- 7 Eylül 2015
- 2.482
- 2.375
- 53
Ayrılma kararı aldım, değişeceğim diyen insan değişmiyor. Kısaca özet geçeceğim, geçmişimde bir evliliğim oldu, sonraki yıllar yanlız yasadım, rahat yasadim, gezdim tozdum içtim. Ta ki esimi tanıyana dek. Onu tanıdım geçmişimden hic birşeyi saklamadım, o da kabul etti ama hazmedemedi. Ben sevince biraz takıntılı bir hal alıyor ta ki Sabri'm bitene kadar. İki yıl hakaretine, beni terkedip hemen ardından gitmemelerine, beni surekli eski esi ile kıyaslamasına( ben onun gibi yemek ve temizlik yapamıyorum) vs. Bunların hepsine katlandım, bir kac defa şiddet oldu aramızda, herseye eyvallah dedim düzelir umuduyla. Onun kalbini kırmadım, bana yaptığı gibi davranmadım. Tüm hatalarının farkında ama hazmedemiyormus. Bu gün ilk defa noktayı ben koydum ayrılma kararı aldım. Dayanacak gücüm kalmadı cunku kendimi elinde oyuncak olmuş gibi hissediyorum. Duygularımla oynadığını hissediyorum. Psikoloğa da gittik bi faydası olmadı. Soyle bir huyu var takıntısı var, beni garanti görünce hemen tavırları değişiyor benim gideceğimi anlayınca bambaşka bir insan oluyor. Sevgi degil saplantı oldu sanki. İlk defa bitirme kararı aldım. Bitirmek istemiyorum ama bitirmek zorundayım artık. Aileme eni düzenimi kurduktan sonra herseyi anlatacağım. İlk önce bu adımı atmalıyım. Öncelikle bi sure ayrı kalmalıyım kendimi toplayıp boşanmalıyım. Sizden manevi destek istiyorum sadece.
