Bana yardim edin. Ben boyle olmak istemiyorum

Camille_claudel

Guru
Kayıtlı Üye
29 Mart 2012
1.784
1.839
333
Merhaba kizlar

Hepinize hayirlı cumalar diliyorum. Ben kendimi su an çok kötü hissediyorum. Buraya yazıp sizden önerilerinizi almak istedim.

Ben kendimi bildim bileli çok ağlarım. Ağladıktan sonra rahatlardımda. Ama son bir kaç yıldır tuhaflaştım. Şöyleki; bir iki ay gibi periyotlarla ağlama krizi geliyor. Saatlerce ağlıyorum ama içim bir türlü rahatlamıyor. Bi yerden sonra susuncada her tarafım ağrıyor.

Eskiden bir sorun olunca ağlardım. Şimdi içimin dolduğunu, gerildiğimi hissedip birisi nasılsın dese müthis bir şekilde hırslanıp kızıp ağlamaya başlıyorum. Bugünde aynısı oldu. İşin kötüsü annem benim şımardıgımı düşünüyor ve cok rahatsız.

Psikolog ağlamanın güzel olduğunu, deşarj ettiğini söylüyor. Ama benim durumum farklı diye düşünüyorum. Şimdi resmen bir sonraki patlama ne zaman olacak diye bekliyorum ve bu beni inanılmaz üzüyor.

Dipnot: bu patlamalar dısarıdan bir kimseye karşı hiç olmadı. Hep aile içinde oluyor.

Bir "anlıyorum", "geçer", " şöyle atlattım" a cok ihtiyacım var.
 
Aglamakta gülmek gibi bir duygu yansıması.ama kimse sebep yokken gelmediği gibi aglamazda. Içinde seni tedirgin eden üzen yoran birşey olduğunu düşünüyorum.
 
Ağlamak insanı deşarj ediyor tamam da, bu gittikçe artarak devam ediyorsa, net bir sebebini de göremiyorsanız ortada bir sorun vardır. Hala psikologa gidiyor musunuz anlamadım? Eğer gidiyorsanız başka bir psikolog deneyin. Ağlamak insanı deşarj eder, deyip, geçme şeklinde bir tedavi şekli olamaz çünkü. Biz, siz, çevrenizdekiler fark edemesek de, altta yatan bir sebebi vardır mutlaka. Bunu bulmada size yardımcı olacak bir uzmana ihtiyacınız var.
 
Merhaba kizlar

Hepinize hayirlı cumalar diliyorum. Ben kendimi su an çok kötü hissediyorum. Buraya yazıp sizden önerilerinizi almak istedim.

Ben kendimi bildim bileli çok ağlarım. Ağladıktan sonra rahatlardımda. Ama son bir kaç yıldır tuhaflaştım. Şöyleki; bir iki ay gibi periyotlarla ağlama krizi geliyor. Saatlerce ağlıyorum ama içim bir türlü rahatlamıyor. Bi yerden sonra susuncada her tarafım ağrıyor.

Eskiden bir sorun olunca ağlardım. Şimdi içimin dolduğunu, gerildiğimi hissedip birisi nasılsın dese müthis bir şekilde hırslanıp kızıp ağlamaya başlıyorum. Bugünde aynısı oldu. İşin kötüsü annem benim şımardıgımı düşünüyor ve cok rahatsız.

Psikolog ağlamanın güzel olduğunu, deşarj ettiğini söylüyor. Ama benim durumum farklı diye düşünüyorum. Şimdi resmen bir sonraki patlama ne zaman olacak diye bekliyorum ve bu beni inanılmaz üzüyor.

Dipnot: bu patlamalar dısarıdan bir kimseye karşı hiç olmadı. Hep aile içinde oluyor.

Bir "anlıyorum", "geçer", " şöyle atlattım" a cok ihtiyacım var.
Sadece aile içinde oluyorsa aile ile ilgili bir sıkıntın var demektir ya da annenin deyimiyle onların yanında rahatça şımarabiliyorsun.
 
Depresyonda mıyım acaba diye düşünüyorum ama mutlu olduğum yada kendimi mutlu hissettiğim zamanlarda var. Sadece bazen içimden bir canavar çıkıyor.

İçimde büyük bir derdim yok görünürde. Ama şöyleki beni üzen küçük olaylar oluyo ve ben kimi zaman boşver diyip geçiyorum. Bunlar var sadece.
 
Ağlamak insanı deşarj ediyor tamam da, bu gittikçe artarak devam ediyorsa, net bir sebebini de göremiyorsanız ortada bir sorun vardır. Hala psikologa gidiyor musunuz anlamadım? Eğer gidiyorsanız başka bir psikolog deneyin. Ağlamak insanı deşarj eder, deyip, geçme şeklinde bir tedavi şekli olamaz çünkü. Biz, siz, çevrenizdekiler fark edemesek de, altta yatan bir sebebi vardır mutlaka. Bunu bulmada size yardımcı olacak bir uzmana ihtiyacınız var.
Evet tamda bu beni korkutan. Her defasında şiddeti artıyor sanki. Kendimi dizginlemesem bir şeyleri kırıp döküp rahatlamak istiyorum. Yaptığımda oldu ama deşarj olma gibi bir şey söz konusu değil.

Şu anda ara verdim ama hala psikologa gidiyorum evet.
 
Sadece aile içinde oluyorsa aile ile ilgili bir sıkıntın var demektir ya da annenin deyimiyle onların yanında rahatça şımarabiliyorsun.

Evet bu tür patlamalarım şimdiye dek sadece ev ortamında oldu. Onların yanında kendimi rahat hissediyorum bu bi gerçek. Ama belli aralıklarla beni yoklayan, kendini fiziksel olarakta belli eden bir şey var.

Bi kaç saniye öncesinde boğazım düğümlenip, kaslarımın gerildiğini hissediyorum mesela.
 
İ
Merhaba kizlar

Hepinize hayirlı cumalar diliyorum. Ben kendimi su an çok kötü hissediyorum. Buraya yazıp sizden önerilerinizi almak istedim.

Ben kendimi bildim bileli çok ağlarım. Ağladıktan sonra rahatlardımda. Ama son bir kaç yıldır tuhaflaştım. Şöyleki; bir iki ay gibi periyotlarla ağlama krizi geliyor. Saatlerce ağlıyorum ama içim bir türlü rahatlamıyor. Bi yerden sonra susuncada her tarafım ağrıyor.

Eskiden bir sorun olunca ağlardım. Şimdi içimin dolduğunu, gerildiğimi hissedip birisi nasılsın dese müthis bir şekilde hırslanıp kızıp ağlamaya başlıyorum. Bugünde aynısı oldu. İşin kötüsü annem benim şımardıgımı düşünüyor ve cok rahatsız.

Psikolog ağlamanın güzel olduğunu, deşarj ettiğini söylüyor. Ama benim durumum farklı diye düşünüyorum. Şimdi resmen bir sonraki patlama ne zaman olacak diye bekliyorum ve bu beni inanılmaz üzüyor.

Dipnot: bu patlamalar dısarıdan bir kimseye karşı hiç olmadı. Hep aile içinde oluyor.

Bir "anlıyorum", "geçer", " şöyle atlattım" a cok ihtiyacım var.
Tamam ağlamak deşarj oluyor da herşeyin fazlası zarar canım. Esma çekmeye başla namaza başla ( namaz kılmıyorsan, esma çekmiyorsan eğer) bunlar insanı rahatlatan şeyler ayrıca sinirini yatıştırır. Sinirlerndiğin zaman sure oku dua oku o da rahatlatır.
 
Merhaba kizlar

Hepinize hayirlı cumalar diliyorum. Ben kendimi su an çok kötü hissediyorum. Buraya yazıp sizden önerilerinizi almak istedim.

Ben kendimi bildim bileli çok ağlarım. Ağladıktan sonra rahatlardımda. Ama son bir kaç yıldır tuhaflaştım. Şöyleki; bir iki ay gibi periyotlarla ağlama krizi geliyor. Saatlerce ağlıyorum ama içim bir türlü rahatlamıyor. Bi yerden sonra susuncada her tarafım ağrıyor.

Eskiden bir sorun olunca ağlardım. Şimdi içimin dolduğunu, gerildiğimi hissedip birisi nasılsın dese müthis bir şekilde hırslanıp kızıp ağlamaya başlıyorum. Bugünde aynısı oldu. İşin kötüsü annem benim şımardıgımı düşünüyor ve cok rahatsız.

Psikolog ağlamanın güzel olduğunu, deşarj ettiğini söylüyor. Ama benim durumum farklı diye düşünüyorum. Şimdi resmen bir sonraki patlama ne zaman olacak diye bekliyorum ve bu beni inanılmaz üzüyor.

Dipnot: bu patlamalar dısarıdan bir kimseye karşı hiç olmadı. Hep aile içinde oluyor.

Bir "anlıyorum", "geçer", " şöyle atlattım" a cok ihtiyacım var.

Psikolog doğru söylemiş ağlamak güzel şey(psikoloji için mühendislik mesleğini bırakmış biri olarak yazıyorum yorumumu önce onu söliyim) ancak ağlama krizleri ve rahatlayamama içinizde biriken ve dışarı atılması gereken duyguların alarmıdır.Bu duyguları atmanızın tek yolu da terapidir.Çünkü teknik bir şekilde çözülçr halkın sandığı gibi kendi kendime yapabilirim durumu değil..gecici olarak bazı zaman dilimlerinde rahatlayıp daha sonra daha kötü seyler yasarsınız.
 
Psikolog doğru söylemiş ağlamak güzel şey(psikoloji için mühendislik mesleğini bırakmış biri olarak yazıyorum yorumumu önce onu söliyim) ancak ağlama krizleri ve rahatlayamama içinizde biriken ve dışarı atılması gereken duyguların alarmıdır.Bu duyguları atmanızın tek yolu da terapidir.Çünkü teknik bir şekilde çözülçr halkın sandığı gibi kendi kendime yapabilirim durumu değil..gecici olarak bazı zaman dilimlerinde rahatlayıp daha sonra daha kötü seyler yasarsınız.

Aglamak beni hep rahatlatirdi zaten. Ama bu yasadigimda gözlerimden yas geliyo ama icim bi turlu bosalmiyo. Bide ardina pismanlik ekleniyo. :(

Ben bundan 4 yıl önce bir psikologa daha gitmiştim. İlk kez tanıştık konuştuk ve çok iyi gelmişti. Ama o bildiğimiz 4 yıl okumuş psikolog değilde daha çok yaşam koçu, danışman gibiydi. Kendisi taşındı. Ama ben tekrar ona gitmeyi düşünüyorum. Tavsiye eder misiniz?
 
İ
Tamam ağlamak deşarj oluyor da herşeyin fazlası zarar canım. Esma çekmeye başla namaza başla ( namaz kılmıyorsan, esma çekmiyorsan eğer) bunlar insanı rahatlatan şeyler ayrıca sinirini yatıştırır. Sinirlerndiğin zaman sure oku dua oku o da rahatlatır.

Namazı hep erteliyorum. Dua okurum ama gerildiğim zaman gözüm dönüyo aklıma bile gelmiyo.

Zaten başka birşeyle bastırsamda geçmiyo, biraz sonra yine patlıyorum
 
Namazı hep erteliyorum. Dua okurum ama gerildiğim zaman gözüm dönüyo aklıma bile gelmiyo.

Zaten başka birşeyle bastırsamda geçmiyo, biraz sonra yine patlıyorum
Hani kılamıyorsan bile ilk zamanlar abdest alabilirsin... Birkaç gün sonra da zaten psikolojik olarak namaz kılmalıyım diye aklınızda yer eder... Bir kaç gün isterseniz abdestli gezmeyi deneyin
 
Merhaba kizlar

Hepinize hayirlı cumalar diliyorum. Ben kendimi su an çok kötü hissediyorum. Buraya yazıp sizden önerilerinizi almak istedim.

Ben kendimi bildim bileli çok ağlarım. Ağladıktan sonra rahatlardımda. Ama son bir kaç yıldır tuhaflaştım. Şöyleki; bir iki ay gibi periyotlarla ağlama krizi geliyor. Saatlerce ağlıyorum ama içim bir türlü rahatlamıyor. Bi yerden sonra susuncada her tarafım ağrıyor.

Eskiden bir sorun olunca ağlardım. Şimdi içimin dolduğunu, gerildiğimi hissedip birisi nasılsın dese müthis bir şekilde hırslanıp kızıp ağlamaya başlıyorum. Bugünde aynısı oldu. İşin kötüsü annem benim şımardıgımı düşünüyor ve cok rahatsız.

Psikolog ağlamanın güzel olduğunu, deşarj ettiğini söylüyor. Ama benim durumum farklı diye düşünüyorum. Şimdi resmen bir sonraki patlama ne zaman olacak diye bekliyorum ve bu beni inanılmaz üzüyor.

Dipnot: bu patlamalar dısarıdan bir kimseye karşı hiç olmadı. Hep aile içinde oluyor.

Bir "anlıyorum", "geçer", " şöyle atlattım" a cok ihtiyacım var.
Merhaba kizlar

Hepinize hayirlı cumalar diliyorum. Ben kendimi su an çok kötü hissediyorum. Buraya yazıp sizden önerilerinizi almak istedim.

Ben kendimi bildim bileli çok ağlarım. Ağladıktan sonra rahatlardımda. Ama son bir kaç yıldır tuhaflaştım. Şöyleki; bir iki ay gibi periyotlarla ağlama krizi geliyor. Saatlerce ağlıyorum ama içim bir türlü rahatlamıyor. Bi yerden sonra susuncada her tarafım ağrıyor.

Eskiden bir sorun olunca ağlardım. Şimdi içimin dolduğunu, gerildiğimi hissedip birisi nasılsın dese müthis bir şekilde hırslanıp kızıp ağlamaya başlıyorum. Bugünde aynısı oldu. İşin kötüsü annem benim şımardıgımı düşünüyor ve cok rahatsız.

Psikolog ağlamanın güzel olduğunu, deşarj ettiğini söylüyor. Ama benim durumum farklı diye düşünüyorum. Şimdi resmen bir sonraki patlama ne zaman olacak diye bekliyorum ve bu beni inanılmaz üzüyor.

Dipnot: bu patlamalar dısarıdan bir kimseye karşı hiç olmadı. Hep aile içinde oluyor.

Bir "anlıyorum", "geçer", " şöyle atlattım" a cok ihtiyacım var.
Her beraber deşarj olalım ozaman☺
 
Back
X