- 12 Mart 2018
- 119
- 102
- 13
- Konu Sahibi Dilber_iRana
- #1
Hayırlı akşamlar herkese.Ben 17 yaşına gireli 3 ay oldu.Artık bunalımlardayım.Çok zor durumdayım.Ailem sürekli kavgalı Okul üstüste biniyor. Ders çalışamıyorum.Her şey anlamsız geliyor Ailem bana sevgisini hissettirmiyor zaten.Namaz kılacağım diyorum kalkıyorum kılmaya çalışıyorum yok.İbadetlerimden de uzaklaştım.Hiçbişey yapasım gelmiyor sanki öylesine doğmuşum.Hergün ağlıyorum Allah'ım al artık canımı diye.Umudum tükendi artık.Size bunları yazarken ağlıyorum.Nasıl bir psikoloji içindeyim bilmiyorum.Ama hiçbişey yapasım gelmiyor.Bu hayat için bu dünya için emek harcayasım gelmiyor.Bir anlayanım bir dinleyenim yok .Pek arkadaşımda yok içine kapanık biriyim.Annem babam zaten hiç anlamıyor beni.Herkes üstüme geliyor .3 haftaya sınavlar başlicak.Ve ben hiçbirşeye odaklanamıyorum.Akıl fikir verin bana .Bu yaşta ne bir heyecanım kaldı ne bir tutkum. Ben mutlu olamayacak mıyım? Ben hayattan tat alamayacak mıyım?Akıl fikir verin bana.Hayattan bıkmış 50 yaşındaki kadın gibiyim.Ne olur yardım edin nedir bu dert hali.Çok stresliyim. Kendimede değer veremiyorum. Değer verecek bir yanım yok çünkü. Neden bu dünyayı çekmeye geldim ben? Neden?