- 15 Haziran 2016
- 88
- 43
- 88
- Konu Sahibi feslegen17
- #1
Merhaba. 21 yaşındayım, benim derdim babamla olan problemlerim. Hiçbir zaman çok güzel bir baba-kız ilişkisine sahip olamadık. Aramızda hep sınırlar vardı. Katı sayılabilecek kurallarla yetiştirildim, bu kurallara baş kaldırdıkça aramız bozulmaya başladı. Lise dönemim, özellikle son senem çok kötü geçti. Üniversiteye başladığımda iyi kötü aramızı düzelttik, zaten ayda en fazla dört beş gün görüşme şansımız oluyordu. Yaz tatilleri için memleketime döndüğümde problemlerimizi aslında hiç aşamadığımızı fark ediyorum. Erkek arkadaşımla farklı yerlerde okuyoruz, okul dönemlerinde birbirimizin yanına gidemediğimiz için uzun tatillerde görüşme imkanı bulabiliyoruz sadece. Babam erkek arkadaşım olduğunu bilmiyor. Dışarı çıktığım zamanlarda babam söylenmeye başlıyor ve bu beni inanılmaz rahatsız ediyor artık. Tüm gün gezen birisi de değilim, eve 12'den sonra geldiğim günler de çok sayılıdır. Buna rağmen babam hep laf ediyor. Arkadaşlarımla tatil için şehir dışına falan çıkmayı zaten aklımın ucundan geçiremiyorum. Sınavım için haftaya okuduğum şehre gitmem gerekiyor, bir gün fazladan kalmak istediğimi söylediğimde bile bir sürü söylendi. Halbuki tüm yıl orada yaşıyorum. Bazı şeyler için yeterince büyüdüğümü kabullenmesi gerekiyor ama bunu yapamıyor nedense. Sürekli asık suratlardan ben de sıkıldım artık. Bir fikir verin lütfen.