- 5 Ağustos 2016
- 11.151
- 32.028
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Bence çok yanlış düşünüyorsunuz babanızın değerini bilin babasını kaybetmiş biri olarak söylemeliyim ki bu dünyada babadan başka hiçbir erkek sizi bu denli sahiplenip sakınamaz annenizin ölümünden sonra sizi sahiplenmek sorumluluğunuz hep babanızın üzerine kalmış ve Gayet normal sizi sevdiği düşündüğü için bu şekilde davranıyor anlattığınıza göre bakacak olursak babanızın dışında dayak atan hayatı kızlarına zindan eden babalarda var bide üstüne zaten hayat arkadaşını kaybetmiş geriye bi tek siz evlatlar Kalmış olmasına rağmen onu bırakıp gitmeyi düşünüyosunuz gerçekten çok yanlış bir düşünce lütfen babanızın değerini bilinKızlar merhaba
Başlıktan da anlaşılabileceği üzere derdim babamla yaşıyor oluşum. 1.5 sene önce annemi kaybettik. Kız kardeşim ben ve babam yaşıyoruz. Annemi kaybetmeden önce babam varla yok arası bir şeydi bizim için, nereye gittiğimiz nerede kaldığımız konularını tamamen annemle hallederdik. Annem özgürlükçü bir kadın olduğu için ve bize güveni tam olduğu için bizi hiç kısıtlamadı, annem varken kendimi hiç baskılanmış hissetmedim. Annemi kaybettikten sonra ise bu konuları babamla halletmek zorunda kalmaya başladık doğal olarak ve annemden çok farklı bir profil kendisi. Bir yerlere giderken geç kalırsam laf eder mi diye ya da istediğim yerlerde istediğim kadar kalamıyorum diye çok bunalmaya başladım. Şimdiye kadar o kadar özgürken şimdi böyle olması beni çok bunaltıyor. Geçen gün evde bira içesim geldi “sen dur tekele kız başına gitme ben gideyim” dedi düşünün artık. Bu pandemi dolayısıyla da her şey daha da kötü oldu, önceden işim uzadı mesaideyim diyip arkadaşlarla görüşebiliyordum ya da 10da eve gelirim demem yetiyordu şimdi tüm gün evdeyim, nereye kimlerle gittiğimin hesabını veriyorum. Arkadaşlarıma kalmaya gidiyorum diye huzursuzlanıp teyzemleri aramış çok sık gidiyor niye arkadaşları bize gelmiyor erkek arkadaşına falan mı gidiyor falan demiş...
Mayıs’ta 28imden gün almaya başlayacağım yaşım gereği de yapım gereği de artık bu durumları kaldıramıyorum. Sevgilim olsa rahat görüşemeyeceğim rahat gidip kalamayacağım resmen.
Yurtdışında mı iş bulsam taşınsam diyorum (böyle bi ihtimalim var) ama aklım kardeşimde kalacak. Bilmiyorum bu durumdan nasıl kurtulabilirim önerileriniz var mı?
Evet kesinlikle kötü biri değil elinden geleni yapıyor bunu görüyorum ancak eskisine göre özgürlüğüm çok kısıtlandı ve kendimi bu yüzden çok mutsuz hissetmeye başladım psikolojim bozuluyor hesap vermeye alışık biri değilim
Sizi anlıyorum. Üniversiteyi sehir dışında okuduktan sonra ailemin yanına dönünce cok zorlanmistim. Sonra baska yerde is bulunca kendi düzenimi kurunca rahatladım. İnsan yalnız yaşamaya ve karar almaya başladıktan sonra başkasının rn ufak bir baskısı ve hesap verme durumu birl yük oluyor. Is nedeniyle baska yere taşınma şansınız varsa bunu deneyebilirsinizEvet abartı kısıtlamaları yok ama kendi düzenim olmasına kendi kafama göre yaşayabilmeye çok açım işte... ben pandemi öncesi sık sık yurtdışına falan gidiyordum iş dolayısıyla, her gittiğimde 2-3 hafta kalıyordum yani yılın yarısı kendim yaşıyormuşum gibiydi... buradayken sık sık dışarılardaydım, cuma geceleri eğlenmeye giderdik dansa vs, gece 2de falan dönerdim arkadaşlarımla koskoca bir haftasonu geçirirdim hiç sorun etmezdi annem. Şimdi bunların hepsi hayal oldu.
ama onun da kalbini kırıp kendim eve çıkacağım Diyip çekip gidemiyorum tabiki tam da dediğiniz sebepten...
Benim babam da alır. Yetişkin insanlarız sonuçta. Niye bu kadar garip karşıladınız ki bu durumu?Ben babama bira icecem diyecem de ben alırım diyecek ha! Dayak sarhoşu yapardi
Biz daha o kadar modern olamadık. Ben ailemin yanında sigara da icmezdim.Benim babam da alır. Yetişkin insanlarız sonuçta. Niye bu kadar garip karşıladınız ki bu durumu?
Hic yazmayaydin daha iyiydi seninkiler sana hayirli onunnki Ona.hayırlı eyle
bu kafayla cok guzel iletisimler iliskiler sizi bekler maasallah vallahi tebriklerBabamı istemiyorum deyin olsun bitsin, kılıf aramayın
Benim de babam aynı annemi kaybedip sonrası boşanmıştım .Doğal olarak babamla yaşamaya başladım .Aynı babanız tarzı bir adam ki .Genelde babaların büyük çoğunluğu böyledir .İnan ortam çok bozuk erkeklerin genelinin zihniyeti bozuk .Oda bir erkek olarak bunların bilincinde seni korumak adına bu şekilde davranıyor .Bu sana sıkıcı bunaltıcı gelebilir .Fakat İnanki tv öldürülen kadınlar ,uyuşturucuya alıştırılan kötü ortamlara düşürülen genç kız haberlerini duydukça .Babanın korku ve endişelerininde yersiz olmadığını düşünüyorum.Kızlar merhaba
Başlıktan da anlaşılabileceği üzere derdim babamla yaşıyor oluşum. 1.5 sene önce annemi kaybettik. Kız kardeşim ben ve babam yaşıyoruz. Annemi kaybetmeden önce babam varla yok arası bir şeydi bizim için, nereye gittiğimiz nerede kaldığımız konularını tamamen annemle hallederdik. Annem özgürlükçü bir kadın olduğu için ve bize güveni tam olduğu için bizi hiç kısıtlamadı, annem varken kendimi hiç baskılanmış hissetmedim. Annemi kaybettikten sonra ise bu konuları babamla halletmek zorunda kalmaya başladık doğal olarak ve annemden çok farklı bir profil kendisi. Bir yerlere giderken geç kalırsam laf eder mi diye ya da istediğim yerlerde istediğim kadar kalamıyorum diye çok bunalmaya başladım. Şimdiye kadar o kadar özgürken şimdi böyle olması beni çok bunaltıyor. Geçen gün evde bira içesim geldi “sen dur tekele kız başına gitme ben gideyim” dedi düşünün artık. Bu pandemi dolayısıyla da her şey daha da kötü oldu, önceden işim uzadı mesaideyim diyip arkadaşlarla görüşebiliyordum ya da 10da eve gelirim demem yetiyordu şimdi tüm gün evdeyim, nereye kimlerle gittiğimin hesabını veriyorum. Arkadaşlarıma kalmaya gidiyorum diye huzursuzlanıp teyzemleri aramış çok sık gidiyor niye arkadaşları bize gelmiyor erkek arkadaşına falan mı gidiyor falan demiş...
Mayıs’ta 28imden gün almaya başlayacağım yaşım gereği de yapım gereği de artık bu durumları kaldıramıyorum. Sevgilim olsa rahat görüşemeyeceğim rahat gidip kalamayacağım resmen.
Yurtdışında mı iş bulsam taşınsam diyorum (böyle bi ihtimalim var) ama aklım kardeşimde kalacak. Bilmiyorum bu durumdan nasıl kurtulabilirim önerileriniz var mı?
aynennnnBen babama bira icecem diyecem de ben alırım diyecek ha! Dayak sarhoşu yapardi
kusura bakmayın ama o kadar kadın sevgilisi,kocası ya da saplantılı aşığı tarafından katledilirken kız babası olarak haklı bir endişesi var adamın. siz sevgilinizde kalıcaksınız diye adamın tabi kızım git kal hatta ben götüreyim demesini mi bekliyordunuz?Kızlar merhaba
Başlıktan da anlaşılabileceği üzere derdim babamla yaşıyor oluşum. 1.5 sene önce annemi kaybettik. Kız kardeşim ben ve babam yaşıyoruz. Annemi kaybetmeden önce babam varla yok arası bir şeydi bizim için, nereye gittiğimiz nerede kaldığımız konularını tamamen annemle hallederdik. Annem özgürlükçü bir kadın olduğu için ve bize güveni tam olduğu için bizi hiç kısıtlamadı, annem varken kendimi hiç baskılanmış hissetmedim. Annemi kaybettikten sonra ise bu konuları babamla halletmek zorunda kalmaya başladık doğal olarak ve annemden çok farklı bir profil kendisi. Bir yerlere giderken geç kalırsam laf eder mi diye ya da istediğim yerlerde istediğim kadar kalamıyorum diye çok bunalmaya başladım. Şimdiye kadar o kadar özgürken şimdi böyle olması beni çok bunaltıyor. Geçen gün evde bira içesim geldi “sen dur tekele kız başına gitme ben gideyim” dedi düşünün artık. Bu pandemi dolayısıyla da her şey daha da kötü oldu, önceden işim uzadı mesaideyim diyip arkadaşlarla görüşebiliyordum ya da 10da eve gelirim demem yetiyordu şimdi tüm gün evdeyim, nereye kimlerle gittiğimin hesabını veriyorum. Arkadaşlarıma kalmaya gidiyorum diye huzursuzlanıp teyzemleri aramış çok sık gidiyor niye arkadaşları bize gelmiyor erkek arkadaşına falan mı gidiyor falan demiş...
Mayıs’ta 28imden gün almaya başlayacağım yaşım gereği de yapım gereği de artık bu durumları kaldıramıyorum. Sevgilim olsa rahat görüşemeyeceğim rahat gidip kalamayacağım resmen.
Yurtdışında mı iş bulsam taşınsam diyorum (böyle bi ihtimalim var) ama aklım kardeşimde kalacak. Bilmiyorum bu durumdan nasıl kurtulabilirim önerileriniz var mı?