Merhabalar. Başlık ilginç farkındayım. Şöyle başlayayım açıklamaya:
Birtakım psikolojik sıkıntılarım olduğunu söyleyebilirim. Obsesif bozukluk gibi... Buna içsel birtakım korkular da eşlik ediyor. İçsel korkuları da açacak olursam; belli aralıklarla herhangi bir şeye takılı kalır, işkence edercesine düşünür huzursuzluk veririm kendime. Yine kendi içimde halledene kadar uğraşırım, hallederim de ama sonrasında başkası başlar. Böyle bir döngü. Genelde bu soyut şeyler oluyor. Oluyordu. Kabullenmiştim yani. Üstesinden gelebiliyordum kâh uzun kâh kısa sürüyordu ama, halledebiliyordum.
Neyse asıl konuya gelecek olursak; geçen kış sağ yanağımda iki sivilce çıktı ve geçmek bilmedi. Ki vücudum çabuk yenilenir benim. Sivilce izi olur ama geçer. Neyse ben kolları sıvayıp internetten ‘bunun aslı nedir?’ diye araştırmaya başladım. Zührevi hastalık zührevi hastalığı açtı ve ismini telaffuz etmek istemediğim bir hastalığa çok benzettim kendiminkini. Tabii sonra doktorlar. İlgisiz doktorlar. Bir şey bilmeyen doktorlar. Gösterdiğim yeri atlayıp (belki de olmadığı için) geçecek sivilce izine ilaç yazan doktorlar, serüveni içinde bocalayıp durdum. Bir şey çıkmadı yani. Yazdığı ilaçları falan da kullanmadım ne yalan söyleyeyim. Baştan savma geldi ve kremler deriyi inceltiyor da inceltiyor. Esas olan yer ise şu: Yakınlarım suratımda bir şey olmadığını suratımın kendi yapısının o olduğunu iddia ediyor. Başlarda benim aklımla dalga geçtiklerini düşündüm. Ama bunu yapmaları için bir neden yok. Her gün ilk işim aynaya bakmak. Var görüyorum. Soruyorum anneme, arkadaşıma yahut sevgilime. Yok. Artık insanlar bıktı. O kadar darladım ki onları. Ama kendime engel olamıyorum. Aklımdan şüphe etmeye başladım ‘bak varsa söyleyin, çünkü aklından şüphe ediyorum diyorum’ cevap yine olumsuz. Böyle bir şey yaşayan var mı? Biliyorum çok egzantrik ve saçma bir olay ama artık işin içinden çıkamıyorum. Sevgilim falan düşündükçe daha kötü olacak diyor ki haklılar da. Beyin güçlü bir organ biliyorsunuz. Ne yapmalıyım ben? Nasıl bir yol izlemeliyim?
Ps; Çaresiz hissetmeseydim bu konuyu açmazdım. Lütfen kırıcı yorum yapmayın.
Birtakım psikolojik sıkıntılarım olduğunu söyleyebilirim. Obsesif bozukluk gibi... Buna içsel birtakım korkular da eşlik ediyor. İçsel korkuları da açacak olursam; belli aralıklarla herhangi bir şeye takılı kalır, işkence edercesine düşünür huzursuzluk veririm kendime. Yine kendi içimde halledene kadar uğraşırım, hallederim de ama sonrasında başkası başlar. Böyle bir döngü. Genelde bu soyut şeyler oluyor. Oluyordu. Kabullenmiştim yani. Üstesinden gelebiliyordum kâh uzun kâh kısa sürüyordu ama, halledebiliyordum.
Neyse asıl konuya gelecek olursak; geçen kış sağ yanağımda iki sivilce çıktı ve geçmek bilmedi. Ki vücudum çabuk yenilenir benim. Sivilce izi olur ama geçer. Neyse ben kolları sıvayıp internetten ‘bunun aslı nedir?’ diye araştırmaya başladım. Zührevi hastalık zührevi hastalığı açtı ve ismini telaffuz etmek istemediğim bir hastalığa çok benzettim kendiminkini. Tabii sonra doktorlar. İlgisiz doktorlar. Bir şey bilmeyen doktorlar. Gösterdiğim yeri atlayıp (belki de olmadığı için) geçecek sivilce izine ilaç yazan doktorlar, serüveni içinde bocalayıp durdum. Bir şey çıkmadı yani. Yazdığı ilaçları falan da kullanmadım ne yalan söyleyeyim. Baştan savma geldi ve kremler deriyi inceltiyor da inceltiyor. Esas olan yer ise şu: Yakınlarım suratımda bir şey olmadığını suratımın kendi yapısının o olduğunu iddia ediyor. Başlarda benim aklımla dalga geçtiklerini düşündüm. Ama bunu yapmaları için bir neden yok. Her gün ilk işim aynaya bakmak. Var görüyorum. Soruyorum anneme, arkadaşıma yahut sevgilime. Yok. Artık insanlar bıktı. O kadar darladım ki onları. Ama kendime engel olamıyorum. Aklımdan şüphe etmeye başladım ‘bak varsa söyleyin, çünkü aklından şüphe ediyorum diyorum’ cevap yine olumsuz. Böyle bir şey yaşayan var mı? Biliyorum çok egzantrik ve saçma bir olay ama artık işin içinden çıkamıyorum. Sevgilim falan düşündükçe daha kötü olacak diyor ki haklılar da. Beyin güçlü bir organ biliyorsunuz. Ne yapmalıyım ben? Nasıl bir yol izlemeliyim?
Ps; Çaresiz hissetmeseydim bu konuyu açmazdım. Lütfen kırıcı yorum yapmayın.