Bayramlardaki ziyaretlerden özellikle eltilerimi görmek bana resmen eziyet geliyor. onların pis pis bakışlarını görmemişliklerini çıt kırıldım olmalarını helede çocukları ortada hoplayıp zıplayınca ay aman yok akşam şunu söledi yok akşam resim çizdi yok çok akıllı bilmem ne. çünkü bizim çocuklarımız gerizekalı onlarınki süper akıllı. zaman geçmek bilmiyor o ilk gün. hele kaynanamın biran önce gitseler die hepimizin gözüne bakması. kadının çay bile koymaya hali yok çünkü bulaşık çıkıcak. birde insanların senin yaşadığın dertlerle ilgili işte naptınız napıyosunuz diyip konuları ırgalamalarınada sinir oluyorum. anca akıl verir insanlar. başkalarına ziyaretler zevkli gelebilir ama ben bu yüzden sevmiyorum
