Babasız bebek büyütmek

3 yıllık ilişkimizin ardından evlenip 3yılın sonunda kötü bir şekilde boşanma aşamasındayız. Öyle ki şu an bir iletişimimiz hiçbir şekilde yok. Bu arada 10 aylık kızım var. Ailesinin dediğine göre (benim tahminim de o yönde) eşim boşandıktan bir süre sonra evlenir, haliyle tümden kızımla iletişimini de keser. Zaten 2 haftadır görmek istememesinden belli ilgisizliği.
Sorum şu ki babasız çocuk büyütmek zorunda kalan varsa tecrübelerinizi anlatabilir misiniz? Ailemle yaşayacağım, anneanne ve dede sevgisiyle büyüyecek, ben de çalışacağım ama aklı ermeye başlayınca "babam beni sevmiyor mu, neden beni doğurdun" gibi sorular sorduğunda nasıl ikna edebilirim? Boşanmanın olumsuzluğundan etkilenmeden bebeğimi büyütmek için neler yapabilirim, tavsiyeleriniz var mı?
Ne yapsana babanın eksikliğini dolduramazsin bir süre sonra ne kadar alırsa da duruma hep bi eksiklik olacak ne yazıkki. Allah kolaylik versin.
 
Kızınizin bu soruları sorabilirsiniz yaşa geldiğinde zaten siz biraz daha tecrübeli bir anne olacaksınız. Şartlar değişecek... Tamamen bir varsayım ile konuşuyorsunuz. Adam belki iki yıl arayıp sormayacak sonra aklı başına gelecek belki hiç bırakmayacak bilemeyiz.
Dinginlesin.
En zor durumlarda da bir psikolog dan destek alırsınız.
 
Özellikle son cümleniz çok doğru. Sanırım çocuk yaptığım için kendimi suçluyorum, bu yüzden de çocuğumun da beni bu konuda suçlayacağından korkuyorum. Bu yöndeki bakış açımı değiştirmek şu aşamada yapacağım en doğru şey galiba.
Hepinize ayrıca çok teşekkür ederim. Tavsiyeleriniz gerçekten beni rahatlattı.
Iciniz rahat ilsun , hersey bitsin diyeceksiniz ki ohh iyi ki yapmisim cocugumu :)

Onlar dunyanin en guzel seyi ve bir annenin en buyuk destekcileri , siz kendi kafanizdan bu dusunceleri atin , sonrasi daha kolay olacak inanin
Ve bekar annelik gercekten guzeldir , googleda bi search yapin bekar anne blogu var takip edin , o annenin durumu farkli evlat edinmis ama cok guzel paylasimlarda bulunuyor
 
Kızınız biraz büyüdüğünde mutlaka soracak bu soruları. Yeğenimden biliyorum. Zaten çok nadir arardı 5 yaşından sonra hiç aramadı baba olacak herif. Bazen sorardı babam beni neden sevmiyor diye . Kahrolurdum bu soruya ne cevap verilir ki. Kolay olmayacağını söylemek isterim. Amacım sizi korkutmak değil ama eğer baba ilgisizse çocuklar için çok zor.
 
Hiç düşünmeyin siz şimdi bunları, çocuklar büyüdükçe dillendikçe babalarda değişiyor çocuklarına daha düşkün oluyor. sizin gibi babada şuan bir sürecin içinde herşey düzene girsin oda evladıyla ilgilenecektir. Daha bunları düşünmek için çok erken anladığı yaşta hala baba aynıysa pedagog' a götürürsünüz.
 
3 yıllık ilişkimizin ardından evlenip 3yılın sonunda kötü bir şekilde boşanma aşamasındayız. Öyle ki şu an bir iletişimimiz hiçbir şekilde yok. Bu arada 10 aylık kızım var. Ailesinin dediğine göre (benim tahminim de o yönde) eşim boşandıktan bir süre sonra evlenir, haliyle tümden kızımla iletişimini de keser. Zaten 2 haftadır görmek istememesinden belli ilgisizliği.
Sorum şu ki babasız çocuk büyütmek zorunda kalan varsa tecrübelerinizi anlatabilir misiniz? Ailemle yaşayacağım, anneanne ve dede sevgisiyle büyüyecek, ben de çalışacağım ama aklı ermeye başlayınca "babam beni sevmiyor mu, neden beni doğurdun" gibi sorular sorduğunda nasıl ikna edebilirim? Boşanmanın olumsuzluğundan etkilenmeden bebeğimi büyütmek için neler yapabilirim, tavsiyeleriniz var mı?
Bir yeğenim var annane dede ile büyüdü
13 yaşına kadar babasını hiç görmedi
Babasınında bir girişimi olmadı o zamana kadar
Başkası ile hemen evlenmişti zaten
Yanımızda sevgiyle büyüdü
6 7 yaşlarında babam nerede falan diyordu sonra hemen unutuyordu
13 yaşına geldiğinde annesine kızgınlığı başlamıştı o engel oluyor onun yüzünden babasız kaldı zamnedıyordu
Babasına ulaşıp görüşmelerini sağladık
İki üç kez gördükten sonra
Bir daha gitmek istemediğini bizimle daha mutlu olduğunu söyledi
Şimdi 19 yaşında baba kelimesinin hiçbir anlamı yok onun için
Kısa dönemlerde anneye kızsalarda çocuklar herşeyi anlıyor zamanla hak veriyorlar
Yeterki sen onun iyi büyümesi için elinden geleni yap
Gerektiğinde psikoloğa götürmekten çekinme
İlgisiz bi baba ile büyümektense yokluğu daha iyi
Yanında olup sadece görüntüde var olması daha kötü
 
Bir yeğenim var annane dede ile büyüdü
13 yaşına kadar babasını hiç görmedi
Babasınında bir girişimi olmadı o zamana kadar
Başkası ile hemen evlenmişti zaten
Yanımızda sevgiyle büyüdü
6 7 yaşlarında babam nerede falan diyordu sonra hemen unutuyordu
13 yaşına geldiğinde annesine kızgınlığı başlamıştı o engel oluyor onun yüzünden babasız kaldı zamnedıyordu
Babasına ulaşıp görüşmelerini sağladık
İki üç kez gördükten sonra
Bir daha gitmek istemediğini bizimle daha mutlu olduğunu söyledi
Şimdi 19 yaşında baba kelimesinin hiçbir anlamı yok onun için
Kısa dönemlerde anneye kızsalarda çocuklar herşeyi anlıyor zamanla hak veriyorlar
Yeterki sen onun iyi büyümesi için elinden geleni yap
Gerektiğinde psikoloğa götürmekten çekinme
İlgisiz bi baba ile büyümektense yokluğu daha iyi
Yanında olup sadece görüntüde var olması daha kötü

Cok dogru bir yontem uygulamissiniz. Korumaci tavirla ya da bizi birakir mi diye endise ederek gorusmelerine engel olsaydiniz annesine kinlenecek, kafasindaki soru isaretleri artacakti. Konu sahibi, arkadasinki guzel bir ornek olmus.
 
3 yıllık ilişkimizin ardından evlenip 3yılın sonunda kötü bir şekilde boşanma aşamasındayız. Öyle ki şu an bir iletişimimiz hiçbir şekilde yok. Bu arada 10 aylık kızım var. Ailesinin dediğine göre (benim tahminim de o yönde) eşim boşandıktan bir süre sonra evlenir, haliyle tümden kızımla iletişimini de keser. Zaten 2 haftadır görmek istememesinden belli ilgisizliği.
Sorum şu ki babasız çocuk büyütmek zorunda kalan varsa tecrübelerinizi anlatabilir misiniz? Ailemle yaşayacağım, anneanne ve dede sevgisiyle büyüyecek, ben de çalışacağım ama aklı ermeye başlayınca "babam beni sevmiyor mu, neden beni doğurdun" gibi sorular sorduğunda nasıl ikna edebilirim? Boşanmanın olumsuzluğundan etkilenmeden bebeğimi büyütmek için neler yapabilirim, tavsiyeleriniz var mı?
görümcem aynı şekilde biri 1 biri 3 yasında ıken eşinden boşandı

anane , anne , dayı ve dede sevgisi almış cocuklar ancak baba sevgileri hep eksik

sizden rica edeceğim tek birşey var, bebeğiniz buyudugunde sakın babasını ona kötülemeyin

görümcem ve eşimin ailesi bunu o babasız kalan cocuklara çok yapıyorlar ve ben inanılmaz üzülüyorum

eşler anlaşamamış olabilir ama bebek/çocuk babasını kötü bilmesin ltf, bunu evladınıza yapmayın

size de kolaylıklar dilerim
Allah içinize ferahlık versin
 
Babasi insallah tahmin ettiginiz gibi davranmaz da kizinizda bu sorulari sormak zorunda kalmaz. Eger olurda hakli cikarsaniz yardim alin bir uzmandan cunku cocuk icin hele hele kiz cocugu icin baba cok onemli
 
3 yıllık ilişkimizin ardından evlenip 3yılın sonunda kötü bir şekilde boşanma aşamasındayız. Öyle ki şu an bir iletişimimiz hiçbir şekilde yok. Bu arada 10 aylık kızım var. Ailesinin dediğine göre (benim tahminim de o yönde) eşim boşandıktan bir süre sonra evlenir, haliyle tümden kızımla iletişimini de keser. Zaten 2 haftadır görmek istememesinden belli ilgisizliği.
Sorum şu ki babasız çocuk büyütmek zorunda kalan varsa tecrübelerinizi anlatabilir misiniz? Ailemle yaşayacağım, anneanne ve dede sevgisiyle büyüyecek, ben de çalışacağım ama aklı ermeye başlayınca "babam beni sevmiyor mu, neden beni doğurdun" gibi sorular sorduğunda nasıl ikna edebilirim? Boşanmanın olumsuzluğundan etkilenmeden bebeğimi büyütmek için neler yapabilirim, tavsiyeleriniz var mı?
Bi pedagoga git ve nasil yol izlemen gerektigini ögren...
 
görümcem aynı şekilde biri 1 biri 3 yasında ıken eşinden boşandı

anane , anne , dayı ve dede sevgisi almış cocuklar ancak baba sevgileri hep eksik

sizden rica edeceğim tek birşey var, bebeğiniz buyudugunde sakın babasını ona kötülemeyin

görümcem ve eşimin ailesi bunu o babasız kalan cocuklara çok yapıyorlar ve ben inanılmaz üzülüyorum

eşler anlaşamamış olabilir ama bebek/çocuk babasını kötü bilmesin ltf, bunu evladınıza yapmayın

size de kolaylıklar dilerim
Allah içinize ferahlık versin

Babayı veya baba tarafını kötülemek çocuğa yapılan bir yanlışlık olur bunun bilincindeyim. Kötü bir şey söylemek istemem asla ama nötr olabilirim. Mahkemenin izin verdiği görüşlerden fazlasını görmesini de isterim hatta yeter ki medeni bir şekilde çocuğu alsın, yetirsin ve iletişimimiz olsun. Korkularım var sadece ama inşallah korktuğum gibi olmaz. Hayırlısı demekten başka da bir şey gelmiyor elimden. Tüm çocuklar analı babalı sevgiyle büyüsün inşallah
 
Dedesi varmış. Babasının açlığını çok hissedeceğini düşünmüyorum. Benim kızım bir yaşında değildi ayrıldığımda. Ama çok şükür bir sıkıntısı olmadı. (Sadece ben babası ile tekrar çok kısa bir süre evlendim ki siz sakin yapmayın. O dönem babasının ne olduğunu anladığı için şimdi tamamen uzaklaştı)
 
allah onun kolayligini verir gercekten isteyene...
cok sanslisiniz ki anne ve babaniz size destek ....

cevremde cok insan var... annesiz ya da babasiz cocuk buyutenn...

hatta, o yuzden kullandigim sosyal paylasim sitelerinde anneler ya da babalar gununde kendini anne ya da baba gibi hisseden tum bireylerin gunune itafhen kutlama mesaj yazarim.

sevgiler ve kolayliklar dilerim
 
Varken yokluğunu yaşayacağına, hiç olmasın daha iyidir. Kötü anıları olmaz en azından. Çocukluğum babamla annem ayrılsın diye dua ederek geçti. Hiç sıkma canını sen mutlu ol ki kızın da mutlu olsun.bir günlük tut bence,kızım büyüdüğünde okur her şeyi anlar
Kesinlikle katiliyorum
 
Back
X