- 26 Nisan 2018
- 2.804
- 4.507
- 53
- 28
- Konu Sahibi lonelybuthappy
-
- #1
Iyi aksamlar hanımlar
Son zamanlarda çatlamak üzereyim. 22 yaşındayım yüksek lisans yapıyorum, son 3 ay kaldı daha yeni kpssye çalışmaya çalışıyorum ama yetişmeyecek biliyorum. Bu sene de atanamayacağımı anladım ve çok canım yanıyor. Okul yüzünden adam akıllı çalışamadım.
Şimdi de okula gitmek istemiyorum geçen dönem iyiydim ödevlerimi vs güzelce yapmıştım ama şimdi ayaklarım geri geri gidiyor. Hocalar ödev verdikçe "yeter sus daha fazla sorumluluk verme" diye bağırmak istiyorum. İşin garibi ben kpssye de çalışamıyorum. Anlayacağınız ikisi de bana çok ağır geliyor.
Öyle yatmak uyumak istiyorum. Geçen sene ne kadar mutlu olduğumu hatırlıyorum. Burslarım vardı gül gibi geçiniyordum, erkek arkadaşım vardı kpss kursuna gidiyordum, staj yapıyordum yani çocuklarımla birlikteydim. Güzel kıyafetler alırdım, arkadaşlarım vardı. En önemlisi mutluydum ben ya.
Bu sene bu zamana kadarki en kötü senem oldu. Arkadaşım yok, işsiz olduğunu idrak ediyorum atanamadığımı idrak ediyorum, hiç eşim dostum olmadığını idrak ediyorum. Dertleseceğim bir tek burası var. Ev içinde de sorumluluklarım var artık göğsüm daralıyor. Aslında sağlam iradeli birisiydim ne bileyim sağlık yönünden ailem kötü olaylar yaşadı atlattık ama yıkılmadım şimdi afedersiniz ota b.ka yıkılıyorum. Eski neşemden gülen suratımdan eser yok.
Çok mutsuzum şu aralar. Öyle sizinle paylaşmak istedim
Son zamanlarda çatlamak üzereyim. 22 yaşındayım yüksek lisans yapıyorum, son 3 ay kaldı daha yeni kpssye çalışmaya çalışıyorum ama yetişmeyecek biliyorum. Bu sene de atanamayacağımı anladım ve çok canım yanıyor. Okul yüzünden adam akıllı çalışamadım.
Şimdi de okula gitmek istemiyorum geçen dönem iyiydim ödevlerimi vs güzelce yapmıştım ama şimdi ayaklarım geri geri gidiyor. Hocalar ödev verdikçe "yeter sus daha fazla sorumluluk verme" diye bağırmak istiyorum. İşin garibi ben kpssye de çalışamıyorum. Anlayacağınız ikisi de bana çok ağır geliyor.
Öyle yatmak uyumak istiyorum. Geçen sene ne kadar mutlu olduğumu hatırlıyorum. Burslarım vardı gül gibi geçiniyordum, erkek arkadaşım vardı kpss kursuna gidiyordum, staj yapıyordum yani çocuklarımla birlikteydim. Güzel kıyafetler alırdım, arkadaşlarım vardı. En önemlisi mutluydum ben ya.
Bu sene bu zamana kadarki en kötü senem oldu. Arkadaşım yok, işsiz olduğunu idrak ediyorum atanamadığımı idrak ediyorum, hiç eşim dostum olmadığını idrak ediyorum. Dertleseceğim bir tek burası var. Ev içinde de sorumluluklarım var artık göğsüm daralıyor. Aslında sağlam iradeli birisiydim ne bileyim sağlık yönünden ailem kötü olaylar yaşadı atlattık ama yıkılmadım şimdi afedersiniz ota b.ka yıkılıyorum. Eski neşemden gülen suratımdan eser yok.
Çok mutsuzum şu aralar. Öyle sizinle paylaşmak istedim