Bana da yardım edin.25 yıllık evlilik

X

xyalin2012

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Kasım 2018
12
15
3
Merhaba.ben 25 yıllık evliyim.eşimle görücü usulü evlendik.ne eşime ne ailesine hiç ısınamadım.eşim bencil, tembel, öfkeli, vs bir adam.tek çocuğumuz var, üniversitede okuyor.ben çalışıyorum.yıllarımız kavgayla geçti.bazen birkaç ay konuşmazdı.işe gider, kahveye gider, tv izler ve uyurdu.çocuk hastalanmış, eve bişeyler alınacakmış, musluk bozulmuş..hiçbişeyi umursamazdı.şimdi emekli.yine uyuyor, kahveye gidiyor, tv izliyor..ama eskiye göre sakin..bulunduğu odaya girmiyorum, ayrı odalarda uyuyoruz, mümkün olduğunca ona bulaşmamaya çalışıyorum.ara ara boşanmak istedim ama hiç cesaret edemedim.ama üç yıldır daha çok bırakıp gitme isteğim var.bıktım.yoruldum.başka bir şehre tayin isteyip gitsem diye düşünüyorum.ama artık adına ne denir bilmem, bir korku var içimde, el ne der, bu yaştan sonra..ne bileyim kafam çok karışık.sizce yeni bir hayat için çok mu geç kaldım?
 
kac yaşındasınız bilmiyorum ama geç kalinmaz hayat icin keske cok daha once yapsaydınız ama ama artik geçmiş simdi lütfen kendinize yepyeni bir hayat kurun ve cok mutlu olun zira 10 sene sonra cok daha fazla pisman olucaksınız elalemmis zikkim yesinler bosverin siz hayatinizi yasayin gerisi onemsiz
 
46 yaşındayım.memurum evet.daha önceki gün kahvaltıda kavga çıkardı yine.25 yıl önce ilk aldığımız evi almamalıymışız.altından ne çıkacağını bilmediğimden konuyu uzatmamak için evet hayatım o evin borcu yüzünden gençliğimizi yaşayamadık falan dedim.hayır efendim öyle değilmiş.çok geçtiği için olayları hatırlamıyormuş ama o evin alınmasına dair olumsuz duygular varmış kafasında.bir anda çıldırdım.ben hatırlıyorum sana anlatayım dedim, birbirimize girdik.ben artık susamıyorum, alttan alamıyorum.sen haklısın demediğim ve o zamanlar olanları anlattığım için bana kırgın şimdi.zorla konuşuyor
 
bence sadece çocuğunuzu alın karşınıza bu gireceğiniz yolu ve nedenlerini anlatın ki şaşırmasın ve size karşı neden bu saatten sonra gibi cümleler kullanmasın sonrasında istediğiniz gibi yaşayın
 
xyalin2012 .!.:
46 yaşındayım.memurum evet.daha önceki gün kahvaltıda kavga çıkardı yine.25 yıl önce ilk aldığımız evi almamalıymışız.altından ne çıkacağını bilmediğimden konuyu uzatmamak için evet hayatım o evin borcu yüzünden gençliğimizi yaşayamadık falan dedim.hayır efendim öyle değilmiş.çok geçtiği için olayları hatırlamıyormuş ama o evin alınmasına dair olumsuz duygular varmış kafasında.bir anda çıldırdım.ben hatırlıyorum sana anlatayım dedim, birbirimize girdik.ben artık susamıyorum, alttan alamıyorum.sen haklısın demediğim ve o zamanlar olanları anlattığım için bana kırgın şimdi.zorla konuşuyor
Genişletmek için tıkla...

Boşanın aşk yok hiç olmamış mutlulukta
Aynı yatağı bile pylaşmıyosunuz başka ev arkadaşı bulabilirainiz :)
 
xyalin2012 .!.:
Merhaba.ben 25 yıllık evliyim.eşimle görücü usulü evlendik.ne eşime ne ailesine hiç ısınamadım.eşim bencil, tembel, öfkeli, vs bir adam.tek çocuğumuz var, üniversitede okuyor.ben çalışıyorum.yıllarımız kavgayla geçti.bazen birkaç ay konuşmazdı.işe gider, kahveye gider, tv izler ve uyurdu.çocuk hastalanmış, eve bişeyler alınacakmış, musluk bozulmuş..hiçbişeyi umursamazdı.şimdi emekli.yine uyuyor, kahveye gidiyor, tv izliyor..ama eskiye göre sakin..bulunduğu odaya girmiyorum, ayrı odalarda uyuyoruz, mümkün olduğunca ona bulaşmamaya çalışıyorum.ara ara boşanmak istedim ama hiç cesaret edemedim.ama üç yıldır daha çok bırakıp gitme isteğim var.bıktım.yoruldum.başka bir şehre tayin isteyip gitsem diye düşünüyorum.ama artık adına ne denir bilmem, bir korku var içimde, el ne der, bu yaştan sonra..ne bileyim kafam çok karışık.sizce yeni bir hayat için çok mu geç kaldım?
Genişletmek için tıkla...
25 senenizi geçirmişsiniz artık memnun olmadığınız bir hayatı sürmeyin
Ortada evlilik de kalmamış
 
Yıllar önce oğlum iki yaşındayken kardeşim beni ziyarete gelmişti.eşim onunla saçma bir sebepten ötürü küs olduğu için evden çıktı gitti, birkaç gün görümcemde kaldı.kardeşim bana "abla bu hayat çekilmez, ne istiyorsun, şu çocuk büyüsün de anne bu evden gidelim mi desin" demişti.gerçekten de oğlum ergenlik döneminde babayla çok çatıştı, ben eşimin öfkesinden çocuğumu koruyabilmek adına arada çok kaldım.bir gün ben işteyken oğlanın üzerine yürümüş, daha 8. sınıftaydı..çocuk kendini odasına kilitlemiş beni aradı."anne bu evden gidelim" dedi
 
xyalin2012 .!.:
46 yaşındayım.memurum evet.daha önceki gün kahvaltıda kavga çıkardı yine.25 yıl önce ilk aldığımız evi almamalıymışız.altından ne çıkacağını bilmediğimden konuyu uzatmamak için evet hayatım o evin borcu yüzünden gençliğimizi yaşayamadık falan dedim.hayır efendim öyle değilmiş.çok geçtiği için olayları hatırlamıyormuş ama o evin alınmasına dair olumsuz duygular varmış kafasında.bir anda çıldırdım.ben hatırlıyorum sana anlatayım dedim, birbirimize girdik.ben artık susamıyorum, alttan alamıyorum.sen haklısın demediğim ve o zamanlar olanları anlattığım için bana kırgın şimdi.zorla konuşuyor
Genişletmek için tıkla...
Mal yeminle. Şunu da okuduktan sonra 2 hafta daha bile çekmeyin diyesim geldi. Elden ayaktan düşerse o zaman da vicdan yapıp gidemezsiniz.
 
45 yaş hiç birşey için geç degil.içinizde sevgi kırıntısı dahi kalmadiysa kendinizi cezalandirmayin yarin birgün yaşlanir elden ayaktan düşer yada oğlun evlenmeye kalkar o durumlar seni bağlar hiç boşanamazsin
 
nur35nur .!.:
32 yaşında arkadaşımı kanserden kaybettik geçen hafta. O gün milad oldu bana. Artık kim ne der ne olur zerre umurumda değil. Lütfen mutsuz hayatiniza son verip yeni bir başlangıç yapın. Herşey mükemmel olur inşallah.
Genişletmek için tıkla...
Başınız sağolsun bende çok yakınımı bu şekilde kaybettim insan böle büyük acılar anlıyor gereksiz şeyleri takıp hayatı kendimize zindan ettiğimizi.
 
xyalin2012 .!.:
Merhaba.ben 25 yıllık evliyim.eşimle görücü usulü evlendik.ne eşime ne ailesine hiç ısınamadım.eşim bencil, tembel, öfkeli, vs bir adam.tek çocuğumuz var, üniversitede okuyor.ben çalışıyorum.yıllarımız kavgayla geçti.bazen birkaç ay konuşmazdı.işe gider, kahveye gider, tv izler ve uyurdu.çocuk hastalanmış, eve bişeyler alınacakmış, musluk bozulmuş..hiçbişeyi umursamazdı.şimdi emekli.yine uyuyor, kahveye gidiyor, tv izliyor..ama eskiye göre sakin..bulunduğu odaya girmiyorum, ayrı odalarda uyuyoruz, mümkün olduğunca ona bulaşmamaya çalışıyorum.ara ara boşanmak istedim ama hiç cesaret edemedim.ama üç yıldır daha çok bırakıp gitme isteğim var.bıktım.yoruldum.başka bir şehre tayin isteyip gitsem diye düşünüyorum.ama artık adına ne denir bilmem, bir korku var içimde, el ne der, bu yaştan sonra..ne bileyim kafam çok karışık.sizce yeni bir hayat için çok mu geç kaldım?
Genişletmek için tıkla...
anladım sen zaman içinde soğudun, ve soğumak zaman içinde yavaş yavaş oluyor ve benim için geri alınamaz bir şey.doğru cevapları sen biliyorsun.boşan diyemem boşanma da...senin hazır olmanla ilgili, hissettiklerinle..son üç senedir eşiniz nasıl olumsuz yaptığı bişi var mı, sevgisiz yaşamk ölüm gibi, zor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X