı dışarı, dozunu abarttık galiba.

Ama kısaca size tavsiye edebileceğim şeyler bunlar ve türevleridir.
Önemli olan aidiyet ve işe yararlık yani dünyada misyonu olduğunun, en önemli görevin de ailenin ihtiyaçlarına yardımcı olmak duygusunun olduğunu her gün yineleyin.
Eskiden sinir küpü olan babacığım, şimdi 30 yaşındaki kızını elleriyle besler şekilde pamuk hale geldi.
Umarım sizde de işe yarar.

Ayni bunalima giren babam evi sattı alakamız olmayan bir sehirden ev aldi annem hic istemedi ama mecbur gitti,derken evde temizlik yapmayı kesfetti artik annem sadece yemek yapıyor halı yıkama,cam silme dahil babam isleri yapyor hergün heryer piril pırilyani kendine hobi bunu buldu

hobi bahçeleri var onlardan alın bi tane
sonra gönüllü dernekler var
o çalıştığı firmanın vakfı falan varsa orada görev alsın
sosyal projelere yönelsin işte
tema vs..